Mag ik nog terugkomen bij God?

Ds. T. Schakel | Geen reacties | 07-04-2025| 12:51

Terugvallen in zonde en God de rug toekeren terwijl je Hem kent, Hebreeën 6:4-8. Ik heb zelfs nog voor mensen gebeden op hun sterfbed die het geloof hebben opgepakt. Ik heb God de rug toegekeerd en er zijn mensen gestorven zonder geloof, terwijl ik ze nooit over Jezus heb verteld. Daar ben ik verantwoordelijk voor. Hoe moet het nu verder met mij?

Beste vriend of vriendin,
 
Uit je vraag maak ik op dat je je wanhopig voelt. “Hoe moet het nu verder met mij?” Terugvallen in zonde en God de rug toekeren, terwijl je Hem kent. Ik probeer de vraag die daaronder ligt, ook in relatie tot Hebreeën 6:4-8, maar even te formuleren: “Mag ik nog terugkomen bij God?” Ik denk dat deze vraag jouw vraag is.
 
De gedachte dat er een onvergeeflijke zonde is heeft veel christenen benauwd. Sommigen leven vanuit een enorme angst dat ze hun hart hebben verhard zoals de Farao, dat ze de Heilige Geest gelasterd hebben, of dat ze Christus opnieuw hebben gekruisigd. Allerlei Bijbelteksten die erop wijzen dat de deur van de genade voor jou dicht zit. Maar is dat ook zo? Wat bedoelt de Bijbel hierover te zeggen? Is er een zonde die onvergeeflijk is?
 
Het antwoord is: Ja en nee. Er is een zonde die onvergeeflijk is, maar dat betreft de zonde die niet vergeven wil worden! Voordat we naar Hebreeën 6 kijken, kijken we eerst eens naar wat de Heere Jezus daarover leert in Mattheüs 12:22-32. Het is het bekende en huiveringwekkende gedeelte dat de Heiland onderwijst over de lastering tegen de Heilige Geest, die niet vergeven zal worden. Hij zegt in vers 31 dat alle (!) zonde en lastering de mensen vergeven zal worden, maar niet de lastering tegen de Geest.

Ten eerste betekent dat dus: (vrijwel) alles kan vergeven worden! Dat is goed nieuws. Er is geen zonde zo groot dat de Heere Jezus het niet kan vergeven (zie ook vers 32). Dus al is de zonde waarin je terugvalt nog zo groot, Gods genade is groter. Zijn wij ontrouw, Hij blijft getrouw!

Ten tweede betekent dat: Er is één ding dat niet vergeven wordt; de lastering van de Geest. Wat bedoelt Jezus daarmee? Let op de context. Wat is er aan de hand? De Heere Jezus geneest iemand die zowel blind als stom was (vers 22). Nu was dit niet ‘zomaar’ een genezing, maar een duidelijk messiaans teken voor de joden. Kijk naar vers 23. De Farizeeën en Schriftgeleerden leerden het volk al vele generaties: “Hoe weet je zéker dat de Messias is gekomen? Als de Messias komt, dan gaat dat gepaard met de volgende tekenen: de blinden zullen weer zien, en de stommen zullen weer spreken.” En warempel: nu gebeurt het pal voor hun ogen. Maar wat doen ze? (vers 24). Ineens geven ze er een draai aan. Dat wat ze zélf altijd onderwezen hebben, komt hun nu niet goed uit want ze wíllen de Heere Jezus niet als hun Messias. Dus moedwillig en tegen beter weten in (!) proberen ze de menigte op het verkeerde been te zetten en bij het geloof in de Heere Jezus Christus vandaan te houden. Ze verwerpen Hem als Messias en proberen het volk daarin mee te nemen. Dus wat is de lastering tegen de Heilige Geest: moedwillig en tegen beter weten in bewust de Heere Jezus Christus verwerpen omdat je hem niet als Redder en Heere wíl. Kortom: het gaat hier dus om een zonde die niet vergeven kán worden, omdat het een zonde is die niet vergeven wíl worden.
 
Kijk nu naar Hebreeën 6:4-8. Hier gaat het over mensen die wel degelijk weet hebben gehad van de waarheid van het christelijk geloof (vers 4 en 5). Ondanks dat ze de waarheid kennen wíllen ze niet blijven in Christus. Ze verwerpen Christus en willen geen bekering, vergeving en verzoening. Het gaat niet over mensen die worstelen met een bepaalde zonde, het gaat over mensen die Christus Zelf verwerpen.
 
De zonde die niet vergeven kan worden is de zonde die niet vergeven wil worden. In feite is dat ook heel logisch. Als we lezen hoe de Heere Jezus verder spreekt over God de Vader, dan is Hij een God die zolang wij leven in deze tijd van genade de deur wagenwijd heeft openstaan. En niemand die tot Hem komt zal Hij uitwerpen. Denk maar aan de verloren zoon, of de moordenaar aan het kruis. Voor iedereen die wil, zelfs voor een mus en een zwaluw (Psalm 84) is er plaats bij God (zie ook Lukas 14:22). Maar voor niet wil en het aanbod van genade weigert is er geen plaats (zie Lukas 14:24).
 
Nu gaan we terug naar jou en je worsteling. Zolang je de vraag stelt: “is er voor mij nog plaats bij God?”, is er plaats bij God voor jou! Je hart is niet verhard, je hebt de Geest niet gelasterd en je hebt Christus niet opnieuw gekruisigd, want dan had je deze vraag niet gehad! Mensen die Christus moedwillig verwerpen verlangen namelijk niet tegelijkertijd door Hem met God verzoend te worden. Dat is nu juist wat ze verwerpen. De onvergefelijke zondaar wíl niet vergeven worden, dat is juist de onvergeeflijkheid ervan.  Zolang je geweten spreekt, zolang je naar vergeving verlangt, zelfs als je ook maar verlangt óm te verlangen naar God (zie Psalm 25) mag je je vol vertrouwen beroepen op Zijn genade die veel groter is dan jouw zonden.
 
Hartelijke en liefdevolle groet vanuit Yerseke,
Ds. T. Schakel

Dit artikel is beantwoord door

Ds. T. Schakel

• Geboortedatum:
  08-05-1990
• Kerkelijke gezindte:
  Bond van Vrije Evangelische Gemeenten in Nederland
• Woon/standplaats:
  Yerseke
• Status:
  Actief

11 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven