Hormonen, gevoel en geloof
Redactie Refoweb | 2 reacties | 03-04-2025| 08:02
Vraag
Hoe kan het dat ik me vaak heel anders voel de hele cyclus door? Met name is het geloofsleven dan heel anders. Bepaalde periodes ervaar ik echt diepgaande geloofsbelevingen. Dan voel ik me echt een kind van God. Op andere momenten is alles weg en heb ik vrijwel niks met alles wat met geloof te maken heeft. Ik ben er achter gekomen dat deze erg wisselende ervaringen echt met de hormonen te maken hebben. Het lijken wel twee verschillende persoonlijkheden. Zo extreem zijn die ervaringen.
Heb al diverse anticonceptiepillen geprobeerd. Maar daar reageer ik niet goed op en heeft de arts geadviseerd daarmee te stoppen. Maar daardoor blijven die schommelingen wel heel extreem zich voordoen. Maar zo kan ik ook niet zeker weten of ik wel echt een kind van God ben. Want het is zo genoten en zo weer toegesloten als de hormonen weer veranderen.
Antwoord
Geloven is niet anders dan vertrouwen dat het Woord van God waar is. Dat de beloften in het Woord waar zijn. En dat je zonden vergeven Zijn door het geloof in de Zaligmaker Jezus Christus. Gevoel staat daar volledig los van. Gelukkig maar. Anders zou ons geloof afhankelijk zijn van wat wij vinden, denken en voelen en niet van wat God zegt, eist en belooft. Meer daarover kun je lezen in de artikelen over 'Geloof en gevoel'.
Lees ook: 'Hormoonschommelingen beïnvloeden geloofsleven'.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hoe wij naar de wereld kijken, hoe wij ons gedragen en wat wij voelen, hangt samen met hormonen. Voor welk deel en hoe dat precies werkt, is niet bekend, voor zover ik weet.
De vrouwelijke cyclus (en bij mannen de midlife periode bijv.) kent - door bepaalde stoffen - een periode wat meer optimisme en blijdschap en op andere momenten neerslachtigheid en twijfel. De 1 heeft dat ook meer dan de ander. En je kunt er niets aan doen.
Ook bijv. zoiets als depressie wordt (deels) gelinkt aan die samenstelling in de hersenen. Vandaar dat bepaalde medicijnen dus kunnen helpen om uit een angstige en twijfelmoedige periode te komen en je weer optimistisch en blij te voelen.
Dat geloof op momenten in mensenlevens dus anders beleefd/gevoeld kan worden, is - in dat licht bezien - volkomen logisch.
Onze biologie bevat nu eenmaal lichaam èn geest.
We zijn immers ook eerst als lichaam geschapen en daarna werd pas de geest ingeblazen die levend maakte en ons tot 1 geheel maakte: de mens.
Dat er daarna door de zonde een discrepantie ontstaat tussen de volmaakte eenheid van lichaam en geest die wàs, waardoor hormonen ons bijv depressief kunnen maken of ongelukkig of onrustig, is niet meer dan logisch, denk ik.
Als ik je raden mag:
Schrijf iedere dag van de maand op hoe je je voelt. (Er zijn apps voor).
Na een aantal maanden zul je gaan herkennen wat door je fysieke gesteldheid komt en wat niet.
Op basis van de uitkomst, kan je dan altijd bepalen of je nog iets wil of moet slikken èn welk gevoel op welk moment bij je cyclus hoort of juist niet. Inzicht kan al een wereld van verschil maken.
Overigens is van anticonceptie bekend dat het neerslachtigheid kam veroorzaken. Niet bij iedereen, overigens. Ieder reageert daar anders op.
