Mijn buurman is gestorven
Ds. W.G. Hulsman | 3 reacties | 05-11-2024| 11:48
Vraag
Een aantal weken geleden is mijn buurman plotseling overleden, hij lag dood in zijn huis! Hier ben ik natuurlijk erg van geschrokken! Met dit gebeuren loop ik al een tijd! Waar zal hij nu zijn? Had ik hem moeten waarschuwen voor hij stierf? Heeft u een advies, zodat ik het een plaats kan geven?
Antwoord
Het is begrijpelijk dat dergelijke vragen bij je boven komen. Je weet dat het eeuwigheid voor die buurman geworden is. Je vraagt je af waar hij nu is. Misschien had je iets voor hem kunnen betekenen. Er kan een gevoel van schuld bij je bovenkomen.
Het doet me denken aan dat gedicht dat eindigt met de woorden: “Mijn rechterbuurman is vannacht gestorven, en ik heb nooit één woord tot zijn behoud gezegd.” (zie onder).
Je vraagt je af hoe je dit een plaats kunt geven. Het beste kun je hiermee in het gebed tot de Heere gaan. Bij de Heere is vergeving voor een ieder die dat vraagt. Het is dankzij de Heere Jezus. Hij heeft een volkomen verzoening aangebracht. Zoek het bij Hem. Laat je leven door Hem vullen. Op die manier kun je ook woorden krijgen niet alleen om te waarschuwen, maar ook om aan te kunnen geven wie de Heere Jezus voor jou is. Je weet wel: waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over.
Vraag ook om de leiding van de Heilige Geest. Hij zal je nooit op jezelf terugwerpen. Hij doet ons op Christus zien. Hij maakt ons leven nieuw. Ook leidt Hij ons.
Op die manier krijgt alles wat je meegemaakt hebt de juiste plaats. Je bent ermee bij de Heere terecht gekomen. Hopelijk brengt het je dichter bij Hem. Vraag dagelijks: Heere, wat kan ik voor U en voor Uw koninkrijk betekenen.
Hartelijke groet,
Ds. W. G. Hulsman
Mijn rechterbuurman is vannacht gestorven,
hij had een maagkwaal en is heengegaan.
Hij had zich hier een goed bestaan verworven,
ik vraag mij af, hoe hij is weggegaan.
Hij was een trouw genoot en zorgzaam vader,
zijn doodsbericht laat daar geen twijfel aan.
Een boos gezwel zat op een hoofdslagader,
geen zorg of trouw maakt zoiets ongedaan.
Hij heeft gedacht aan hen die achterbleven
een joch van drie en een nog jonge vrouw;
een assurantiepolis op zijn leven,
dat was dan voor ’t geval hij sterven zou.
En dat is zo gebeurd; er was geen vechten tegen,
het flitsend mes van de chirurg ten spijt.
Hoe zwaar zal nu zijn zorg en trouw gaan wegen,
gewogen in de waag der eeuwigheid?
Ik vrees voor hem, dat hij zijn goede zorgen
slechts tot en met de dood heeft uitgestrekt
— het brood voor heden en de huur voor morgen —
en dat verzekering niet alle schaden dekt.
Ik vrees, dat spijt deskundig overleggen
hij déze schade zelfs niet heeft begroot.
Ik had ook, toen ’t nog kon, hem moeten zeggen
zich te verzekeren voor na de dood.
Want ‘k vrees, dat hij alleen en zeer verlaten
het Goddelijk gericht moest ondergaan.
Wat kan, in dit gericht, een mens nog baten
als Jezus Zélf niet voor hem in wil staan?
Doch hoe dit zij, welk deel hij heeft verworven,
het is voorbij, voor hem is ’t pleit beslecht.
Mijn rechterbuurman is vannacht gestorven,
en ik heb nooit één woord tot zijn behoud gezegd.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W.G. Hulsman
- Geboortedatum:08-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dit bedoel ik niet om jouw of mijn verantwoordelijkheid weg te schuiven, maar je kunt je ook over-verantwoordelijk voelen voor anderen voelen en dat is ook niet helpend... Jezus is de Redder van de wereld, en niet jij of ik. Dat heb ik zelf wel moeten leren...
Mooi dat de dominee wijst op vergeving, wij schieten allen dagelijks tekort. Maar bij God is vergeving! Zijn zegen toegewenst!