Oordeel over ambtsdragers die niet aangaan

Het avondmaal is door de Heere Jezus ingesteld om hen die horen bij Zijn huisgezin, de Kerk, te voeden. Als je structureel geen vrijmoedigheid hebt om daar gehoorzaam aan te zijn dan weet je kennelijk niet zeker of je gered bent. Wat doe je daar dan als ambtsdrager?! De kerk is geen damclub!

Vrijmoedigheid? Wel vrijmoedigheid om te blijven zitten? Dat is ongehoorzaamheid!
Je kunt niet oordelen, maar wel in gesprek gaan.

Ik blijf het jammer vinden dat het Heilig Avondmaal een soort dwangbuis is geworden om mensen in het gareel te houden. Het gareel wordt bedacht door de kerkelijke instellingen waarvan er vele zijn in allerlei soorten en maten.
Waarom kan men niet blijven bij het eenvoudige woord van Jezus: 'Doe dit tot mijn gedachtenis'? Herdenken is alles wat ons m.b.t. het Heilig Avondmaal gevraagd wordt. Er staat nergens in de Bijbel dat het alleen voor bekeerde mensen bedoeld is. Dat is m.i. echt een parodie/karikatuur van godsdienstigheid.
En als je dan toch persé op die fiets verder wilt fietsen....; mag je onbekeerd de zegen ontvangen? Mag je onbekeerd je kinderen laten dopen? Mag je onbekeerd bidden? Mag je onbekeerd in de eredienst zitten? Mag je onbekeerd trouwen? Mag je onbekeerd psalmen zingen?

"Mag je onbekeerd je kinderen laten dopen" dat lijkt me niet omdat juist het geloof van de ouders de kinderdoop grond geeft met de woorden van 1 kor. 7:14 waar staat dat de kinderen t.o.v. de heidenkinderen apart gezet zijn (geheiligd), wanneer de ouders -of in elk geval 1- ervan geloofd.

Als je concludeerd dat aan dit geheiligd zijn de doop koppelt moet worden (ipv belijdenis van de persoon zelf) dan lijkt het me een voorwaarde dat dus minimaal 1 van de 2 ouders in het geloof moet zijn, anders klopt het niet meer:

"Want de ongelovige man is geheiligd door zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd door haar man. Anders waren immers uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig."

Maar goed, wanneer je daar consequent in bent, dan wordt het wat ingewikkeld in de rechtsere kerken waar de vaak vermeldde onzekerheden (rond de staat van behoud) de doop tot een zelfzaam verschijnsel zouden maken.

*zeldzaam

@davinci
Ik weet het goed gemaakt! Vanaf nu mogen alle ouders van wie de kinderen gedoopt zijn aan het Heilig Avondmaal!

@huisje op de heide

Ik verbaas me heel erg over jouw bijdrage:
“”Herdenken is alles wat ons m.b.t. het Heilig Avondmaal gevraagd wordt. Er staat nergens in de Bijbel dat het alleen voor bekeerde mensen bedoeld is.””

Hoe lees jij 1 Kor.10 dan, waarin gevraagd wordt van deelnemers om lid van het lichaam van Christus te zijn…?

Bovendien zegt Jezus, dat Hij in het Avondmaal het Nieuwe Verbond in Zijn bloed laat zien.

Kun je dan deelnemen zonder te weten dat dit bloed jou gereinigd heeft?

@ huisje op de hei, je draait het om... ieder die aan het Avondmaal gaat, zou zijn kinderen mogen dopen, niet andersom.

Als ik de brieven lees, gaan de schrijvers er vanuit dat de gemeente 'gelovigen' zijn. Zie bijv de aanhef in Korinthe: 'Aan de gemeente van God die in Korinthe is, de geheiligden in Christus Jezus, geroepen heiligen, met allen die de Naam van onze Heere Jezus Christus aanroepen, in elke plaats'.

De bijbel geeft niet echt aanleiding dat het de normale gang van zaken is, dat minstens de helft van een gemeente niet gelooft in vergeving van zijn zonden, dus geven ze ook niet echt handvatten hoe je hiermee om moet gaan wat betreft de sacramenten.

@WillemB
Ik zeg niet dat je geen lid van het lichaam van Christus moet zijn. En ja Jezus geeft aan dat het Heilig Avondmaal het nieuwe verbond is in Zijn bloed. Ik heb de 4 evangeliën er even op nageslagen. In lukas 22 vers 19 (statenvertaling) staat:
En Hij nam brood, en als Hij gedankt had, brak Hij het, en gaf het hun, zeggende: Dat is Mijn lichaam, hetwelk voor u gegeven wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis.

Wat ik bedoel te zeggen is dit:
Op het moment van het gebruik van het Laatste Avondmaal hadden de discipelen geen idee van wat er nu eigenlijk gebeurde en van wat hun nog te wachten stond. Ze hadden de klok wel horen luiden maar wisten niet waar de klepel hing. Heel veel moest hen nog uitgelegd worden en veel zullen ze achteraf pas begrepen hebben.

Wij kunnen net doen alsof je pas gebruik mag maken van het H.A. als je je ten volle bewust bent van je wedergeboorte/bekeerdheid. Dat staat dus echt nergens is de Bijbel!!!
We nemen elkaar de maat of we wel echt een kind van God zijn onder benoeming van allerlei voorwaarden en maken elkaar het leven zuur!
Wat maakt het uit als je niet helemaal snapt waartoe het allemaal dient? En wanneer is die bekering trouwens compleet? Hier op deez aardbol heb je elke dag te maken met de zwarigheden van het leven. Misschien ben je heel erg moe, heb je een slechte nacht gehad, staan je ogen groen en geel van het turen op Refoweb en heb je nog niet het idee dat er een lampje brand. Maar ga je toch maar aan aan het Heilig Avondmaal. Is dat nou zo verkeerd?

En wellicht heb je na het gebruik van het Heilig Avondmaal nog niet het idee dat je er echt door gesterkt bent. Die vraag heb ik ook wel eens voorbij zien komen hier op Refoweb. Iemand die er gebruik van had gemaakt maar daar geen speciale beleving bij had.

Ik vind dat het Heilig Avondmaal soms op zo'n voetstuk geplaatst wordt dat het een heel enge constructie is geworden. En waarom is dat alleen bij het Heilig Avondmaal en niet bij andere onderdelen van het Gemeente zijn? Bijvoorbeeld zoals ik al noemde... het dopen, uitspreken van de zegen, bidden, zingen, trouwen, erediensten bijwonen enz.

Ik zeg niet dat de viering van een eredienst, trouwerij, doopdienst, christelijke feestdagen (wat ook herdenken is!!!) oneerbiedig moet gebeuren.
Toen de eerste christelijke gemeenten gesticht werden hadden ze toch ook regels nodig om ervoor te zorgen dat het ordelijk verliep. In 1 Korinthe 11 vers 17-34 waren er gemeenteleden die zich volvraten tijdens het H.A. of daar dronken waren. Dat is een heel andere discussie dan dat eindeloze geëmmer of je wel/niet mag aangaan vanwege je 'ten-volle-bewuste-oprechte- doorleefde-bekeerdheid.

@ huisje op de hei. Bedankt voor uw heerlijk nuchtere visie op het Heilig Avondmaal.  Wat wordt er toch getobt, in eigen navels gestaard en geroddeld en geoordeeld over anderen.
Het lijkt me geen optie om het Heilig Avondmaal af te schaffen, maar in de "zware" kerken lijkt het karikatuur. Beschamend.

@Huisje op de hei,
Ik ben het er helemaal mee eens dat het Avondmaal in veel gevallen een veel te hoge drempel is geworden door allerlei voorwaarden. Die drempel moet zeker omlaag...!
(Tussen haakjes: Onbewust doe jij daar denk ik ook aan mee, door het als HEILIG Avondmaal te bestempelen. Zo spreekt het Woord niet over het Avondmaal, dit is helaas een Rooms overblijfsel dat is blijven hangen en op deze wijze de liturgie is ingeslopen).

Maar goed, dat neemt niet weg dat Paulus spreekt over de gemeenschap die wij hebben met het bloed van Christus, 1 Kor.10:16. Dan moet je toch wel weten dat je door Zijn bloed gereinigd bent, of niet?

Je verkondigd daarmee Zijn dood, 1 Kor.11:26. Dan moet je toch weten dat Hij voor je gestorven is, of niet?

En wanneer neem je "onwaardig" deel? Niet omdat je een te grote zondaar zou zijn, zoals velen denken. Maar onwaardig deelnemen is dat je het lichaam van de Heere niet onderscheidt (1 Kor.11:29). Dat betekent dat je niet onderscheidt (beseft, bewust weet) of je bij dat lichaam van Christus hoort. Of niet?

Door jouw bijdrage lijk je een vrijbrief te geven om ongelovig deel te mogen nemen.

Waarbij ik het weer ten volle met je eens bent, dat je beslist niet ongelovig mag leven.
Maar... het paard niet achter de wagen spannen.
Jouw huisje staat op de hei. Maar ik kan ik de hei toch ook niet op jouw huisje plaatsen...?

WillemB,
Jij schrijft: 'En wanneer neem je "onwaardig" deel? Niet omdat je een te grote zondaar zou zijn, zoals velen denken. Maar onwaardig deelnemen is dat je het lichaam van de Heere niet onderscheidt (1 Kor.11:29). Dat betekent dat je niet onderscheidt (beseft, bewust weet) of je bij dat lichaam van Christus hoort. Of niet?'

Als je de gehele context leest, gaat het over mensen die alvast beginnen te eten voordat iedereen er is. Ze zijn al dronken voordat het gezamenlijke avondmaal moet gaan beginnen. M.i. is deze bijbeltekst compleet misplaatst in het avondmaalsformulier omdat ons avondmaal allang niet meer is zoals in de eerste christengemeente.

1 Korinthe 11:20-22 HSV
[20] Zoals u nu bij elkaar samenkomt, is dat niet het eten van het Avondmaal van de Heere. [21] Want bij het eten gebruikt iedereen van tevoren al zijn eigen avondmaal en dan heeft de één honger, terwijl de ander dronken is. [22] Hebt u dan geen huizen om er te eten en te drinken? Of minacht u de gemeente van God en beschaamt u hen die niets hebben? Wat moet ik nu tegen u zeggen? Zal ik u hierin prijzen? Ik prijs u niet.

@Rembrand
Zeg maar ‘jij’ hoor tegen mij. Ik vind ook inderdaad dat het Heilig Avondmaal vaak een karikatuur is geworden van hoe het werkelijk bedoeld is. Er worden zaken aan toegeschreven die niets meer met herdenken te maken hebben.

@WillemB
Tja… :p… in mijn hsv-bijbeltje staat in 1Korinthe 11 vers 20 Avondmaal met een hoofdletter geschreven. Het woord HEILIG staat er dan weer niet bij. Maar als ik dan doorblader naar de formulieren dan staat er letterlijk ‘Formulier om het Heilig Avondmaal te houden’. Ik weet niet welke versie ik precies aan moet hangen. Bij de Roomsen doen ze in ieder geval niet zo moeilijk over de viering van het Avondmaal. De hosties worden gul uitgedeeld.

Ik ben het met je eens dat je persoonlijk kennis aan de Heere moet hebben. Dat je in jouw leven God zoekt en vindt! En Hij laat zich vinden. Ik ga nu geen dogmatische oorlog aan hoe dat zoeken en vinden precies moet gaan maar gewoon… Persoonlijke omgang hebben met God!

Ik ben het niet met je eens dat je elke keer als je aangaat aan het Heilig Avondmaal je ten volle bewust moet zijn van jouw reiniging door Zijn bloed. Je moet inderdaad wel weten of je persoonlijke omgang hebt met God. Of zo je wilt m.a.w. ‘gereinigd bent door Zijn bloed’. De wedergeboorte bedoel ik dan. Alleen vind ik niet dat men dat als voorwaarde moet stellen omdat je anders geen deel mag nemen aan het Heilig Avondmaal.

Jij zult toch ook wel je momenten hebben in het geloof dat je het allemaal niet meer zo goed weet? En als je dan in zo’n dal zit zou je dan niet aan mogen gaan?

Soms weet je het en soms weet je het gewoon even niet.

That’s life!

Quote 'Soms weet je het en soms weet je het gewoon even niet'

Ik WEET het in principe altijd. Het voelen/ ervaren is er niet altijd. Maar ik WEET het, omdat God het heeft belooft en Hij die het belooft heeft, is getrouw. Dus in minder goede tijden, houd ik me vast aan wat Hij zegt. Dan is het een verstandelijk geloven. Wat misschien ook wel de hele definitie van geloven is (voor waarheid houden wat je niet ziet, hoort, voelt, ruikt etc).

@Tonny, daarmee is "weten" niet absoluut maar een geloofsuitspraak.

Voor sommige gelovigen voelt geloofservaring zó werkelijk dat het meer is dan geloof alleen: zij spreken over “zeker weten dat God bestaat”. Dit soort weten is echter persoonlijk en subjectief, niet universeel bewijsbaar. Anderen zien geloven juist als erkennen dat je "niet weet" maar desondanks kiest om te vertrouwen. Zelf schaar ik mij onder die laatste categorie en voeg ik mij dus minder naar de Guido de Brès die in zijn catechismus waargeloof als stellig weten én vast vertrouwen typeert. (voor mij is het stellig niet weten maar vast vertrouwen)

@Boanerges

Vertrouwen is dat niet geloven? En is dat dan niet een ook zeker weten? Dat zie je toch ook bij het zegelied want ik ben verzekerd dat dood noch leven.... ons zal kunnen scheiden van de liefde van God die is in Christus Jezus onze Heere?

Waar kun je anders op vertrouwen? Een stellig weten en een vast vertrouwen, is dat niet een = gelijk?

Misschien haal je zekerheid en vertrouwen op God een beetje door elkaar? Als je op God vertrouwt is dat toch zekerheid? Hij is te vertrouwen, Hij liegt nooit! Dat is dan toch meteen een zeker weten? Of begrijp ik het niet? Zomaar wat gedachten...

@Tonny @Boanerges @Samanthi

Daar gaan we weer....

Voor je het weet zit je elkaar de maat te nemen of je wel bekeerd genoeg bent. Misschien bedoelen jullie het zo niet. Of begrijp ik het verkeerd dat kan ook. Maar als je constant moet controleren/achterhalen of verantwoorden op wat voor manier je bekeerd (wedergeboren) bent/moet zijn verzand je in ellenlange discussies zonder eind.

Heeft niet elk mens een eigen weg te gaan in de relatie met God? En wat voor de een zijn/haar bekering was is voor de ander weer anders. Het gaat niet allemaal op dezelfde manier.
Geen twee wegen zijn hetzelfde.

En met betrekking tot het Avondmaal (waar deze vraag over gaat!!) vind ik dat je die staat van bekeerdheid (als graadmeter) niet moet opleggen als voorwaarde om aan te gaan. Ben ik echt fel tegenstander van.

Stel...misschien is iemand niet zo zeker van zijn redding. Iedereen kent toch wel aanvechting? (behalve een robot misschien) maar diegene verlangt wel om aan te gaan aan het Avondmaal. Prima toch? Ik zou het ook niet erg vinden als kinderen aangaan geloof ik.

@huisje op de hei
Is iemand iets duidelijk maken... iemand de maat nemen?
Jammer

Huisje op de hei: nee, zeker niet zo bedoelt. Meer om aan te geven dat mijn geloof niet afhankelijk is van mij, van mijn gevoel, van wat ik ervaar etc, maar dat het vastligt in een God die vele malen stabieler is dan mijn eigen gevoel en emoties ;-). En soms gaat dat gewoon vanzelf, en soms is het de laatste reddingsboei die je kan pakken.