Verlangen naar hemelse Thuis
Redactie Refoweb | 4 reacties | 17-10-2024| 08:01
Vraag
Wat moet ik doen? Ik wil zo graag naar mijn hemelse thuis en Jezus ontmoeten. Wat kan ik doen? Ik ben nog niet oud, ik heb nog jaren te leven naar de mens gesproken. Maar ik wil niet meer. Ik heb hier niets. Hoe verdraag ik dit?
Antwoord
Een kind van God verlangt als het goed is bij tijd en wijle naar Huis. Onze schat is immers in de hemel (Markus 10:21). Tegelijkertijd geeft God ons hier op aarde ook een belangrijke taak. De voornaamste is om Hem hier te loven en te prijzen en het evangelie te verbreiden. Je hebt dus nog werk te doen totdat God je naar Huis roept. Wie verlangt naar Christus, verlangt er ook naar om Zijn wil te doen. Daarom: richt je oog niet op jezelf en je omstandigheden, maar zie op Jezus. Volg Hem na. Druk Zijn voetstappen. Dat ligt onlosmakelijk in het verlengde van jouw liefde voor Hem. Jesaja 38:18 zegt het nog stelliger: “Want het graf zal U niet loven, de dood zal U niet prijzen.”
Meer adviezen kun je lezen bij soortgelijke vragen als jij hebt:
Nog meer zijn er te vinden via de tag 'Doodswens'.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Enkele decennia geleden zat ik als jongere in een diepe depressie. In diezelfde tijd werd ik opgeschrikt door het feit dat een leeftijdgenoot zelfmoord pleegde. Toen ik hier en daar informeerde of er een speciale reden was waarom hij dat gedaan had werd me door iemand met gebroken stem waarin bijna aanbidding in doorklonk meegedeeld: "Hij wou naar Jezus". Ik vond het een traumatische ervaring om , terwijl ik zelf bezig was te overleven, mee te maken hoe deze daad in zijn omgeving met vroom klinkende woorden werd goedgepraat.
Ga er met iemand over praten, verlangen naar het hiernamaals is goed, net als het verlangen naar Zijn wederkomst, maar uit je vraagprijs ik iets van psychisch lijden, lieve vragensteler/ ster blijf hier niet alleen mee lopen, een pastoraalwerker, een predikant, een psycholoog... zoek naar hulp en antwoorden.
Veel liefs en zegen.
als de Heere je Alles is geworden,kan ik het begrijpen
.
zelden hoor e dat mensen naar de Heere willen,om Hem eeuwig groot te maken
eeuwig bij je Liefste te zijn is toch verreweg het Beste?
Cray is ook jong gestorven
als u alleen godsdienst had,verlangde u niet naar de Heere,lijkt me
Zou, als een vader 's avonds thuis komt van zijn werk, zijn kinderen niet uitzien en opspringen van verwachting?
Want mij in het dagelijks leven ontzettend helpt is het boek van Edith Eger, 'De keuze.' (Het is geen christelijk boek, maar de lijn die je daaruit kon trekken, wel..) Ze overleefde Auschwitz, en haar drijfveer was: 'Vandaag overleven, want morgen zijn we verlost.'
En nu hoef ik niet letterlijk in een concentratiekamp te leven. Wat zij meemaakte is natuurlijk onbeschrijflijk. Maar die tekst, het blijft me intrigeren. Heden word van ons verwacht om te doen, wat ons hand vind om te doen. We hebben een taak. Maar is het niet slechts een kleine tijd? Nog een decennia, een maand, misschien nog maar een uur? Dágelijks manna.
En dan duurt de overige tijd niet zo lang meer. Kijk maar vooruit, naar de horizon. Nee, ik zie 't land van bestemming ook niet altijd zo duidelijk. Maar de ene keer kun je de melodie al horen, en soms weer een glans van de toekomst. Nog even, we zijn al onderweg. Hou vol!
... Vandaag overleven, want morgen zijn we verlost!
