Psalter in Gereformeerde Gemeenten

In de Amerikaanse en Canadese Gereformeerde Gemeenten wordt het psalter gebruikt. Dat zijn naast psalmberijmingen ook schriftberijmingen en vrije liederen. Dat is natuurlijk opmerkelijk, omdat deze zaken altijd (stevig) geweerd zijn uit de Nederlandse Ger. Gem. Hoe heeft deze acceptatie van het psalter binnen de overzeese Ger. Gem. kunnen ontstaan? Wat vond de Nederlandse synode van de Ger. Gem. daarvan? En zou het geen goede reden zijn dergelijke bijbelgetrouwe liederen en schriftberijmingen voor onze erediensten vrij te geven?

Beste vrienden, 

Inderdaad gebruiken de Netherlands Reformed Congregations (NRC) (en overigens verscheidene andere gereformeerde denominaties in de Verenigde Staten) de Psalter. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet weet of er ooit een officieel besluit hierover genomen is. Het gebruik van de psalmbundel dateert al van begin 1900. In de loop der jaren is er een aantal Nederlandse Psalmen vertaald en toegevoegd bij de originele Psalter. De achtergrond daarvan zal zeker geweest zijn dat Nederlandse immigranten hun Nederlandse psalmen misten. Ik kan dat volledig begrijpen en ik grijp ook graag terug naar deze Psalters.

Dus toegevoegd aan de Amerikaanse Psalter zijn de meest bekende Psalmen, zoals 25, 42, 43, 65, 68, 81, 84, 89, 119, 138, 150. Heel opmerkelijk is ook dat van 68, 89, 105, 119 alleen maar een aantal coupletten is vertaald. De reden hiervoor is niet duidelijk. Het lijkt een persoonlijk voorkeur te zijn geweest te zijn van de vertaler. Opvallend is dat een aantal gemeenten binnen de Amerikaanse NRC deze vertaalde Psalmen ritmisch zingt.
  
Maar het klopt niet dat er een aantal Schriftuurlijke gezangen opgenomen is. Het zijn echt allemaal Psalters gebaseerd op de Psalmen. Net zoals in het Nederlandse Psalmboek kun je hierin de lofzangen van Maria, Zacharia en Simeon vinden. Ook het gebed des Heeren en de berijmde Tien Geboden. En er is ook een Amerikaans en Canadees volkslied toegevoegd (hoewel het opmerkelijk is dat niet het officiële Amerikaanse volkslied is opgenomen, maar het lied “America the Beautiful”). 

De melodieën zijn gevarieerd en misschien dat daar de gedachte vandaan komt dat er gezangen in de Psalters staan. Want een aantal liederen heeft de melodie van Nederlandse gezangen.

Maar eerlijk is eerlijk: de Psalter is verre van een trouwe weergave van de rijkdom van de Bijbelse Psalmen. De meeste Psalters zijn heel losjes vertaald en je zou ze ‘Psalmelijke gezangen’ kunnen noemen. De grootste zwakte van de Psalter is echter dat een aantal gedeelten van de Bijbelse Psalmen helemaal niet weergegeven zijn. 

Daarnaast zijn er sommige Psalmen in twee of drie verschillende zettingen en zelfs woorden, terwijl anderen heel mager of helemaal niet berijmd zijn. Als predikant vind ik dat soms een groot gebrek omdat er verzen in de Bijbelse Psalmen zijn die mooi in de dienst zouden passen, maar niet aanwezig blijken.

De meest getrouwe weergave van de Psalmen in het Engels is The Scottish Psalm Book. Hoewel die niet altijd even soepel lezen of zingen, staan ze wel het dichtst bij de Bijbelse Psalmen. 

Een aantal gereformeerde denominaties is al jaren bezig met de herziening van de Psalter waarin herhalingen worden weggehaald en de hiaten worden opgevuld met berijmde Psalters die dichter bij de Bijbelse tekst staan. Ik ben benieuwd hoe die er uit gaat zien, maar dan is het nog de vraag of de gemeenten gewillig zijn om hun vertrouwde Psalter op te geven. In de Nederlandse geschiedenis is dat ook een worsteling geweest met verscheidene berijmingen. 

Voor hen die graag eens een Psalter willen inzien: er is een Psalter app. Er is er zelfs een met de muziek erbij.  

Hartelijke groeten, 
Pastor A. T. Vergunst

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.T. Vergunst

• Geboortedatum:
  22-09-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Carterton (Nieuw-Zeeland)
• Status:
  Actief

168 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven