Ongelukkig, angstig mens

Ik worstel al vele jaren met de zekerheid of ik een geredde zondaar ben of niet. Aan de ene kant zijn er zaken die mij verblijden, zoals vreugde in de kerkgang, lezen van Gods Woord, Bijbelverklaringen, Catechismusverkaringen, etcetera. Ook ga ik sinds een aantal jaren aan het Heilig Avondmaal.

Aan de andere kant zijn het de zonden, twijfels, ja zelfs over het christelijke geloof (!), ongevoeligheid, grote angst om verloren te gaan, en dergelijke. Deze dingen hebben grote weerslag op mijn leven en  functioneren. De hemel lijkt wel van koper, zoals ze dat wel eens zeggen. Ik weet dat ik elke keer “ik” zeg, maar waarom ervaar ik niet meer en vaker zekerheid, zodat ik ook meer kan uitdragen en getuigen naar andere mensen zoals bijvoorbeeld  familie of collega's? Waarom geeft de Heere mij geen zekerheid?

Het leven gaat voorbij met al haar begeerlijkheden, niets kan hier zijn stand behouden, maar nu gaat het leven ook gewoon door waarbij mijn functioneren in gezin en werk vereist wordt. U mag best weten dat ik vaak als een ongelukkig angstig mens over de wereld ga, wat overigens ook wel weer een karaktertrek is. Niemand kan mij helpen dan God, maar zou u toch wat richting/adviezen kunnen geven?

Een man van middelbare leeftijd.

Beste vragensteller,

Vanuit uw vraag proef ik een intense worsteling en een diepe hunkering naar zekerheid. Maar “waarom geeft de Heere mij geen zekerheid?” zo schrijft u. In alle voorzichtigheid zou ik u willen vragen: Klopt deze vraag wel? Zou het inderdaad waar zijn dat de Heere u geen zekerheid geeft? Of zou het kunnen zijn dat u zelf een verkeerde voorstelling hebt van deze zekerheid?

Enerzijds ontdekt u in uw leven zaken die u verblijden. Er is vreugde in de kerkgang, in het lezen en onderzoeken van het Woord. U neemt ook deel aan het Heilig Avondmaal. Dat ziet u als vruchten die iets kunnen laten zien van wedergeboorte en geloof. Anderzijds is er in uw leven ook sprake van zonden, van twijfels, van ongevoeligheid en grote angst. En zo wordt u heen en weer geslingerd tussen het enerzijds en het anderzijds. 

Maar zoekt u op deze manier niet de zekerheid in iets van uzelf? Als ik maar meer vreugde zou hebben, als ik maar minder twijfels zou hebben, als ik maar... dan zou ik kunnen geloven dat ik een geredde zondaar ben. Maar op deze manier komt u niet tot zekerheid. Zelfs niet als u een bijzondere ervaring zou krijgen. Want voor u het weet slaat de twijfel toe of u zich met die ervaring maar niet iets hebt ingebeeld. 

De zekerheid ligt niet in ons. Niet in onze werken, niet in onze beleving, niet in onze ervaringen. De zekerheid dat we gered zijn ligt in de vaste en zekere belofte van God Zelf. Hij belooft dat een ieder die tot Hem komt niet wordt buitengeworpen. Hij belooft dat als wij onze zonden belijden, Hij de Getrouwe en Rechtvaardige is die ons de zonden vergeeft. Hij belooft dat wie zich in geloof aan Jezus en Zijn volbrachte werk vastklemt, niet beschaamd uitkomt. Die belofte geeft zekerheid en houvast omdat het de belofte is van de God Die niet liegen kan. 

De Heilige Geest geeft ons oog en oor voor deze belofte van het evangelie en leert ons daarop vertrouwen. En omdat die belofte zeker is, mag ik zeker zijn. Zo geeft de Heere ons zekerheid in het vaste en zekere woord van God. Het is juist de apostel Petrus die ons daarop wijst in zijn brief. Hij heeft geweldige dingen meegemaakt. Maar hij wijst de gemeente op het vaste en zekere van het profetische woord. 

Van harte Gode bevolen,
Ds. W. J. C. van Blijderveen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. J. C. Blijderveen

• Geboortedatum:
  04-10-1987
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Kruiningen
• Status:
  Actief

5 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven