Allebei niet willen verhuizen bij huwelijk
C. M. Chr. Rots - de Weger | 21 reacties | 19-09-2024| 07:56
Vraag
Ik heb verkering met een ontzettend lieve jongen van 21 jaar oud. Zelf ben ik anderhalf jaar jonger dan hem. Beide hebben wij tot ons groot verdriet meerdere relatie(s) gehad. Ondertussen hebben wij ruim negen maanden een relatie met elkaar. We zien het als Gods weg die ons naar elkaar toe heeft gebracht. Het mooiste is dat we van elkaar mogen weten bekeerd te zijn. Een groot wonder.
Alleen nu lopen wij al enkele maanden tegen een groot probleem aan. We wonen ver van elkaar vandaan. Ruim 200 kilometer. We zien elkaar meestal om het weekend. Dat kost in alle opzichten veel. We zien ons in de toekomst niet zo gauw naar elkaar toe verhuizen. Dit met de twee grootste redenen: familie en werk. Ik heb mijn vriend gezegd dat we er het best nog even over kunnen nadenken. Dat de liefde misschien nog meer moet gaan groeien dan dat er nu al is. Hij is het met mij eens maar ziet natuurlijk het liefst sneller een antwoord.
Hij wil dat we eerlijk zijn naar elkaar toe. Ik begrijp hem goed. Mensen van buitenaf hebben soms makkelijk praten: ga je toch in het midden wonen, of: het is niet alsof je je familie nooit meer ziet. Of zoiets als: je weet waar de huizen het goedkoopst zijn… Dan hebben we het nog niet gehad over onze beide families die erg aan je blijven trekken en willen dat je dicht bij ze blijft wonen.
Uiteraard zit er een kern van waarheid in, maar als we er eerlijk en objectief naar kijken weten we dat er eentje zal zijn die echt alles verlaten moet om bij de ander te wonen. En dan doen de meeste uitspraken er echt niet toe. Een nieuw leven opbouwen aan de andere kant van het land…het is en blijft waarschijnlijk een ingewikkelde kwestie. Onze relatie is meer dan we gehoopt hadden te mogen ontvangen. We passen zo ontzettend goed bij elkaar. Bidden, lachen, huilen, praten, alles kunnen we met elkaar delen. We kunnen elkaar dan toch niet zomaar laten gaan…
Samen en los van elkaar hebben wij gebeden om een wijsheid zoals Salomo die gaf. Een antwoord waar wij misschien nog niet eens aan gedacht hebben. Kunt u ons advies geven? Hoe kijkt u aan tegen ons probleem? En zijn er mensen die in de reacties iets kunnen vertellen over hetzelfde/soortgelijke probleem? Het zal ons erg helpen.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Denk je dat reacties van ‘vreemden’ je zullen helpen om beslissingen te nemen? Welnee, er zal heel verschillend over worden gedacht zoals ook familie en vrienden verschillend denken. Wat jullie moeten doen is méér tijd nemen om naar elkaar toe te groeien. Op een ogenblik zal liefde zo sterk worden, dat je maar al te graag bij elkaar wilt zijn. Wáár dan ook, een afstand van 200 km overbruggend of halverwege. Óf je neemt geen toenaderings-beslissing en gaat ieder je eigen weg, al dan niet met pijn in het hart. Want: zolang je denkt dat de een of de ander zich moet opofferen staat er iets tussen jullie in! En dat ‘iets’ gaat níét vanzelf over, maar gaat veel eerder een eigen leven leiden en voor verwijdering zorgen! Dat heeft dan te maken met verwachtingen en teleurstellingen…
Liefde heeft zeker te maken met kéúzes, maar laat zich níét dwingen! Bezint eer ge begint, of geef elkaar de ruimte die (nog) nodig is. Misschien wil je dit niet horen... dan wachten we op reacties!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Leer elkaars familie goed kennen! Welke familie heeft een positieve en gezonde invloed op jullie? Het mooiste zou zijn allebei, maar vaak genoeg zie je ook bij de (schoon)familie dat ze grenzen niet respecteren en vergaande verwachtingen hebben, of ongevraagd bemoeien met keuzes die jullie samen moeten maken en verzin nog maar van zulke voorbeelden. Misschien ontdek je kanten bij je eigen familie die je nooit zijn opgevallen. Ook dat kan de keuze voor een woonplaats bepalen dat je bij zulke invloeden beter wat afstand kan hebben.
Als tip: Ga met zo'n afstand niet middenin wonen. Je zal dan altijd een lange reis moeten maken en anders hoeft dat maar de helft van de keren. Uiteindelijk zal je een stuk minder afspreken totaal dan wanneer je kiest voor een kant. De huizenmarkt is krap, dus wellicht kan je beide regio's overwegen om te zien wat lukt. Je moet ergens beginnen en een vermogen opbouwen, het is toch geen punt om ergens 10 jaar te wonen en vervolgens te verhuizen als die mogelijkheid er is?
https://youtu.be/nBnDjA24jS0?si=HVqDOeBdmbR9OOb8
En als je nog jong bent bouw je relatief gemakkelijk een nieuw sociaal netwerk op.
En laten we eerlijk zijn: als ik nu kijk naar mijn jeugdvrienden: er is er niet één die na zijn studie teruggekeerd is op het oude nest.
Dus zelfs als je in een vertrouwde omgeving blijft zul je door de jaren heen een groot deel vna het sociale netwerk verliezen.
En familie: ook als je 200km verderop woont blijft het familie....
Daarnaast is het ook verstandig om te oriënteren op gebied van werk. Waar kunnen jullie beiden het werk vinden waar je voor bent opgeleid en plezier in hebt?
Maar wellicht moet je er helemaal niet aan beginnen; als je nu al 'gedoe' hebt..
Eens met veel van de praktische punten die al genoemd zijn:
- Neem nog even de tijd om te beslissen, maar blijf er wel over in gesprek. Sta ook echt eerlijk open voor de standpunten van de ander.
- Overweeg of je (schoon)familie graag in de buurt zou hebben voor oppas van eventuele kinderen.
- Maak afspraken over hoe je in je huwelijk tijd vrijmaakt om de familie te bezoeken die verder weg woont. En af en toe een weekend logeren is dan ook erg gezellig! Dat geeft soms nauwer contact dan vluchtige bakjes koffie.
- Je hoeft de beslissing niet nu voor je hele leven te maken. Die wetenschap kan ook een stukje lucht geven.
- Probeer wat de keuze ook is een positieve instelling te houden. Het kan een schaduw leggen over de periode naar je huwelijk toe als je voortdurend focust op wat je achter moet laten.
Wijsheid gewenst!
En: er zijn ook christenen die ervoor kiezen in een bepaalde stad of streek te gaan wonen, juist omdat daar de kerken leeglopen. Denk ook daar eens over na. Als jullie allebei de Heere mogen liefhebben, is de zending misschien ook wel iets voor jullie. Wie weet is dat het antwoord waar jullie nog niet aan gedacht hadden ;)
Jullie willen graag reacties van andere mensen. Hier krijg je er nog een.
Toen mijn vrouw en Ik verkering kregen woonden we een half uur bij elkaar vandaan, best te doen!
Tijdens onze verkering kreeg ik het werk aangeboden dat ik graag wilde ook omdat er de mogelijkheid in zat van bedrijfsovername.
Dat betekende dat toen we trouwden we een uur van mijn ouders en anderhalf uur van mijn schoonouders vandaan kwamen te wonen. Andere naaste familieleden woonden nog verder weg. We kwamen in een kerkelijke gemeente waar we met liefde en warmte ontvangen werden wat veel vergoede het belangrijkste was dat we daar een geestelijke leidsman mochten vinden…. We hadden gedacht er altijd te blijven. Maar onze weg liep anders, na 15 jaar zijn we geëmigreerd. En in het land waar we nu wonen ook al een aantal keren verhuisd. Een van onze kinderen woont 3 uur vliegen bij ons vandaan……
U vraagt zich misschien af hoe dit allemaal kan. Het geheim is: Met de Heere kun je overal wonen echt waar!
Nog een praktische tip: laat niet uw beider families besluiten waar u gaat wonen. Die beslissing moet u en uw aanstaande man nemen. Laat daar geen ouder of familielid tussen zitten.
Ik wens u veel wijsheid en zegen toe vanuit een ver land!
Jullie willen graag reacties van andere mensen. Hier krijg je er nog een.
Toen mijn vrouw en Ik verkering kregen woonden we een half uur bij elkaar vandaan, best te doen!
Tijdens onze verkering kreeg ik het werk aangeboden dat ik graag wilde ook omdat er de mogelijkheid in zat van bedrijfsovername.
Dat betekende dat toen we trouwden we een uur van mijn ouders en anderhalf uur van mijn schoonouders vandaan kwamen te wonen. Andere naaste familieleden woonden nog verder weg. We kwamen in een kerkelijke gemeente waar we met liefde en warmte ontvangen werden wat veel vergoede het belangrijkste was dat we daar een geestelijke leidsman mochten vinden…. We hadden gedacht er altijd te blijven. Maar onze weg liep anders, na 15 jaar zijn we geëmigreerd. En in het land waar we nu wonen ook al een aantal keren verhuisd. Een van onze kinderen woont 3 uur vliegen bij ons vandaan……
U vraagt zich misschien af hoe dit allemaal kan. Het geheim is: Met de Heere kun je overal wonen echt waar!
Nog een praktische tip: laat niet uw beider families besluiten waar u gaat wonen. Die beslissing moet u en uw aanstaande man nemen. Laat daar geen ouder of familielid tussen zitten.
Ik wens u veel wijsheid en zegen toe vanuit een ver land!
Onze situatie destijds lijkt er wel op.
Ik in Gelderland, vriend in Groningen.
Praktisch gezien bleek dat laatste het best ivm huizenprijzen en baan van hem.
Maar emotioneel was dat best een emigratie voor mij, net 21 jaar.
Terugkijkend was het een goede beslissing omdat ik degene was die het meest ‘vast’ zat aan familie. De navelstreng werd als het ware nu écht doorgeknipt waardoor ik móést hechten aan mijn man. Niet makkelijk maar wel gezond!
Het is namelijk echt de bedoeling dat beide loskomen en samen 1 worden, neem dit ook vooral mee in de overwegingen.
Eens met eerder genoemd punt dat bezoeken van de ‘verre’ familie nu waardevoller is dan een kort bakkie koffie. Maar ook het punt is wat mij betreft waar dat het waardevol is als er wél familie in de buurt is, ook met het oog op kinderen. In mijn geval dus schoonfamilie.
Tenslotte, we wilden zo graag trouwen dat een hutje op een hei in onbekende oorden voor mij ook goed was geweest. Geen lange verkering trouwens. Dus misschien moet dat punt nog groeien, dat je ongeacht de locatie vooral ook zeker bent van het willen samenleven. Wijsheid gewenst.
Een compromis is een slechte oplossing waar je allebei niet helemaal blij van wordt. Voor een gelukkige toekomst leer je vanuit gezamenlijk belang beslissingen te nemen. Niet dit keer ten koste van de een, de volgende keer ten koste van de ander.
Het is niet makkelijk, maar als je altijd vanuit dat oogpunt gezamenlijke beslissingen neemt (dat het niet ten koste van een van beiden mag gaan), leer je steeds beter samen te leven.
Er zijn veel meer dan 2 opties. Blijf net zo lang in gesprek tot jullie die hebben gevonden, waar je allebei vrolijk van wordt.
En als jullie samen verder gaan, dan is het van ondergeschikt belang wat de familie ervan vindt. Jullie worden samen een familie, samen goede keuzes maken zonder dat de een of de ander eronder lijdt is de basis voor een gelukkige familie.
straks gaat onze schoonzoon 250 km verhuizen bij zijn ouders vandaan.
Onze zoon gaat dv volgend jr 250 verhuizen bij ons vandaan.
Gelijk meedraaaien in het kerkelijk werk, verenigingen enz en zo inburgeren in je nieuwe omgeving.
- 1
- 2
