Vriendschap en collegialiteit wordt verliefdheid

...en vraag de HEERE om hulp in deze verleiding. Probeer het stille gebed (HEERE, help me..?!) in ieder geval in te zetten op het moment dat je de macht van de verleiding ervaar.

Kies iedere dag opnieuw voor de man voor wie je gekozen hebt toen je trouwde. Probeer die relatie juist weer op te frissen. Desnoods met behulp van een laagdrempelig iets als een RelatieCheck (https://www.abconsults.nl/relatiecheck/)

En laat dit contact inderdaad minimaal toe in je nabijheid. Daarmee bedoel ik dat je in ieder geval meer afstand gaat nemen. Heel bewust. Kappen hiermee. Niet zo persoonlijk. Afstandelijker. Niet gaan geinen. Want voor je het weet wordt het flirten. En verder..

Sterkte in alles! Er gebeurt niets geks maar je bent wel op heel gevaarlijk terrein!

Dit is echt heel gevaarlijk! Vooral omdat vraagsteller nu lijkt te zoeken naar een modus om het veilig door te kunnen laten sudderen. Wees niet naïef: die is er niet! Kappen, nu! Deel het met iemand (vriendin) die je vertrouwt, die jou er op kan bevragen.

Geweldig antwoord! Als de man van vragenstelster verliefd was op zijn collega, zou ze dan ook willen dat hij zijn gevoelens naar haar uitsprak?

De reacties geven het al aan. Dit is gevaarlijk terrein en je moet hiermee stoppen. Als het goed is zijn jullie indertijd niet voor de lol getrouwd. Dat waren vast geen gearrangeerde huwelijken of het-moet-nu-eenmaal overeenkomsten. Je hebt al die gevoelens al eerder doorgemaakt (als het goed is) en moet hart en verstand de keuze gemaakt om voor de ander te gaan. Hopelijk hebben jullie dit gedaan voor Gods aangezicht.
Ik ga er vanuit dat je weet hoe die gevoelens voelen en dat je al aanvoelt zelf dat dit gevaarlijk terrein is. Volgens mij is dat niet moeilijk om vast te stellen.

Ik denk dat het niet onmogelijk is om op een ander verliefd te worden. Het kan iedereen overkomen ook al ben je getrouwd. Volgens mij moet je je daarom er altijd bewust van zijn in de contacten met anderen in hoever je het laat komen. Het aanzien en begeren is al overspel. Dat zal altijd wel een strijd blijven.

Als je op kantoor werkt dan zijn er vermoedelijk toch ook wel andere collega's om je heen? Dat kan ook een behoud zijn om niet te ver te gaan. Je kunt niet alleen oog hebben voor die leuke collega want de anderen verdienen ook jouw aandacht!

Je hoeft je niet helemaal afzijdig te houden denk ik van die bewuste collega want je hebt in dit werk nu eenmaal met elkaar te maken. Het moet mogelijk zijn om elkaar te helpen met een probleem, een luisterend oor te bieden als dit nodig is, naastenliefde te tonen..... maar niet meer of minder dan anderen om jou heen dit nodig hebben!
En lukt het echt niet om dit contact met je collega in evenwicht te houden dan is het zoeken naar een andere baan misschien wel nodig. (Hoewel je daar wel een zelfde situatie kan aantreffen.)

Heb je God gevraagd of Hij jou wil helpen om de goede weg te bewandelen? Om op het rechte spoor te blijven?

Oké... stel dat...; stel dat je ingaat op dit 'leuke' contact en het voeding blijft geven. Heb je de gevolgen al onder ogen gezien die gaan komen? Je schrijft dat je beiden getrouwd bent en ik mag hopen dat je dat ook wilt blijven en je je daarvoor wilt inzetten. Maar als je dit blijft voeden dan gaat er een keer wat gebeuren wat niet door de beugel kan. Slippertje 1, slippertje 2 enz. etc. De situatie wordt onhoudbaar totdat je denkt dat je dan maar moet scheiden.

Ik heb een zus die getrouwd is geweest en uit dat huwelijk drie jonge kinderen heeft. Wat er precies gebeurt is daar komen we niet achter, maar opeens kwam ze met de boodschap dat ze ging scheiden. Toen de scheiding definitief was had ze binnen 2 maanden een ander. Ik vermoed dat die ander al veel langer in beeld was maar ze wil er niet over praten. De gevolgen zijn dat haar kinderen 2 huizen hebben en elke week moeten verkassen. Zij zelf heeft gelukkig een groot loon waardoor ze een eigen huis kon kopen maar ze moet wel 5 dagen werken. Verjaardagen van de kinderen worden 2 keer gevierd. Een keer bij hun vader en een keer bij hun moeder. Als wij dan komen zit je ineens opgescheept met een vreemde vent (want die is er ook bij) waar we niet om gevraagd hebben en wat dacht je van de kinderen die ineens met een andere vader moeten dealen? Is dat het jou allemaal waard?
Wat is liefde? Wat is trouw? Wat is rechtvaardigheid? Vragen die je jezelf zult moeten stellen en waar je naar te handelen hebt (wij allemaal). Waarover je ooit geoordeeld zult worden, tenzij je in Christus bent. En ook dán (!!!) als je IN Christus bent is dat geen vrijbrief om maar te doen en te laten waar je zelf zin in hebt!!!

Annemarie van Heijningen-Steenbergen, de vrouw van ds. Michel van Heijningen (die ook regelmatig vragen beantwoord hier op Refoweb), heeft een boek geschreven genaamd: "Getrouwd zijn is de hemel niet". Zij geeft o.a. als advies om erover te praten met je partner als dit je overkomt.

"We zijn allebei getrouwd, dus we zijn bezet." Dat klinkt alsof je dat jammer vindt... Besef dat jullie niet slechts bezet zijn, maar een verbond zijn aangegaan met de huidige partner.

Het is je "zomaar overkomen"... Oké, zou kunnen. Gisteren overkwam mij een flinke hoosbui. Ik ben hard gaan rennen, naar binnen. Daar was het droog.

Mijn advies: Jacobus 4 vers 7

Ik moet denken aan hoe God trouw is aan zijn volk. En aan hoe Jezus een plaats bereidt voor de Bruid. Aan hoe zorgvuldig en liefdevol en aandachtig Hij eea voorbereidt.
Aan hoe het huwelijk een afspiegeling hoort te zijn van bovengenoemde. En aan hoe de wereld aan onze liefde voor elkaar zal zien dat wij leerlingen van Jezus zijn.

Nog een vraag bovendien: hoe denk je dat je man zich zou voelen als hij je ingezonden vraag onder ogen zou krijgen?
En belangrijker: wat denk je dat God Zelf tegen je zou zeggen? Vergeet niet dat Hij heilig is en dat het huwelijk door Hem
bedacht is.

Ga je weg met God (m.a.w.: leef zoals Hij je voorschrijft) en Hij ZAL met je zijn.