Rechtvaardige onrechtvaardige

Ds. A. Simons | Geen reacties | 03-04-2025| 09:27

Beste dominee Simons. Ik las pas het antwoord 'Huichelaar' van u op Refoweb: “Ik doe je pijn he? Ik moet je pijn doen. Je moet bidden, maar je doet het niet. Je moet oprecht zijn, maar je bent het niet. Je moet God zoeken, maar je zoekt liever de zonde. Zo slecht ben je! Zo verdorven, zo diep zit het kwaad bij jou. Je bent het kwaad zelf, je bent zonde. Je kan niet eens niet-zondigen. Je hebt nog niet eens controle over je begeerten. Je bent een slappeling.”

Zo voel ik me over mezelf. Een huichelaar, een slappeling. Ik ben twee jaar geleden uit het duister tot het Licht getrokken. Door de Heilige geest leerde ik steeds een stapje verder wie God is en kreeg ik zicht op wat het evangelie nu werkelijk inhoudt. Zonder heel veel zondebesef ging ik voor het eerst aan het avondmaal, erop vertrouwend dat Hij mij de rest ook wel zou leren. En ik leer steeds nieuwe dingen. Over Hem, maar ook vooral over mezelf. Ik krijg de zonde er niet onder en ik voel me Zijn liefde totaal niet waardig. Want uit liefde tot Hem wil ik naar Zijn geboden leven, maar het lukt me niet. En soms voelt die strijd zo zwaar dat ik eigenlijk wil bidden of God me jong weg wil nemen.

Soms durf ik uit schaamte niet te bidden... maar zonder kan ook niet en moet ik steeds opbiechten dat ik het verkeerd heb gedaan. Steeds onwaardiger voel ik me en soms denk ik oneerbiedig gezegd... Hij ziet me weer aankomen zeg. Weer in die ene boezemzonde gevallen en het waarschuwende stemmetje weggeduwd. En ga jij nu nog weer Bijbellezen en bidden? Maar ik moet wel en tegelijk heb ik een hekel aan mezelf. Als God zou zeggen “nou heb Ik er genoeg van”, snap ik het ook nog.

Wat is de juiste weg om hiermee om te gaan... met deze gevoelens? Soms maakt het me bijna depressief.

Beste vraagsteller, goed dat je mee hebt gelezen met een Refoweb-antwoord wat ik in het verleden heb geschreven aan iemand. Ik vraag me wel af of je het hele antwoord goed hebt begrepen? Misschien moet je het opnieuw lezen. Als je zo verstrikt zit in vertwijfeling en ongeloof, dan komt het Woord vaak niet binnen. Je leest alleen wat je herkent op het moment dat je het leest.

Je schrijft mooie dingen over je verleden, maar er is weinig van over gebleven. Voor jou een teken dat het niet klopt. Je raakt verstrikt in ongeloof en ervaart weinig of geen troost meer. Begrijpelijk: ongeloof en klein geloof hebben ook geen andere vrucht dan pijn, wanhoop en radeloosheid.

In de tweede plaats gaat het anders dan jij gedacht had. Je komt er meer en meer achter wie je nog bent in je vlees. Of anders gezegd, in je oude mens. Jij wist toch dat we na ontvangen genade geen rechtvaardige worden in onszelf? Wat je nu meer en meer ontdekt is dat er in jou, dat is in jouw vlees, geen goed woont. Het gevolg is dat je het niet meer snapt. Dit kan toch niet samen gaan met ontvangen genade?

Paulus zegt in Romeinen 7; ik begrijp het niet meer, het goede wat ik wil dat doe ik niet en het kwade wat ik niet wil, dat doe ik. Hoe dan verder? Paulus zegt in Romeinen 5: wij dan gerechtvaardigd door het geloof hebben vrede met God.

Beste vriend(in), we moeten ons enig houvast zoeken in Christus alleen. De Heidelbergse catechismus zegt: al is het dan dat mijn geweten tegen mij getuigt dat ik tegen al Gods geboden gezondigd hebt en geen daarvan hebt gehouden, dat ik nochtans alleen om de gerechtigheid van Christus rechtvaardig ben voor God. Dit moet ik weten door de Heilige Geest, dan is er een fundament gelegd (1 Korinthe 3). Dat wil niet zeggen dat het soms niet kan stormen, maar toch anders dan voorheen. Er ligt een grond die mij bewaart voor wanhoop.

Het derde is dat ik door de oefeningen van het geloof meer en meer verzekerd mag zijn, door de genade van onze Heere Jezus Christus, dat ík het niet meer doe, maar de zonde nog die in mij woont; die doet het (Romeinen 7:17+20). Maar ik ben gestorven en ik ben in Christus een nieuw schepsel (2 Korinthe 5).

Eeuwig wonder, om zo verwonderd je weg te gaan. Een rechtvaardige onrechtvaardige. Gestorven maar toch te leven, te leven door genade alleen (Galaten 2:20 / Romeinen 6:4). Kom, neem dagelijks de toevlucht tot Hem die jou van dood levend heeft gemaakt. Buig voor hem neer en aanbidt Hem die jou heeft lief gehad. Bid na wat Hij ons heeft leren bidden: vergeef ons onze zonden… 

Groet, je ds. A. Simons,
Valburg-Homoet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Simons

• Geboortedatum:
  07-05-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Valburg-Homoet
• Status:
  Actief

169 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven