Baarmoeder verwijderen
J. Boeijenga | 6 reacties | 13-03-2024| 09:52
Vraag
Ik ben een vrouw van 39 en zit met het volgende dilemma. Ik ben alleenstaand en er is ook geen concreet vooruitzicht dat ik ooit zal trouwen helaas. Nu weet ik al zes jaar dat ik een vleesboom heb ik mijn baarmoeder. In het begin had ik hier weinig last van maar de laatste tijd wel. Ik heb extreem veel bloedverlies tijdens menstruatie en hierdoor ook last bloedarmoede. Orale anticonceptie verdraag ik niet (krijg hier ernstige migraine van). Mijn enige optie lijkt nu een baarmoederverwijdering (hysterectomie).
Ik heb de hoop eerlijk gezegd grotendeels opgegeven dat ik ooit nog trouw en zeker dat ik moeder word, ik ben tenslotte al 39, maar toch stuit een baarmoederverwijdering mij tegen de borst. Ik maak mijzelf hier permanent en definitief onvruchtbaar mee en ik vraag mij af of dat wel Gods wil is. Er is misschien toch nog wel een kleine kans dat God mij over een paar jaar toch nog wil zegenen met een man en kinderen want voor Hem is niets onmogelijk! Niet dat ik dat echt geloof, maar echt uitsluiten kan ik dit laatste scenario ook niet. Wie kent immers de wegen en plannen van de Heere?
Wel weet ik nu dat ik erg last heb van de vleesboom en als ik mijn baarmoeder laat verwijderen ben ik wel van mijn problemen verlost. Maar toch ben ik ergens bang dat als ik dit doe, dat ik dan toch de Heere voor de voeten loop. Stel ik zou toch nog trouwen, dan heb ik mijzelf echt permanent onvruchtbaar gemaakt. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen en ik zou graag advies willen van iemand met frisse blik op deze situatie. Alvast Gods zegen gewenst!
Antwoord
Geachte vraagstelster,
Je vraagt iemand met een frisse blik. Tsja… wie zegt dat van zichzelf? Ik zal proberen een antwoord te geven op je vraag, die op zich wordt ingegeven door lichamelijk ongemak maar tegen de achtergrond van een groot gemis. Gemis van een relatie, maar -zo komt het op mij over- nog meer van het moederschap. Die twee kun je overigens niet los van elkaar zien en ook zonder eventuele kinderen zou die relatie waardevol moeten zijn.
Maar al met al een zaak waarvan je je waarschijnlijk vaak hebt afgevraagd waarom dat nu zo door de Heere geleid wordt en dan ook nog gecompliceerd wordt door het ontzettende dilemma waarvoor je je gesteld ziet. Hier zoek je raad voor en dan kom je -toch een beetje bijzonder- bij Refoweb terecht.
Het is gereduceerd tot een medisch probleem met een medische oplossing en die oplossing lijkt ook technisch gesproken het meest voor de hand liggend: baarmoederverwijdering. Ik ken niet alle details en ben ook geen gynaecoloog, maar er zijn wellicht nog andere, minder rigoureuze oplossingen.
De vraag is of het bloedverlies nu door de vleesboom of door het baarmoederslijmvlies wordt veroorzaakt. Want als het vooral de vleesboom is (myoom), dan kan die via een hysteroscopie weggenomen worden en is een zwangerschap (ook als de myoom blijft zitten, overigens) vaak nog wel mogelijk.
Als met name het baarmoederslijmvlies de boosdoener is, dan kan dat behandeld worden met een endometriumablatie (NovaSure©). Een zwangerschap daarna zal wel moeilijker worden en medische begeleiding vereisen (indien een bevruchting succesvol is), maar niet definitief onmogelijk zoals na een hysterectomie.
Mogelijk moet je beide behandelingen ondergaan, dat zal dan waarschijnlijk niet in één sessie kunnen maar dat moet je bespreken met je gynaecoloog. Misschien met een andere dan die je nu hebt, als de huidige erg sterk inzet op een hysterectomie. Aan de andere kant zeg je: Mijn enige optie lijkt nu een baarmoederverwijdering. Heb je hier al eens een genuanceerd gesprek over gevoerd?
Tegenwoordig is het ook niet meer nodig dat deze twee genoemde ingrepen onder diepe narcose gaan, maar is er de mogelijkheid om dat onder diepe sedatie (PSA: procedurele sedatie en analgesie) te laten plaatsvinden. Dit is een methode die voor de patiënt aanvoelt als een verdieping van de natuurlijke slaap. Er worden geen spierverslappers toegediend zoals bij algehele anesthesie, je hoeft ook niet beademd te worden, er is geen beademingsbuisje nodig dat in je luchtpijp wordt ingebracht. Je ontwaakt al op de behandelkamer, bent snel alert en je bent niet misselijk. Kortom: wel de lusten maar niet de lasten van anesthesie.
Naar mijn gevoel is op deze wijze de principiële angel uit jouw probleem gehaald wat betreft je lichamelijke klachten en de behandeling daarvan met het oog op gehoopte toekomstige ontwikkelingen (mits de voorgestelde behandelingen haalbaar zijn, natuurlijk).
Wijsheid van de Heere toegewenst in de weg die je hierin hebt te gaan.
Johan Boeijenga
Lees ook: 'Wegbranden van baarmoederslijmvlies'
Dit artikel is beantwoord door
J. Boeijenga
- Geboortedatum:26-05-1958
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Nunspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Sedationist in ziekenhuis St. Jansdal
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik kijk wel eens om me heen naar de mensen die die dingen hebben die ik voor mezelf wens. Maar tegelijkertijd zie ik ook de zorgen die ze hebben en problemen. Stiekem denk ik dan: 'gelukkig heb ik dat niet'. Neemt niet weg dat ik ondanks alles toch ergens de wens blijf houden om..... Dat geeft dan weer strijd en je weet niet goed waar je nu aan toe bent. Ik wens je boven alles vrede toe in de weg die God met je gaat. Van de verdrietige dingen kun je (ik) God niet de schuld geven, we leven tenslotte in een gebroken wereld. Maar God wil de weg wel mét jou gaan! Sterkte hoor!!
echte MOEDERloos?
of KINDERloos?
Ik begrijp je vraag niet. In mijn optiek is moederloos en kinderloos hetzelfde.
Moederloos is zonder moeder
Kinderloos is zonder kind(eren)
@Huisje_op_de_hei zal bedoelt hebben kinderloos.
Ik zie nu pas wat jullie bedoelen. Ik heb wel een moeder maar ben zelf niet getrouwd en heb geen kinderen. Dus BEN geen moeder.
Sorry BEAUTY1950 dat ik je vraag niet snapte.