Over je heen laten lopen of de minste zijn

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 19-03-2025| 13:50

In hoeverre is ‘de minste zijn’ in je huwelijk goed? In mijn omgeving is er een stel met huwelijksproblemen. De man lijkt verhard en wil geen enkele hulp, maar wil scheiden. De vrouw wil graag gesprekken met de hulpverlening, cijfert zich weg, doet er veel aan om de man tevreden te houden. Ze houdt van deze man en ziet dit als haar kruis, ze wil er alles aan doen om bij hem te blijven. Waar ligt de grens tussen over je heen laten lopen of de minste zijn?

Beste vraagsteller,

Dit is een lastige vraag, omdat het niet over uzelf lijkt te gaan. Terwijl ik me wèl afvraag óf het niet een verborgen boodschap is en het via anonimiteit en niet te herkennen identiteit stiekem toch uw eigen huwelijk betreft…

Welnu -in algemene zin- de grens tussen ‘de minste zijn’ en ‘over je heen laten lopen’ is dun en hangt zeer zeker af van enige assertiviteit in het beleven van een huwelijk. Wat juist weer samenhangt met de visie op het huwelijk zoals dat aangeleerd is. Het is daarom moeilijk om iets algemeens te zeggen. Als antwoord op uw vraag kom ik dan tot: denk eens na over uw eigen levensvisie met daarin meegenomen uw visie op de man/vrouwverhouding binnen een (huwelijks)relatie. Nederigheid en onderdanigheid zijn daarbij ook van die begrippen waar je als christen verschillend over kunt denken.

Wellicht is het lezen van het boek “Grenzen in het huwelijk” van Henry Cloud en John Townsend een eyeopener, of datgene wat Gary Chapman schrijft over relaties. Wat míj betreft ligt die grens bij ‘emotionele schade’: als je over je heen laat lopen buig je als het ware om steeds weer de klappen op te vangen, hetgeen uiteindelijk niet vol te houden is. ‘De minste zijn’ kan daarentegen ook inhouden dat er een grens aangegeven wordt juist door ‘als een tegenover’ te zijn, wat soms gewoonweg nódig is. ‘Je kruis dragen’ is daarmee níet het slachtoffer zijn omdat zowel man als vrouw verantwoordelijkheid hebben voor de relatie die zij zijn aangegaan en dat is gewoonweg ‘hard werken’!

En dan nog dit: zíj wil hulp, schrijft u, hij niet. Natuurlijk is het prettiger om sámen stappen te gaan zetten, maar zíj kan ook voor zichzelf hulp-van-buitenaf zoeken. En dat is níét gek!

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1558 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven