Starende jongen in de kerk
Alie Hoek - van kooten | 2 reacties | 09-05-2025| 11:24
Vraag
Ik ben een vrouw van begin 20. In begin van 2018 toen ik in de kerk zat zag ik een jongen zitten van mijn leeftijd. Hij bleef mij aankijken. Dit duurde vervolgens jaren lang. Ik voelde bij zijn eerste blok gelijk een connectie. Ik heb dit nog nooit eerder gevoeld of meegemaakt. Ik was gelijk verliefd. Hoewel we elkaar nooit gesproken hebben omdat we jong en verlegen waren, hebben we altijd veel naar elkaar gestaard. Ik probeerde contact met hem te leggen online maar kreeg nooit een reactie terug. Had zelfs brieven gestuurd, etcetera. Geen reactie.
De laatste jaren zie ik hem nauwelijks meer, ook al zit hij in de kerk. Hij leek zich afgezonderd te hebben. Toevallig ging hij zich afzonderen toen ik God had gevraagd of hij alle mensen wilde verwijderen uit mijn leven die er nu op dat moment niet horen te zijn. Ik bad altijd tot God of hij de ware was, maar heb nooit een duidelijk antwoord gekregen. Ik dacht dat hij geen interesse meer had dus ik ben verder gegaan en heb mijn focus op God gelegd en mijn groei tot een kind van God. Maar ik begrijp niet dat ik na al die jaren nog steeds liefde voel voor hem, alsof hij de ware is. Maar tegelijkertijd denk ik dat als hij de ware is, dat God hem wel op mijn pad stuurt.
Mijn vraag is: is er een kans dat hij wel de ware voor mij is maar dat Hij die jongen voorbereidt? Ik wil namelijk niet verder zoeken omdat ik geloof dat hij de ware is. Maar in hoeverre moet ik naar mijn eigen gevoel luisteren?
Antwoord
Beste vraagstelster,
Je schrijft dat je in 2018 toen in de kerk een jongen naar je keek, je ineens het gevoel had dat hij de ware was. Je werd zelfs op slag verliefd. Dat aankijken ging zelfs jaren zo door. Jullie durfden geen contact te maken, omdat jullie allebei nog jong en verlegen waren. Dat moet dan wel spannend geweest zijn om steeds weer te hopen dat je hem zondags zou zien en hij je dan weer aan zou kijken. Goed dat je op een gegeven moment geprobeerd hebt om toch contact met hem te leggen. Eerst online. Wel een beetje raar dat hij daar niet eens op heeft gereageerd. Zelfs op de door jou gestuurde brieven aan hem kreeg je geen reactie. Dat is gewoon echt niet netjes van hem. Ook al zou hij niets voor jou voelen, dan zou hij toch tenminste het fatsoen moeten hebben om je te antwoorden om zo duidelijkheid te scheppen. Eigenlijk zou ik zo'n 'vriend' al niet meer willen hebben. Iemand die je jarenlang aankijkt, niet de moeite neemt om contact met je te leggen en dan ook nog niet reageert op jouw online pogingen en zelfs niet op je brieven. Tja, dan moet je echt niet verder willen met zo iemand. Ik kan me voorstellen dat als je dit leest dit toch een teleurstelling voor je is.
Daarna ging hij zich afzonderen, al kwam hij nog wel in de kerk. Je schrijft dat dat gebeurde op het moment dat je God had gevraagd of hij alle mensen wilde verwijderen uit je leven die er op dat moment niet horen te zijn.
Met dat laatste heb ik wel een beetje moeite. Gebruik je zo God niet een beetje in jouw dienst? Jij wacht af en als er dan iemand geen deel meer uitmaakt van je leven, dat heeft God die persoon kennelijk verwijderd. Daar moet je toch echt erg voorzichtig mee zijn. Wel mooi dat je je daarna hebt gefocust op God.
Maar na al die jaren kun je die jongen toch niet uit je hoofd zetten en heb je het gevoel dat hij toch wel de ware voor je is. Eerlijk gezegd denk ik dat hij dat niet is. Met iemand die niet eens de moeite neemt om te reageren op jouw mails en zelfs brieven, moet je gewoon niet verder willen gaan. Het zegt wèl iets over jouw karakter dat je echt niet van de een naar de ander fladdert, maar trouw wilt zijn. Maar probeer de gevoelens die je hebt voor deze jongen af te bouwen.
Je schrijft dat je denkt dat als die jongen de ware is. God hem wel op je pad zal sturen. Maar het is toch al duidelijk dat hij zo de ware niet is. Hij reageert nergens op. Misschien maakt God je zo wel duidelijk dat deze jongen dus de ware niet is.
Tot slot stel je de vraag of er een kans is dat Hij die jongen voorbereidt? Misschien moet je wel blij zijn gezien het gedrag van die jongen dat God dat niet doet. Ik denk dat je er in je gevoel echt een punt achter moet zetten. Bid God of Hij een lieve man op je pad wilt sturen met wie je Hem kunt dienen. Kijk om je heen en als je iemand aardig vindt en je hebt het gevoel dat dat wederzijds is, probeer dan contact te leggen.
En tot slot zou ik nog willen zeggen dat je focus op God een relatie met een jongen niet in de weg hoeft te staan. God heeft het immers zelf zo in de schepping gelegd dat een jongen en een meisje samen een relatie kunnen krijgen, en wat is er mooier als ze dan samen Hem gaan dienen.
Sterkte ermee,
Alie Hoek-van Kooten
Dit artikel is beantwoord door
Alie Hoek - van kooten
- Geboortedatum:27-08-1949
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Auteur van o.a.
- 'Vonk of vuur' (als je verliefd bent...)
- 'Trouw en teder' (seks in het huwelijk)
- 'Verkeringsperikelen' (50 vragen)
- 'Tiener op weg' (seksuele opvoeding)
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je bent verliefd geworden, dat voelde fijn, spannend, hoopvol. Maar je hebt hem niet leren kennen. Daardoor is er in de afgelopen jaren een beeld van hem ontstaan in je hoofd. Geheel gebaseerd op je eigen fantasie. Stel dat je hem nu zou leren kennen, dan blijkt hij heel anders te zijn.
In je hoofd heb je gesprekken met hem gevoerd, maar dat waren gesprekken met jezelf.
Doe je best om hem uit je hoofd te krijgen Richt je op vriendinnen en gemengde groepen met leeftijdsgenoten. Denk aan activiteiten van de kerk, sport , jongerenreizen e.d.
Zo kun je ook leuke jonge mannen leren kennen, wie weet zit daar de ware Jacob wel bij.
Hoe die jongen vervolgens reageert zal je de nodige info geven om verder te beslissen. En als inderdaad blijkt dat het allemaal bij hem aangekomen is maar hij heeft gewoon niet gereageerd dan is de keuze waarschijnlijk niet zo moeilijk meer. Desnoods ga je voortaan ergens anders zitten.
Ook wel goed om iemand gewoon een keer in het echt even gesproken te hebben in plaats van verliefd te zijn op iemand uit je fantasiewereld die niet in werkelijkheid bestaat.
