Baan buiten refobubbel
Drs. J. Noordzij | 3 reacties | 01-11-2024| 11:45
Vraag
Ik ben een jongere en heb een vraag waar ik mee zit. Ik heb een fijne baan met perspectief op dit moment en waar ik het naar mijn zin heb. Dat stemt tot dankbaarheid. Toen ik hier begon heb ik getwijfeld; het zou mijn eerste baan buiten de refobubbel zijn. Vond ik heel spannend. Ik zit in een omgeving waar aan de lopende band gevloekt wordt en waar onder lunchtijd spreken over seksuele escapades als normaal beschouwd wordt.
Ik lees in de Schrift een plicht je werken te doen en niet zomaar het bijltje er bij neer te gooien. Waar ligt die grens? Ik merk nu al dat ik minder schrik als in het begin van sommige krachttermen. Tegelijk heb ik een verantwoordelijkheid voor de toekomst. Hoe houd ik mezelf staande en hoe draag ik iets uit?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Bedankt voor je vraag. Hij is uit het leven gegrepen en zal ongetwijfeld ook bij andere jongeren en wellicht ook bij ouderen leven. Graag geef ik je een aantal zaken mee waarvan ik hoop dat ze je verder helpen.
In de eerste plaats: wat is het belangrijk dat er christenen zijn op plaatsen zoals de plek waar jij werkt. Hoe moeilijk het ook kan zijn, we zijn geroepen om licht en zout te zijn. We moeten als lichten schijnen te midden van een krom en verdraaid geslacht (Filippenzen 2:15) en tegelijk als zout het bederf tegengaan.
In de tweede plaats moeten we dat doen “onberispelijk en oprecht”, als kinderen van God en zijn we geroepen om onszelf “onbesmet te bewaren van de wereld” (Jakobus 1:27).
Als ik je vraag goed lees, voel jij de spanning tussen deze twee punten: je wilt niet weglopen, je hebt ondertussen wel het gevoel beïnvloed te worden (je schrikt minder) en je wilt iets uitdragen. Dit brengt me bij mijn derde punt: het is mogelijk om als christen te leven in een goddeloze omgeving. Je kent ongetwijfeld de voorbeelden van Daniël en Obadja. De één aan het hof van Nebukadnezar, de andere aan het hof van Achab en Izebel. De één had te maken met Babylonische tovenaars, de ander zat in het centrum van de dienst van Baäl en Astarte, een godsdienst die ook gepaard ging met seksuele uitspattingen. Hoe hielden ze het vol? Door dicht bij de Heere te leven. Door een leven van gebed.
Dit brengt mij als vierde punt bij een levensbelangrijke vraag: weet jij je geborgen in Christus? Leef je door het geloof in Hem? En blijf je dicht bij Hem? Op eigen (wils)kracht ga je het namelijk in jouw werkomgeving niet voor elkaar krijgen. Je hebt de Heere Jezus nodig. Enerzijds om je kracht te geven om staande te blijven. We kunnen de loopbaan, de wedloop, alleen lopen als we zien op de Overste Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, en op wat Hij voor ons deed (Hebreeën 12:1-4). Anderzijds om je iedere keer weer te reinigen van de besmetting die je ongewild oploopt. Maar als je zo dicht bij Hem leeft, dan geldt voor jou ook de belofte: “Die in Mij blijft, en Ik in Hem, die draagt veel vrucht” (Johannes 15:5).
Dat brengt me bij een vijfde punt. Hoe kun je nu in jouw omgeving licht en zout zijn? In ieder geval niet door een opgeheven vingertje. Ook niet door te gaan preken. Maar waardoor dan wel? Door te leven als een nederige christen. Als een christen die weet zondaar te zijn en te blijven en die zijn collega's ziet als mede-zondaren. En door je werk goed te doen. Een positieve invloed hebben betekent voor een christen dat hij zichzelf moet zijn. Ik vind dat altijd heel opvallend in de zeereis van Paulus. Aanvankelijk heeft hij geen enkel gezag. De hoofdman geloofde meer de stuurman en de schipper (Handelingen 27:11). Aan het eind van de reis wordt er heel goed naar hem geluisterd (vers 31, 32 en 34-36). Doet Paulus tijdens die reis zoveel bijzonders? Nee. Hij was gewoon zichzelf.
En dan tenslotte, wat kun je praktisch doen? Bouw een goede relatie op met je collega's. Wees vriendelijk en behulpzaam. Dat geeft een basis om ook het gesprek aan te gaan. Niet in de hele groep, maar één op één als het een keer uitkomt. Wellicht dat je dan kunt delen wat het met jou doet als er gevloekt wordt. En wellicht dat je ook eens een vraag kunt stellen. Maken die seksuele escapades nu echt gelukkig? Het zal niet gemakkelijk zijn. Seks is één van de belangrijkste afgoden van onze tijd. Tegelijk zit er onder het gedrag van je collega's mogelijk de hunkering naar echte liefde, naar een relatie die echt voldoet. En wie weet komt het zover dat je hen wijzen kunt op Degene die de bron van liefde is en die ons mensen een relatie aanbiedt waar we nooit spijt van krijgen.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe, en bovenal een nauwe omgang met God.
J. Noordzij
Dit artikel is beantwoord door
Drs. J. Noordzij
- Geboortedatum:05-01-1964
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Barendrecht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: docent(opleider) & ouderling
Johannes 17:15 HSV
[15] Ik bid niet dat U hen uit de wereld wegneemt, maar dat U hen bewaart voor de boze.
https://bible.com/bible/1990/jhn.17.15.HSV
Je hebt 4 vrienden, metgezellen, nodig in dit leven. Ze heten:
1. Mijn Rechter is God (Daniël)
2. De HEERE is mij genadig (Hanánja)
3. Wie is gelijk aan mijn God? (Mísaël)
4. De HEERE is mijn Hulp (Azárja)
Kun je dit echt hardop tegen de Heere, tegen jezelf en tegen de mensen zeggen?
Maar er valt mij iets op in je vraag... Daniel en zijn vrienden werden tegen hun zin meegevoerd en verbleven ergens waar ze niet weg konden. In jou vraag klinkt echter meer een keuze van Lot. Hij zag het vruchtbare land van Sodom. “Een mooi perspectief.”
“Tegelijk heb ik een verantwoordelijkheid voor de toekomst…” Klinkt mooi, maar heb je dat dan met een baan met minder perspectief, geen toekomst? Wat is eigenlijk 'normaal'? Wat heb je nodig in dit leven? Moet je jezelf vermoeien en je ziel kwellen op zo'n plek? Of kwelt het je niet (meer)?
Je kunt je ziel verwaarlozen. Steeds minder schrik je van het vloeken en van de onderwerpen. Straks lach je mee en weer een poosje later praat je mee voordat je dezelfde dingen doet. (Psalm 1) De Heere Jezus waarschuwt in Lukas 17: Voordat de verwoesting komt, lijkt het dagelijkse leven heel gewoon door te gaan. Net zoals in de dagen van Lot. zij aten, zij dronken, zij kochten, zij verkochten, zij plantten, zij bouwden; “Denk dan aan de vrouw van Lot!” waarschuwt de Heere Jezus bewogen. “Zo wie zijn leven zal zoeken te behouden, die zal het verliezen; en zo wie hetzelve zal verliezen, die zal het in het leven behouden.” Luister toch naar Hem. Hij wil je onder Zijn vleugels verzamelen tegen het oordeel. Daar is genezing en bescherming tegen de zonde die je meesleept het verderf in. De Heere Jezus is dé Rechtvaardige en door Zijn kennis, Hij ziet het gevaar, zal Hij velen rechtvaardig maken.
Zou je de God van Abraham niet beter willen leren kennen? Abraham mocht voor het Aangezicht van zijn God wandelen en hoefde niet het beste te kiezen in dit leven. Zijn God is de God Die genoeg is. De Almachtige, Die verbrijzeld maar Die ook als een moeder de borst geeft (beschermt en liefdevol voedt). Hij nodigt je uit om Hem te beproeven of Hij te vertrouwen is en Hij de sluizen van de hemel niet zal openen om geestelijke gaven te regenen.
Je leven verliezen: Als je het eigendom van de Heere Jezus bent geworden omdat Hij jou heeft gekocht met Zijn dierbaar en kostbaar bloed. Je gaat toch pas écht leven als je leven niet meer van jezelf is. Pas als Jezus Christus je Leven is. Zou je dan nog voor jezelf en jouw toekomst werken? Werken voor iets dat je niet verzadigen kan? Nee, “Leer mij o Heer’Uw lijden recht betrachten. (...) Hoe zou ik dan naar mijne (godsdienstige) wil nog leven?”
In Hebreeën 13 vers 5 staat: Uw wandel zij zonder geldgierigheid; en zijt vergenoegd met het tegenwoordige; want Hij heeft gezegd: Ik zal u niet begeven en Ik zal u niet verlaten. Zodat wij vrijmoediglijk durven zeggen: De Heere is mij een Helper, en ik zal niet vrezen wat mij een mens zal doen. Weet je wat mooi is? De naam Azárja (De HEERE is mijn Hulp) in het Oude Testament komt in het Nieuwe Testament voor als Lazarus. Dat betekent dat je zonder Hem niet iets goeds kan bedenken of doen. Zodat je als een kind moet wachten en door Zijn stem, door Zijn gebed, aan de hand van de Heilige Geest geleid moet worden. Zijn voorbidding merk je ook echt in je hart en leven. Het zuchten en roepen van de Geest.
Heb je al aan God zelf voorgelegd wat je ermee moet?
Misschien heeft Hij iets anders voor je op het oog, of wil Hij je juist daar gebruiken , dat weet je als je het aan Hem overgeeft.
