Vijandig hart

Ik heb de Heere Jezus nodig, want alleen door Hem vind ik vrede met God. Maar sinds ik Hem zoek ontdek ik zoveel vijandschap in mijn hart. Lasterlijke gedachten als ik lees over God of het leven met Hem, onwil om Hem te dienen, ongeloof, zelfbedoeling. Het voelt als de hel in mijn hart en ik wil het niet, maar het is er toch. Het is verschrikkelijk.

De Heere wil in Zijn goedheid mijn gebeden verhoren. Hij neemt de aanvallen weg als ik Hem er om bid en Hij onderwijst me als ik vraag of Hij me op de goede weg wil leiden. Ik bid tegenwoordig ook maar gelijk of de Heere me er dankbaarheid voor wil geven, want ook dat bezit ik niet.

Maar tegelijk ervaar ik zulke belemmeringen om de Heere Jezus nú aan te nemen. Dan lijkt het alsof ik vrede met Hem heb en is het toch zo weer weg en ervaar ik alleen maar ongeloof en vijandschap. Nú is de dag van de zaligheid, maar hoe zal ik Hem ooit dienen met zoveel lauwheid, een extreem vijandig hart en zoveel verstandelijke kennis die me alleen maar tot een valstrik is? Help!

Beste vragenstel(l/st)er,

Laat ik gelijk maar zeggen: de worsteling die zich in je bevindt is niet vreemd. Allen die zalig worden hebben ermee te maken, hoewel misschien niet allemaal in dezelfde mate. Maar Paulus zuchtte ook: ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde… ik ellendig mens, wie zal mij verlossen van het lichaam van deze dood… Reken erop dat als je de Heere Jezus omhelst als je Zaligmaker en Zielsbruidegom, de duivel alles op alles zal zetten om je hiervan terug te houden en af te brengen. Maar Gode zij dank: wat voor Petrus gold dat geldt voor allen die de Heere zoeken ook vandaag: Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoude…

En daarbij: als de Heilige Geest Zijn intrek in je neemt zal het licht dat Hij verspreidt je laten zien wie je in jezelf bent en blijft: een zondaar die voor God niet kan bestaan. Je leert door het geloof dat je voor God alleen kunt bestaan door de gerechtigheid van Christus maar ook dat in jou, dat is in jouw vlees, geen goed woont. Voeg deze beide elementen samen en je hebt de worsteling die je ervaart.

Maar geen nood. Het goede werk dat Christus begint, maakt Hij ook af. Wantrouw de Heere niet en nooit. Klem je aan Hem vast en zeg maar met Job: al zou Hij mij doden, zou ik niet hopen? Wie op Jezus Christus vertrouwt komt nooit, NOOIT, beschaamd uit. Blijf daarbij, laat dat je hoop zijn, en vraag maar of de Heere het geloof wil versterken, verzegelen, bevestigen, bekrachtigen. De tijd komt dat Hij alle twijfel uit je hart zal wegnemen en je zult roemen in vrije gunst alleen.

Je ds. A. Kot

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Kot

• Geboortedatum:
  25-12-1966
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Huizen
• Status:
  Actief

81 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven