De zoveelste telefooncheck

C. M. Chr. Rots - de Weger | Geen reacties | 15-04-2024| 12:58

Hoe maak ik van een leeg (lees: stil) moment een minder leeg (de zoveelste telefooncheck) moment. Zo’n loos moment voelt vaak zwaar als ik even niks doe want dan ‘moet’ ik wat van mezelf en daar kan ik door krampachtigheid van dichtklappen en daarom is het grijpen naar de telefoon een automatische actie terwijl ik dat niet wil. Zolang ik iets te doen heb vormt mijn telefoon overigens geen probleem en ook kan ik korte periodes best zonder (bijvoorbeeld een weekend of zelfs een vakantie) maar juist op verveelmomenten vind ik mijn telefoon (of mezelf?) lastig. Wil ik misschien uit angst/ongemak God ontlopen en voorkomen dat het stil (lees: confronterend) wordt?

Vaak vraag ik me af of ik in mijn vrije tijd niet teveel voor mezelf doe en te weinig voor een ander beteken, al is mijn energie ‘s avonds op en ben ik gauw gestrest om naast parttime werk, huishouden en gezin nog veel vaste andere taken te hebben. Ik doe wel her en der incidentele dingen voor de kerk bijvoorbeeld, maar gebondenheid geeft vaak spanning in mijn hoofd. Wel schrijf ik kaarten, bid ik met anderen en kijk ik vooral wat binnen mijn grenzen (hoog gevoeligheid) mogelijk is. Een complex aan vragen zonder antwoorden en zekerheden. Hopelijk weet iemand raad.

Beste vraagsteller,

Als ik nu je vragen eens samenvat in een paar woorden -is ‘nietsdoen’ zondig- zit ik er dan erg naast? Begin maar eens met nadenken over een antwoord dat je uiteindelijk alleen zelf kunt geven. In je brief schrijf je immers niets over je achtergrond, terwijl dat wel van belang is om een antwoord te vinden. Je maakt wél de -in mijn ogen- tegenstelling tussen ‘stilte’ en angst om God te ontlopen. Daaruit leid ik af, dat je vindt dat altijd bezig-zijn/iets doen móét vanuit je geloof. Of om maar niet te voelen, want confrontatie met jezelf geeft angstgevoelens. Het is goed om te weten dat alle gedrag èrgens vandaan komt en vaak is te herleiden naar je levensbeschouwing. Zo schrijf je over “werk voor de kerk”, maar niet wélke kerk. Vraag je dus af wàt je hebt geleerd, thuis, op school en bij catechisatie.
 
Wanneer doen wij alles wat we doen ‘goed genóeg’ voor God? Tja, dan kan ik niet anders zeggen: nooit. Maar -gelukkig- gaat geloof ook niet over wat ík (kleine, zondige mens) doe, maar over dankbaarheid voor datgene wat Gód voor míj (kleine, zondige mens) heeft gedaan! Na de zondeval in het Paradijs kwam God zèlf immers met Zijn beloften van vergeving-door-verzoening (lees b.v. Genesis 3:15) naar mensen toe. Dat is in dé geschiedenis van Pasen in vervulling gegaan, waardoor wij niets meer móéten tegenover God, maar juist in dankbaarheid mógen leven. Dat te beseffen geeft zo’n òntspanning bij alles wat we doen (of niet doen). Levend vanuit de door Hem geschonken genade hoeven wij niet krampachtig of angstig bezig te zijn. Niet ín huis. Niet daarbuiten. Niet ín werk, niet ín ‘stiltemomenten’. We hebben immers álles gekregen. Ook onze levenstijd, die je niet kunt onderverdelen in tijd met God en tijd voor mezelf!
  
Nu is het zo, dat voor een meer uitgebreide theologische discussie over ‘moeten’ een schriftelijk antwoord niet op zijn plaats is in alle anonimiteit van de vragenrubriek van Refoweb, dus laat ik het hierbij. Je hebt in ieder geval stof tot nadenken. En tot mogelijk gesprek met degenen die je lief zijn. 

Hoe ga je dan om met je telefoon? Juist, gewoon wegleggen. Ontstaat daardoor een verveelmoment, of simpelweg een heerlijk moment van rust en stilte die weldadig is, ómdat je (broodnodige) rust mag aanvaarden? Ook bij alle activiteiten die je hebt mag je rust ervaren als je beseft dat je vanuit dankbaarheid leeft. Rustmomenten zijn dan ook nódig om je opnieuw op te laten laden. Niet door ‘vrije tijd’ in te plannen, maar door het wéten dat je hele leven -met álle levenstijd die je krijgt- van God gekregen is om tot Zijn eer te leven. Is dat confronterend, of is dat rustgevend... Daarover kun je anders denken dan ik dat m’n leven lang heb geleerd, zeker. Schrijf me dan nog maar eens.

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1529 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven