Niet voldoen aan berouwvol ideaalbeeld

Om eerlijk te zijn heb ik lang niet veel met het geloof gedaan. Ik had er veel twijfels bij en sommige dingen stuitten me tegen de borst. God voelde daardoor onmogelijk ver weg en als ik eerlijk ben, wilde ik Hem ook niet dienen. Door omstandigheden ben ik nu een periode depressief. Ook ben ik teleurgesteld in wie ik zelf ben en zie ik hoe erg ik tekort schiet. Ik ben weer Bijbel gaan lezen en vind troost in Job, Psalmen en de evangeliën. De genade en liefde van Jezus raken me. Daardoor ben ik ook meer gaan bidden en verlang ik ernaar Jezus te ontmoeten.

Tegelijkertijd ben ik in de war. Ik heb denk ik niet echt het juiste zondebesef. Ik zie wel het egoïsme in mezelf, maar voel niet het berouw wat altijd wordt beschreven. Het idee dat iedereen de hel verdient, blijf ik lastig vinden. Is mijn verlangen naar Jezus dan wel echt of is dat ook iets egoïstisch? Mag ik wel verlangen dat Hij me troost, terwijl ik misschien niet op de juiste manier zoek? Zou God me op deze manier kunnen bekeren? Ik hoop dat, maar ik heb niet het idee dat ik voldoe aan het plaatje van de berouwvolle mens?

Beste vragensteller,

In een paar zinnen weet je een hele wereld van twijfels, gevoelens, strijd, zorg, terugkeer, geraaktheid, verwarring en verlangen te schetsen. Het is veel en intens en ik kan mij een klein beetje voorstellen hoe verwarrend dat moet zijn. En dan al die vragen naar of het wel de juiste manier is, de goede diepgang, het voldoen aan het goede plaatje, waarbij je jezelf ook nog vragend en veroordelend wegzet als egoïstisch. Toe maar. Ik moest denken aan een kluwen wol die helemaal in elkaar gedraaid en geklit zit. Je geestelijke toestand en je psychische toestand (depressieve gevoelens) lopen misschien wel wat teveel door elkaar heen. Laten we proberen eens wat zinnige dingen tegen elkaar te zeggen.

Allereerst doen we dan de Bijbel open. Het Woord van onze God. Die spreekt door Zijn Woord en alles kan, maar één ding kan God niet en dat is liegen. In dat woord zegt de Heere God dat er niemand is die Hem zoekt en dat alle mensen zichzelf en hun eigen eer zoeken en daarmee God van Zijn eer ontroven. En dat kan maar één consequentie hebben en dat is de eeuwige dood oftewel de hel. Jij hebt het lastig met die gedachte. En dat mag ook en dat is ook een lastige gedachte. Je moet er toch niet aan denken dat al die mensen die Jezus Christus verloochenen en aangeven dat ze Hem niet kunnen of willen geloven, verloren zullen gaan. Dan is ‘lastig’ nog maar een mild woord. Het is gewoonweg verschrikkelijk! En nog verschrikkelijker wordt het wanneer je zelf onder dat oordeel ligt. Dan wordt het rampzalig.

Tegelijk vraag je iets over bekering. In datzelfde Woord van de Heere lees ik dat God geen plezier/ geen vreugde heeft in de dood en ondergang van de goddeloze, maar daarin plezier heeft en vreugde schept dat de goddeloze zich bekeert en leeft voor Hem en eeuwig leeft met Hem. Dat kan je onder andere lezen in Ezechiel 33 vers 11. Daarbij komt dat God deze wereld liefgehad heeft en wel zo liefgehad heeft dat Hij Zijn Eigen en Enige Zoon naar de wereld gezonden heeft. Opdat eenieder die in Hem gelooft niet in het verderf ten onder zou gaan of in het oordeel zou blijven liggen, maar gered en behouden zou worden.

Onze Heere God kan je bekeren en wil je bekeren. Hij wil dat nieuwe leven in het hart van mensen geven en jij bent een mens. Hij kwam om zondaren en verlorenen te zoeken en te vinden en buiten Hem ben jij ook verloren. En je bent een zondaar.

Je schrijft dat je een verlangen in je hart hebt om Jezus te ontmoeten. Dat is heel mooi en heel diep. En dat na al die jaren van leven zonder Hem. Ik wil je wat vragen voorhouden (lees goed, want dit kan verwarrend zijn – daarom lees door tot het einde...) 

Ik neem aan dat je dat verlangen jezelf gegeven hebt, dat je dat verlangen zelf in je hart gelegd hebt en dat het allemaal volgens plan verloopt... Toch..? Nou ja, dan moet je er nog een schepje bovenop doen en wat dieper in je zonden graven. Wat meer berouw jezelf injecteren en wat meer gevoelige emoties en bijbehorende tranen opwekken… dan kom je er wel. Toch? En wat helemaal goed werkt, is dat je jezelf langs een meetlat legt waaraan je toch niet kan voldoen. En tenslotte, wanneer je enige vordering dacht te kunnen maken, veroordeel je jezelf en zeg je dat het allemaal egoïsme is geweest en op jezelf gericht was. Daarmee komt het allemaal wat dichterbij. Toch? Het klinkt goed, het klinkt zwaar en het is misschien het plaatje waaraan je moet voldoen. Je bent goed op weg...

Ho, ho.  Stop even...

De vorige zinnen die ik schreef zijn volop verkeerd en (wat) cynisch of sarcastisch… Niet echt fijn. Erger: niet Bijbels. Niet helpend. Niet in overeenstemming met de bedoeling die de Heere heeft.

Even opnieuw:

Je begint met een leven te beschrijven waarin je weinig of niets met geloof hebt gedaan, God onmogelijk ver weg was en je geen zin had om Hem te dienen. Teleurgesteld in jezelf. Tekortgeschoten. Je zocht je Bijbel, vond hem, deed hem open en las hem. Je vond troost, de genade en liefde van Jezus raken je. Je gaat bidden en het verlangen groeit om Hem te ontmoeten. Tot zover het werk van de Geest van God. Toch?

En dan... Dan komt jouw aandeel. Je bent in de war. Je hebt niet het juist zondebesef. Je ziet het egoïsme in jezelf. Je twijfelt aan je eigen berouw. Je verlangen wordt gewogen en te licht bevonden, want op jezelf gericht en misschien niet toegestaan. Je zoeken van Hem wordt gewogen en afgekeurd. Je voldoet niet aan een berouwvol ideaalbeeld. Helaas… je komt er toch niet. En dan…

Dan is het werk van de Geest in je hart kapot gemaakt, kapot geanalyseerd en kapot geredeneerd. Dan is het allemaal te kort, te weinig, te onecht, teveel op jezelf gericht… kortom: tekort. En dan...

Ja en dan… Dat is een goede vraag! Wat nu?

Allereerst zou ik je willen vragen om te stoppen met deze zinloze en toch ook wel duivelse gedachten (gedachten die de boze in je hart en hoofd influistert). Geef daar geen ruimte aan. Hij wil je bij de Heere vandaan houden en dat doet hij door het Woord van de Heere en de Heere Zelf af te schilderen als volstrekt onbetrouwbaar. Hij laat je je zonden zien, zodat je niet op Christus zult zien. Hij laat je ronddolen in je ellende en werpt je helemaal terug op jezelf. De Heilige Geest laat je je zonden ook zien, maar brengt je bij Christus. Dat is een eeuwigheid van verschil. De duivel wil niet dat je in de Bijbel gaat lezen. Dat de Bijbel je gaat raken. Dat je gaat bidden. Dat je gaat verlangen om Jezus te ontmoeten. En wanneer hij voelt dat hij de grip op je verliest en je moet loslaten, strooit hij graag wat zand van twijfel in de motor. Daar begon hij in Genesis 3 al mee en dat doet hij nog. Hij is wat dat betreft weinig origineel. Maar hij weet ook dat het werkt. Kijk zelf maar.

Jezus zegt in Zijn Woord: Komt allen tot Mij. Hij zegt er niet bij hoe je je dan moet voelen, dat je geen last mag hebben van egoïsme en dat je jezelf vooral moet afvragen of je wel zuiver bent in je bedoelingen. Hij weet wat maaksel wij zijn. Daarom: allen die vermoeid en belast bent, die beschadigd en gedeukt zijn door het leven, die vooral niet voldoen aan het ideale plaatje, die nodigt Hij. Neem de Verloren Zonen. De één gaat weg, voldoet volstrekt nergens aan, komt tot inkeer, gaat terug en wordt in genade aangenomen. Nou, zijn broer weet het wel… hier klopt helemaal niets van. Hij doet altijd zijn best, is de ideale (schoon)zoon en krijgt niets, omdat hij zijn vader laat kletsen, ondanks dat die hem bidt om ook mee te komen vieren. De jongste komt terug bij vader. Wat heeft hij te bieden? Lege handen, een enorme schuld, een vergooide tijd, weggegooid geld en een verloren leven. Het enige wat hij denkt te kunnen doen, is bedelen om een baantje. Zijn vader is met innerlijke ontferming bewogen. Komt tot Mij. Kom naar Huis.

De Heere zegt in Zijn Woord: Zoek Mij. Kom tot Mij. Laat je met Mij verzoenen. Kom tot de Wateren van het Leven. Neem van het Hemelse Brood. Klop. Bid. Zoek. Strijd. Allemaal bevelen. Er staat -gelukkig- niet bij hoe ernstig en oprecht ik moet zoeken. Hoe opgepoetst ik moet komen. Hoe diep mijn dorst moet zijn. Hoeveel en hoelang ik honger moet hebben. Hoe hard ik moet kloppen. Hoe mooi ik moet bidden. Hoe diep ik moet zoeken. Hoe hard ik moet strijden…

Waarom staat dat er allemaal niet bij? Omdat dit het werk is van de Geest en Hij weet precies wat jij nodig hebt. Hij weet wat jij nodig hebt om tot Christus te vluchten. Met je zonden. Met je twijfels. Met je onoprechtheid. Met je gebrek aan voldoende berouw. Met je manier van zoeken. Met je vergelijkingen die je trekt. Met je verwarring en depressie. Kom tot Mij…

Daarom: vlucht tot Hem. NU! Heden, als jij Zijn stem hoort, gelooft Zijn heil- en troostrijk Woord. Laat je niet afleiden. Terug naar huis. Laat de Geest werken en Zijn werk doen. Hij laat niet varen -Hij laat niet los betekent dat- het werk dat Zijn hand (Zijn Geest) in je leven begon. Want Hij is het, Die trouw houdt en Die eeuwig leeft. Die hemel en aarde gemaakt heeft. Voor Hem is niets te wonderlijk of onmogelijk. Vertrouw op Hem. Verwacht het van Hem. En bid Hem dat Hij je geven zal wat jij nodig hebt. Dat Hij je bevrijden en verlossen zal van de banden van gedachten, aannames, vergelijkingen, somberheden enz. Hij is machtig. Hij is almachtig. 

Zoek de beloften van het Evangelie (Ezechiël 33: 11, Jesaja 55, Markus 1: 40-41, Markus 2: 17, Lukas 11: 13, Lukas 19: 10, enzovoorts, enzovoorts) op in je Bijbel en lees die, herlees die en vouw dan je handen en vraag dan niet of de Heere je bekeren wil -want dat wil Hij- maar dat Hij zal doen wat Hij heeft beloofd. Uit genade. En om Jezus wil. Door Zijn Geest.

Tot slot: laat je voor de gevoelens van depressiviteit behandelen en verwar deze niet met geestelijke dingen. Deze dingen kunnen door elkaar heen gaan lopen. Dan wordt het verwarrend.

Wijsheid en zegen en beterschap gewenst

Ds. J. R. van Vugt

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.R. van Vugt

• Geboortedatum:
  22-10-1970
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

22 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven