Langzaam zingen
Redactie Refoweb | 29 reacties | 27-06-2024| 08:03
Vraag
Wat is het belang van het langzame zingen tijdens de kerkdienst (Gereformeerde Gemeenten, dus niet ritmisch)? Ik vind het persoonlijk bijna oneerbiedig om zo langzaam te zingen, je raakt bijna de kluts kwijt en de melodie ook. Dat kan toch nooit de bedoeling geweest zijn van de psalmdichters? Wat is de achterliggende gedachte van het langzaam en op hele noten zingen? Ik probeer het te begrijpen, maar ik zou niet weten hoe.
Een lofpsalm dat zo langzaam gezongen wordt klinkt vervolgens niet meer als een lofpsalm, maar als een treurpsalm. Dat kan toch ook niet de bedoeling zijn? En waarom in kerkdiensten zo langzaam en op hele noten en tijdens zangavonden in dezelfde kerk met dezelfde kerkleden kan er wel ritmisch en op een behoorlijk tempo gezongen worden, hoe kan ik dit gaan begrijpen? Ik snap het niet.
Antwoord
Je hebt helemaal gelijk. Calvijn zou zich omdraaien in zijn ‘graf’ als hij de trage gemeentezang zou kunnen horen. Echter, met de invoering van de berijming van Datheen (die duidelijk van minder kwaliteit was dan de originele Geneefse Psalmen) bleek het praktisch niet te doen om ze ritmisch te zingen. Met de psalmberijming van 1773 werd dat weer wel mogelijk, maar men was toen al gewend aan het zingen op hele noten.
En dat is nog steeds zo. Het is een ingeslopen traditie die niet gaat veranderen omdat ritmisch zingen wordt gezien als modern en onbijbels. En waar men principieel geen moeite heeft met de ritmische gemeentezang, houdt men het maar zo om de lieve vrede te bewaren. Rust en vrede zijn dan belangrijker dan de vraag of we wel zingen tot eer van God. Opmerkelijk: hoe langzamer er gezongen wordt, hoe leger vaak de avondmaalstafels zijn…
Meer lezen hierover kan via de vragen en antwoorden onder de tag 'Zingen' en 'Psalmen'.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
“Calvijn zich omdraaien in zijn graf”
Ik neem aan dat daarmee bedoeld wordt dat Calvijn het hiermee totaal oneens zou zijn. Dat kan ik begrijpen.
Maar wat ik niet begrijp, is deze uitspraak te gebruiken, die rechtstreeks vanuit de seculiere wereld is overgenomen.
Niet doen, broeders, zusters.
Wel is het zo dat bij een langzamer tempo de boel kan ontsporen in gekrijs en gebrul, dat is inderdaad niet om aan te horen, die kerkelijke gemeenten zijn er ook. In dat geval heb je zeer zeker gelijk.
Aan de andere kant is het vaak zo dat zoals met langzamer en op hele noten zingen andere verschijnselen verbonden zijn die de "ligging" van een kerkelijke gemeente aangeven, dit ook zo is bij gemeenten waar vlug en/of ritmisch gezongen word. En om het nog ingewikkelder te maken: er is ook een aantal gemeenten ter rechterzijde van het kerkelijk spectrum war wel ritmisch gezonden word.
Ik denk dat je dit maar niet moet gaan begrijpen . Waarmee ik niet wil zeggen dat je er mee moet instemmen. Maar ieder kerkje zingt zoals et gebekt is....
Ik kan er het welluidende in elk geval niet in ontdekken, en het eerbiedige al helemaal niet...
kejak geeft aan dat het gebruikt wordt als training om je ademhaling te oefenen, maar dat kan toch de bedoeling niet zijn...
Wellicht scheelt het dat ik buiten de zuil ben opgevoed?
31 Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods.
Verder eens met Willem, die uitdrukking beter niet gebruiken.
Ps. Ik ken een kerk waar (bijna) alle belijdende leden aan het avondmaal gaan, maar waar we Niet ritmisch gezongen wordt uit 1773.
Buiten de zuil opgegroeid, binnen de zuil tot geloof gekomen, binnen de zuil getrouwd, en tot mijn emigratie mij deel gevoeld van de zuil.
Psalmen op hele noten heb ik echter nooit eerbiedig kunnen vinden, en het tempo waarin vaak gezongen werd was vaak eerder "spottend" dan eerbiedig.
Maar ik kan me voorstellen dat je, als je er als kleuter al in opgroeit, er een antenne voor kunt ontwikkelen waardoor het (voor mij als ex-buitnestaander) spottende en oneerbiedige karakter van deze wijze van zingen niet meer de boventoon voert.
Sowieso geloof ik dat je in elke muziekstijl, in elk ritme en met elke snelheid God kunt verheerlijken.
En dat je met elke muziekstijl en met elk instrument hem kunt kwetsen...
Hahahaha nee hoor, maar ik wil laten zien dat je niet moet generaliseren.
Dan is er ook nog met bovenstem.
Deze manier van zingen kan mij enorm raken. Niet alle verzen van een psalm worden met bovenstem gezongen. Als voorbeeld psalm 42: https://www.youtube.com/watch?v=zjxScp4iG9A
Ik hoop voor een ieder, of die nu langzaam, vlug, ritmisch of niet ritmisch, zachtjes, stotterend of boven iedereen in de kerk uit zingt, dat het (in sommige momenten) een heilig genieten en lofprijzen van onze Heere mag zijn.
Wat ik ingewikkeld vind, is dat gospelmuziek en opwekkingsliederen vaak worden afgewezen omdat het alleen maar om het gevoel zou gaan. Maar bij dit soort massale samenzang komt er ook heel veel emotie kijken, zeker als je dan halverwege nog een toontje omhoog gaat. Het heeft soms echt wel iets opzwepends. Dat hoeft niet erg te zijn, maar als je dat een argument vindt om drumstellen af te wijzen, kijk dan ook eens kritisch naar (bepaald gebruik van) het orgel.
Het heeft ook te maken met hoe je bent opgegroeid, ik dus met hele noten en langzaammm zingen, maar ik ben het gewend en geen problemen mee en er nooit bij stilgestaan of het eerbiedig of oneerbiedig is.
Toen mijn oma was overleden was er geen organist beschikbaar tijdens de rouwdienst en kwam er één van buitenaf. Had niemand doorgegeven dat er op hele noten gezongen werd, dus er werd nauwelijks door iemand meegezongen. Best wel een beetje gênant... Maar het is inderdaad net wat je gewend bent.
Calvijn heeft ook over het zingen van Psalmen gezegd: 'Men moet er altijd op toezien, dat het zingen niet luchtig en vluchtig zal zijn, maar dat het waardigheid en verhevenheid bezit.'
Maar als je er moeite mee hebt, de overstap naar een andere kerk is tegenwoordig zo gemaakt hoor. Voor elk wat wils!
Die laatste opmerking uit het antwoord van Refoweb klinkt meer als een sneer. Valt me tegen.
Psalmen 95
1 Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils. 2 Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.
Psalmen 63
1 Gij rechtvaardigen! zingt vrolijk in den HEERE; lof betaamt den oprechten. 2 Looft den HEERE met de harp; psalmzingt Hem met de luit en het tiensnarig instrument. 3 Zingt Hem een nieuw lied; speelt wel met vrolijk geschal.
Psalmen 35
27 Laat hen vrolijk zingen en verblijd zijn, die lust hebben tot mijn gerechtigheid; en laat hen geduriglijk zeggen: Groot gemaakt zij de HEERE, Die lust heeft tot den vrede Zijns knechts!
Psalmen 33
1 Gij rechtvaardigen! zingt vrolijk in den HEERE; lof betaamt den oprechten. 2 Looft den HEERE met de harp; psalmzingt Hem met de luit en het tiensnarig instrument. 3 Zingt Hem een nieuw lied; speelt wel met vrolijk geschal.
Dit staat een beetje haaks op wat Calvijn zegt, daarom eerst eens zien wat God in Zijn Woord zegt, wat mooi is in de psalmen is zeker wel, dat er geklaagd wordt, dat de muziekinstrumenten soms in de wilgen hangen en dat er ook gejuicht wordt en vrolijk gezongen.
All verzen achter elkaar, uit het hoofd natuurlijk. Dat was wel tot eer van de Heere.
Je kunt niet oordelen, je ziet alleen wat je ziet, de Heere ziet verder.
Bij ritmische zang, zing je op halve en kwartnoten.
Doe het al ter ere Gods en daar kan ieder zijn eigen idee bij hebben. Persoonlijk vind ik het lastig iets nog als eerbiedig te bestempelen wanneer je bij het 'zingen' tussen de ene en de volgende lettergreep rustig twee weken op vakantie kunt gaan. Je bent dan het voorgaande van de zin al volledig kwijt.
- 1
- 2