(...) Oftewel dit meisje van 15 weet niet meer wat ze met zichzelf aan moet. Ze ...

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 03-03-2006| 00:00

Ik heb een probleem of beter gezegd: ik ben een probleem.  Grof gezegd een psychisch, seksueel, pastoraal, emotioneel probleem. Psychisch omdat ik vast zit in een droomwereld, gedachtewereld, fantasiewereld. Het is maar hoe je het wilt noemen. Fantasie, maar wel realistisch. Een wereld waarin ik de mensen, levensomstandigheden, gebeurtenissen naar mijn eigenhand zet. Een wereld waarin ik te vaak invlucht en wat een obsessie voor me aan het worden is. In dat wereldje zoek en vind ik oprechte liefde en aandacht. De manier waarop ik die aandacht en liefde zoek is ronduit verkeerd. Voor mezelf ben ik daar al achter gekomen. Ook is er sprake van (perverse) seksuele fantasie. Met daarbij zelfbevrediging. Dit brengt mij tot het seksuele probleem. Ik zit vast in een web van zelfbevrediging. Een poosje heb ik daar ook hele verkeerde sites (sm) bij gekeken. Maar daar ben ik inmiddels wel vanaf. Heel soms is de verleiding nog te groot. Eerst was de zelfbevrediging ook echt iets wat alleen maar in de droomwereld e.d. paste, maar het begint steeds meer iets te worden wat op zichzelf staat. Misschien begint/is het een verslaving gworden. Over het algemeen zijn het alleen jongens die zo diep vallen op dit gebied. Maar ik ben een meisje... wat is er mis met me? Dat zorgt weer voor een pastoraal probleem... God houd niet van mensen die aan zelfbevrediging doen en daarmee hem steeds weer bewust pijn doen. Toch steek God zijn arm steeds weer uit naar mij... maar mijn hand is zo glibberig dat ik hem steeds weer los laat. Ik voel me ook als de man bij de Koninklijke Bruiloft die wel naar binnen ging maar zijn zondige kleed niet wilde inruilen voor een wit kleed. Door deze dingen lig ik zo met mezelf in de emotionele knoop dat m’n vriendin me omschreef als iemand met een identiteitstoornis. Ik snap namelijk niks meer van mezelf. Ik weet niet meer wat ik wil, wat ik doe en vooral waarom ik dingen doe, wie ik ben. Ik voel me een stukje matglas waar je onmogelijk door heen kan kijken, niemand niet, zelfs ikzelf niet. Daarbij komen nog wat vragen die ik geen plek kan geven omdat er geen antwoord is voor mij. Achter sommige dingen kan ik een eenzaam, onbegripvol verleden zien. Maar als ik dat zeg heb ik het idee dat ik me daar achter verstop, dat ik dat de schuld geef. Nu is dat namelijk niet meer zo: ik heb genoeg vrienden, enz. Oftewel dit meisje van 15 weet niet meer wat ze met zichzelf aan moet. Ze wil haar gedachtewereld verbannen, maar weet niet hoe. Ze wil stoppen met zelfbevrediging, maar weet niet hoe. Ze weet niet meer hoe ze staat in haar relatie met God. Ze weet niet meer wat ze met zichzelf aan moet. Kunt u mij verder helpen in de Zoektocht naar mijzelf? Naar de persoon die ik wil zijn?

Lief serieus meisje van 15,

Bedankt voor je zeer uitgebreide uiteenzetting van datgene wat je bezighoudt. Met als laatste zinnen: “Kunt u mij verder helpen in de Zoektocht naar mijzelf? Naar de persoon die ik wil zijn?” Je vragen dus. Ik zal mijn best doen. Maar voordat ik je brief zin voor zin doorlees dit: Je hébt een probleem (of meerdere, als je het zo wilt zien), maar je bént géén probleem! Je bént een jonge vrouw die op weg is om een prachtige volwassene te worden. Een kind van God, Die jou óók nu al als 15jarige -met alles wat op je afkomt- in deze ‘leerperiode-van-je-leven’ liefheeft. Sterker nog, van jongs af aan mag je al bij Hem komen met al je vreugden en verdriet, met al je zorgen en óók met de dankbaarheid dat je bestáát. God steekt inderdaad iedere keer weer Zijn helpende, troostende Vaderhand uit! Dat is een prachtige gedachte om vast te houden. Dat wij allemaal zondige mensen zijn, en dus problemen daarmee kunnen hebben is waar. Dat Hij berouwvolle mensen, die steeds weer naar Hem terugkeren, om Jezus’ wil vergeeft is óók waar! Nog zo één om boven je bed te hangen: je bent uniek. Er is er maar één zoals jij, zelfs al zou je de ene helft van een eeneiige tweeling zijn, dan nog ben je een uniek schepsel van God. En als dat hele speciale kind van Hem mag je voor Hem leven. Dat is de betekenis van ‘Zoektocht’ met een hoofdletter.

Nu naar de dingen die je bezig houden, de zoektocht met een kleine letter zal ik maar zeggen. De zoektocht naar volwassenheid. Die begon al toen je nog een  kind was. Uit je verhaal begrijp ik, dat je kindertijd niet zo gelukkig is geweest als je wel had gewild. Dat zou een verklaring kunnen zijn voor het leven in de droomwereld waar je het over hebt. Droom je van een geweldige toekomst, met ‘de prins op het witte paard’, waarin je ‘alles’ heel anders zult doen dan het bij jou is geweest? Daar is niks mis mee, hoor! Als je 15 bent, mag je alles van het leven verwachten... het grootste en meest spannende ligt toch nog vóór je (als God het wil, word je misschien wel een heel oud dametje!)?

Je bent heerlijk bezig om jezelf te ontdekken. O ja, soms valt dat niet mee. Als je merkt dat je op de verkeerde weg bent bijvoorbeeld. Maar ik lees ook, dat je dat inziet en dat je dat niet wilt. Bewustwording is de eerste stap naar verandering! En die stappen zet je al, lees je verhaal maar na. Je wilt je ook niet echt afkeren van God, maar probeert Zijn Hand vast te houden (een kinderhandje glijdt nog wel eens los uit de grote hand van vader, maar als dat nodig is pakt die vader zijn kind wel weer stevig vast, hoor!). Vraag iedere keer maar weer of God jou wil vasthouden, of Hij je zonden wil vergeven, of Hij je wil helpen. Hij heeft immers beloofd, dat Hij dat zal doen, als je Hem erom vraagt!

Dat de verleiding van seksuele zelfbevrediging groot is, dat het haast een verslaving aan het worden is... een simpele tip om jezelf op de ‘goede’ weg te houden: iedere keer, dat je niet bezweken bent voor de verleiding beloon je jezelf. Met iets wat je leuk of belangrijk vindt. Dat kan variëren van een beloningsplaatje (zoals op de basisschool) tot een (klein) geldbedragje (van je zakgeld) opzij leggen voor een goed doel. Of van iets leuks kopen voor jezelf tot... vul maar in.

Volgens jou hoort seksuele fantasie bij jongens en dùs is er met jou iets mis... denk je, dat je het enige meisje bent met fantasieën? Daar geloof ik niks van, maar misschien komen meisjes er minder voor uit dan jongens. Je bent jezelf aan het ontdekken en daar hoort seksualiteit bij. Ik hoop, dat je ook mag ontdekken hoe mooi God mannen en vrouwen heeft gemaakt, hoe bijzonder liefde is. Met alles wat daarbij hoort.

Raakt de emotionele knoop al een beetje ontward? Kijk maar eens in de spiegel, dat weerkaatst een lief serieus meisje, dat zichzelf maar eens bemoedigend moet toelachen! Verstop je niet voor jezelf, ook niet achter matglas. Laat je zeker geen dingen aanpraten door ‘vriendinnen’ (ik zet het tussen aanhalingstekens zoals je ziet; vraag je af wat deze vriendschap voor je betekent)!

Je hebt nog meer vragen, waar volgens jou geen antwoord voor is... misschien wil je ze na dit verhaal alsnog stellen? Je kunt natuurlijk ook iemand zoeken met wie je kunt práten: je dominee, een vertrouwensleraar, een jeugdouderling. Of op woensdagavond chatten via Refoweb met iemand van Eleos. Ik snap best, dat dit ene antwoord op papier niet voldoende is. Ik hoop echter wel, dat het bijdraagt aan een wat meer positieve kijk naar jezelf!

Er valt in ieder geval nog veel van jezelf te ontdekken voor je echt een volwassen vrouw bent. Daar wens ik je veel sterkte bij. Ik las ooit ergens: “er is moed voor nodig om te zijn wie je bent”. Ik wens je dus ook die moed toe! En Gods zegen.

Groet, Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

---

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven