Positie van mens, engel en satan

Ik was Hebreeën 2 aan het lezen en er kwamen wat vragen bij mij op. Ik hoop dat ze duidelijk zijn. Hebreeën 2:5: de komende wereld is niet onderworpen aan de engelen. Ik neem aan dat dit gaat over de tijd na de wederkomst van Jezus. Het impliceert dat de huidige wereld wél is onderwerpen aan engelen. Ook Daniël 10 en 12 laten zien dat de engelen een bepaalde regering/heerschappij hebben over de wereld. Hoe zit dit met satan? Hebben wij met de zondeval onze heerschappij (Genesis 1:26-28) overgedragen aan de engelen of aan satan (zoals ik altijd heb geleerd)? Of is satan koning in de wereld en bieden engelen in hun regering daar tegenstand aan?

Moeten we de overwinning/het koningschap van Jezus zien als het koningschap van David en Saul? David was al gezalfd terwijl Saul nog steeds op de troon zat. David moest alleen zijn koningschap nog opeisen. Blijft satan koning totdat Jezus met Zijn Wederkomst Zijn koningschap opeist? En waar zit onze heerschappij dan momenteel? Is dat nog toekomstmuziek zoals in Openbaring 3:21?

Openbaring 20:4, maar ook in Hebreeën 2:5-8 gaat volgens mij over de mensen. Vers 6 begint met “wat is de mens” en vervolgens dat “hem” (de mensen) voor korte tijd minder zijn dan de engelen gemaakt heeft. Vanaf halverwege vers 8 wordt Hem met een hoofdletter geschreven en gaat het dus weer over Jezus. Zijn wij nu qua hiërarchie minder dan de engelen en na Zijn wederkomst worden we hoger dan de engelen geplaatst? Of hebben wij als gelovigen als het ware ook al met Christus de overwinning behaald en is de heerschappij nu al terug bij de gelovigen, maar kunnen wij dat met de wederkomst pas echt ontvangen?

Hebreeën 2:16; gaat dit over de gevallen engelen?

Beste vragensteller, de vraag die je stelt, is geen eenvoudige vraag! Zoals ik de vraag lees en interpreteer gaat het hierbij over de verhouding tussen God, Jezus Christus, de engelen (waarvan een deel is gevallen en duivelen zijn geworden) en de relatie tot de mens voor de zondeval, ná de zondeval en in de toekomende wereld. Ik heb enkele commentaren erbij genomen en deel drie gedachten met je.

1. Allereerst is het belangrijk om na te denken over de vraag, wáár Hebreeën 2:5 op aansluit. In Hebreeën 2:1-4 gaat het namelijk over Christus, Die na Zijn hemelvaart is gaan zitten aan de rechterhand van Zijn Vader en daarmee laat zien dat Hij veel heerlijker is dan de engelen. Christus overtreft namelijk de engelen (Hebreeën 1), Mozes (Hebreeën 3) en Aäron (Hebreeën 5). We mogen veronderstellen dat Hebreeën 2:5 teruggrijpt op Hebreeën 1:14, waar over de engelen gezegd wordt, dat zij “gedienstige geesten zijn en uitgezonden worden ten dienste van hen die de zaligheid zullen beërven.” Engelen zijn er dus om Gods kinderen te dienen met het oog op hun zaligheid. Zij dienen (!) hen en heersen dus niet over hen! Het is zelfs zo, dat de grote zaligheid (Hebreeën 2:3) niet allereerst aan de engelen gegeven wordt, maar dat Gods kinderen door het ware geloof daarin mogen delen in de toekomende wereld!
 
Om te laten zien welke rijke zegeningen God oorspronkelijk aan het menselijk geslacht heeft gegeven, wordt in Hebreeën 2:6 naar Psalm 8 verwezen. Daar gaat het over de rangorde van de mens ten opzichte van de engelen. Niet aan de engelen geeft God de opdracht om te zorgen voor Zijn goede schepping, maar aan de mens! De mensheid -dus niet de engelenwereld- krijgt de taak om Gods onderkoning te zijn op deze geschapen wereld. Door de zondeval is deze schepping veranderd in een zuchtende schepping (Romeinen 8:22) en falen wij als mensen in de scheppingsopdracht die God ons gegeven heeft. Zijn wij -denk aan de grote milieuzorgen- nog goede rentmeesters? 

Door de komst van Jezus Christus (zie Kolossenzen 1:16-20) vindt er niet alleen een geestelijke verzoening tussen God en mensen plaats, maar vindt er uiteindelijk ook een totale verzoening met de schepping plaats. In de toekomende wereld mag de verzoende mens weer (volmaakt) regeren over de nieuwe aarde. Deze opdracht geeft God dus ook straks niet aan de engelen, maar aan de verzoende mensen. De Heere heeft de aarde aan de mensen gegeven (Psalm 115:16). God heeft de mens gesteld over de werken van Zijn handen (Hebreeën 2:7). Het herstel van de nieuwe schepping heeft dus alles te maken met de glorie van de verhoogde Christus. 

2. In de vraag gaat het ook over de rol van satan t.o.v. de gevallen mensen en t.o.v. Jezus Christus. Zou satan inderdaad de koning van deze wereld zijn? Er zijn teksten die deze indruk wekken (Johannes 12:21, 14:30, 16:11, Efeze 2:2, 6: 12). Zo gedraagt hij zich wel. Want als de duivel Jezus Christus verzoekt, dan doet hij voorkomen alsof hij al deze koninkrijken van de wereld aan Jezus kan geven (Mattheüs 4:8-9). Maar ís de duivel ook werkelijk de koning van deze wereld? Hij gedraagt zich zo, maar hij is het niet! Het koningschap en het koninkrijk is van Christus. Jezus zegt dat aan Hem alle macht is gegeven, in de hemel en op de aarde (Mattheüs 28:18)! Dat dit werkelijk zo is, dat zien we nu, in deze zondige bedeling, nog niet (Hebreeën 2:8). Wij zien nog niet, dat aan Jezus Christus alle dingen onderworpen zijn. Allerlei factoren belemmeren dat zien. 

Maar vergeet niet, dat bij de hemelvaart van Christus de duivel (Openbaring 12) al uit de hemel is geworpen! En als Christus terugkomt, dan zal de duivel als een verslagen vijand ook deze hernieuwde aarde moeten prijsgeven en loslaten (Openbaring 20:10). We mogen dus zeggen dus concluderen dat satan zich gedraagt alsof hij koning van deze wereld is, hoewel hij ten diepste weet dat Jezus Christus nu al de almachtige Koning is. Zolang Gods kinderen hier nog op aarde leven, moeten zij voortdurend strijden tegen deze aartsvijand van God en hem weerstaan met behulp van de geestelijke wapenrusting. Wie volharden zal, wie overwint, die zal de zaligheid beërven en straks met Christus regeren in Zijn troon. 

3. De vraag over de hiërarchie tussen mensen en engelen, is ook geen eenvoudige vraag. Ik ben geneigd om te zeggen dat de engelen, omdat zij niet gezondigd hebben en door Christus in de toestand van zondeloosheid staande blijven, dichter bij God staan dan de gevallen mensen en in die zin een ‘hogere’ hiërarchie hebben. In bepaalde opzichten lijken zij -als geesten- meer op God dan de mensen. Ook wekt de Bijbel de indruk dat de engelen vooral bij God in de hemel wonen en als het nodig is naar de aarde gezonden worden om daar bijvoorbeeld Gods boodschap bekend te maken aan mensen. In die zin staan mensen -mede door hun lichaam en de beperkende eigenschappen van dat lichaam- ónder de engelen. Maar het unieke van de mens is vooral, dat God juist de mens naar Zijn beeld heeft geschapen (Genesis 1:26) en dat dit niet over de engelen gezegd wordt. Dat betekent dat de niet-gevallen mens en de volkomen herstelde mens meer op God lijkt dan welke engel dan ook en daarmee dus boven de engelen staat. Er zou uiteindelijk veel meer te zeggen zijn over wat de Bijbel leert over de engelen, maar omdat het antwoord dan té uitvoerig zou worden, verwijs ik je graag door naar diverse boeken waarin uitvoerig deze thematiek behandeld wordt. 

Ds. W. J. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W.J. van den Brink

• Geboortedatum:
  04-11-1972
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Scherpenzeel (Gld)
• Status:
  Actief

3 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven