Door niemand geliefd
H. Snetselaar | 7 reacties | 26-02-2024| 15:30
Vraag
Omdat ik er zelf niet uit kom, vraag ik u om raad. Ik ben een vrouw, getrouwd en moeder van vier kinderen. Zelf ben ik de jongste uit een groot gezin. Met mijn jongste zus scheel ik tien jaar. Met haar heb ik redelijk goed contact. Met de andere niet. Mijn ouders en zussen waren ook niet blij met mijn komst. Vooral mijn moeder liet dat altijd duidelijk merken en zei dat regelmatig. Ze gaf mij er zelfs de schuld van dat ik geboren ben. Dat doet zeer en dat heeft flink impact op mijn leven.
Ik heb in mijn leven veel verdriet gehad. Hoewel mijn moeder een gelovige vrouw was, mishandelde ze mij. Een slecht rapport, anders reageren dan zij wilde; ik kreeg overal een pak slaag voor. Ook kleineerde ze mij. Daardoor heb ik een laag zelfbeeld en zelfs een minderwaardigheidscomplex ontwikkeld. Mijn oudste zussen hebben mij aan de kant gegooid. Gewoon uitgekotst. Als ik hen tegenkom doen ze alsof ze mij niet kennen.
Vaak vraag ik me af waarom God mij geschapen heeft. Ik was niet welkom en zou een zwaar leven hebben. Dat wist Hij en toch liet hij mij geboren worden. Daar worstel ik mee en ook met het gevoel door (bijna) niemand geliefd te zijn. Ik hoop dat u mij kunt helpen.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vrouw, wat een verschrikkelijke dingen heb je meegemaakt in je ouderlijk huis zoals je het omschrijft. Wat een veilige en geborgen plek behoord te zijn is voor jou een onveilige plek geweest met heel veel pijn en verdriet. Van jullie gezin heb je maar met één zus goed contact. Het is van geen enkele kant goed te praten als ouders hun kinderen mishandelen, lichamelijk en/of geestelijk. Vreselijk gewoon. Tegelijk lees ik je vragen hoe God dit alles laat gebeuren.
Als eerste wil ik je meenemen naar de schepping die door God zeer goed, volmaakt, is gemaakt. Dit lezen we in Genesis 1:30. “En God zag al wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed.” Mensen leefden in volkomen harmonie met God en met elkaar. Weet dat God volkomen betrouwbaar is, Deuteronomium 32:4: “Hij is de rots, Wiens werk volmaakt is, want al Zijn wegen zijn een en al recht. God is waarheid en geen onrecht; rechtvaardig en waarachtig is Hij.” Het is heel belangrijk dit goed helder voor je te hebben en vast te houden bij zulke moeilijke vragen als die je hebt. Twijfel hier nooit aan. God is de totaal andere, Hij is en blijft betrouwbaar, onrecht is in Hem nooit gevonden.
Helaas is het niet goed gebleven, wij mensen hebben de kant van de duivel, de mensenmoordenaar van het begin af (Johannes 8:44), gekozen en hierdoor is alle ellende begonnen. Wat zullen Adam en Eva verdrietig zijn geweest toen ze te horen kregen dat Kaïn zijn broer Abel gedood had. En wat zullen ze zich schuldig gevoeld hebben. De hele mensheid is dit patroon van o.a. haat, jaloezie, wrok, moord en boosheid doorgegaan. Besef steeds weer dat dit de werkelijkheid is waar we door onze eigen schuld in terecht zijn gekomen. Gelukkig is het hier niet bij gebleven. God heeft hiervoor een uitkomst uitgedacht en gegeven. Het Evangelie is dat Jezus naar deze wereld is gekomen om de straf op de zonde te dragen (Jesaja 53:5-8) en dat een ieder die in Hem geloofd niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft (Johannes 3:16). De HEERE heeft door de zondeval geen afscheid van Zijn schepping willen nemen. Ondanks alle gebrokenheid komt Zijn Koninkrijk van vrede en gerechtigheid tot stand. Zou je daar niet bij willen zijn? Vraag Hem er maar om, Hij wil het je geven.
Tegelijk hebben ouders een enorme verantwoordelijkheid gekregen om goed voor onze kinderen te zorgen. Efeze 6:4: “En vaders (en moeders), wek geen toorn bij uw kinderen op, maar voed hen op in de onderwijzing en de terechtwijzing van de Heere”.
En goed te zorgen voor onze broers en zussen natuurlijk. Wat aangrijpend als het zo anders gaat zoals jij omschrijft en je hierdoor een grote last in je leven meetorst. Heb je iemand in je omgeving waar je dit mee kunt delen? Iemand die je begrijpt en waarmee je kunt bidden? Ik lees niet dat je hulp hebt gezocht. Het lijkt me verstandig dat je professionele hulp gaat zoeken die je kunnen helpen een weg te vinden in jouw situatie. Je kunt hiervoor eens kijken op de website www.ikzoekchristelijkehulp.nl. Ook hiervoor heeft de Heere mensen bekwaam gemaakt, lees 1 Korinthe 12:28: “God heeft nu sommige mensen in de gemeente een plaats gegeven: … vormen van hulpverlening.” Ook buiten de gemeente heeft Hij vormen van hulpverlening gegeven. Zo zie je dat de Heere oog voor mensen heeft en hen hierbij helpt.
Als laatste, kun je wat je schrijft ook in gebed bij de Heere kwijt? Hij is volkomen betrouwbaar, kent je, en weet wat je meegemaakt hebt. Hij kan je helpen en ondersteunen.
Vraag het Hem maar. Psalm 10:14: “Ú ziet het wél, want U aanschouwt de moeite en het verdriet, opdat men het in Uw hand geeft.” Hij heeft nog nooit iemand afgewezen die tot Hem is gegaan. Lees trouw de Bijbel, vooral ook de psalmen. Hierin lees je hoe mensen hun moeilijke omstandigheden bij God brengen. Je hoeft er niet aan te twijfelen dat Hij een Hoorder is van jouw gebed. Hij kent je, kan, en wil je helpen. Ik wens je heel veel sterkte en de nabijheid van de HEERE toe.
Hendri Snetselaar
Dit artikel is beantwoord door
H. Snetselaar
- Geboortedatum:15-03-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Secretaris Stichting Evangelisatie Sjofar
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik vermoed dat uw ouders niet meer leven, en dat uw moeder het ook niet meer kan goed maken.
Ik wens u een heel fijn en liefderijk gezinsleven toe.
Geef het over in de handen van God.
Wat verschrikkelijk!
kheb hier geen woorden voor.
Je zegt dat je moeder gelovig is.
Bedoel je daarmee dat ze een echt gelovige vrouw is en de Heere lief heeft?
Daaruit zou moeten voortvloeien dat je dan ook je naaste en zeker je eigen kind lief hebt!
Hoe is het nu in je eigen gezin? Is je relatie met je man en kinderen wel goed? Vindt je een veilige basis bij hen?
Heel veel sterkte met alles, en Gods nabijheid toegewenst!
Als je privé verder wil praten, mag je mn mail opvragen bij de beheerder.
Er niet mogen zijn is verschrikkelijk
Zoek alstublieft hulp want dit is zwaar
Van harte Gods zegen toegewenst
De reden waarom je in je opvoeding zo behandeld bent is nog onduidelijk, en wat de achterliggende gedachte is bij je ouders. Jij bent verwekt door je vader en moeder, dat is de reden dat je erbij gekomen bent en niet anders aan jou te wijten. Dat is hun verantwoordelijkheid dat jij er bent en niet andersom.
Waarom je moeder zo doet is iets waar je antwoord op wil hebben, dat kan door gesprekken indien mogelijk, maar misschien kan je zelf ook iets ontdekken. Heeft ze altijd hoge verwachtingen gehad bij iedereen? Als 'nakomertje' ben je natuurlijk de laatste in de ontwikkeling, en bij veel gezinnen laten de ouders de teugels vieren door minder streng te zijn. In jou geval lijkt het alsof ze dezelfde (of zelfs meer) verwachtingen hadden vergeleken met jou zussen, en je juist strenger behandelde daarom. Dit kan resulteren in stress/angst bij jou met slechte rapporten als gevolg, want faalangst maakt alles juist moeilijker. Zomaar een aanname maar zo kan je wel een beeld schetsen wat de beweegredenen zijn geweest en inzien dat dit niet jou schuld is! Het zegt veel meer over hun dan over jou. Ik zou dit ook zeker bespreken bij de huisarts en misschien via de POH (Praktijk Ondersteunende Hulpverlening) als die er is of vragen om een verwijzing naar een behandelaar.
Jou zussen hebben meegekregen in de opvoeding dat jij zo 'behandeld' moet worden zoals vroeger. Het is daarom nog niet goed, maar ik kan mij voorstellen dat ze dit automatisch doen en niet inzien dat ze beter zouden moeten weten. Hopelijk komen ze tot die wijsheid maar patronen zijn vaak hardnekkig en moeilijk te doorbreken. Je oudste zus heeft hier een grotere afstand op gehad en heeft dit minder meegekregen als de anderen wellicht waardoor dit wel goed gaat.
Hopelijk kan ik je hiermee verder helpen en laten zien dat je zeker geliefd bent, hetzij op andere plekken dan waar je nu kijkt. Ben je hiervan niet overtuigd? Je mag mailcontact aanvragen bij de redactie en dan wil ik je gerust helpen om wat gedachtes en vragen hierin voor je te beantwoorden.
Wat moeilijk allemaal en wat blijf je dit meedragen... ik kan zeggen dat je er mag zijn of dat je een parel bent, maar vaak komt dat dan niet binnen, dat stukje zelfwaardering kapot.
Zelf heb ik aan dit lied heel veel gehad...
https://youtu.be/SPz04wGeSpE?si=u0KFsy2LFSoQhIfi
Ik zal voor je bidden lieve waardevolle vrouw.
Wat een verdriet, pijn, afwijzing en eenzaamheid heb jij doorstaan!
Maar je leeft nog en je mag iets betekenen voor je man, kinderen en zus. Zij houden van jou!
God houdt ook van jou! Dat je niet begrijpt waarom Hij dit allemaal toelaat, dat is heel begrijpelijk! Veel van wat je mee hebt gemaakt, had ook niet mogen gebeuren! God vindt het ook niet goed hoe mensen jou behandel(d)en!
Met hulp van jouw geliefden, hulpverlening en God kan en mag je gaan werken aan je zelfbeeld en welzijn! Want jij bent waardevol!
Onze waarde ligt niet vast in hoe anderen jou beoordelen en behandelen, want dat zegt meer over hen dan over jou! Onze waarde ligt vast in onze Verlosser en Zaligmaker!
Een briefje van € 50,- wat netjes nieuw en glad, ingelijst aan de muur hangt is net zoveel waard als een briefje van € 50,- dat verkreukeld in een waterplas op de vieze straat ligt. Het ligt niet aan het briefje het ligt aan de behandeling van het briefje dat het er anders uit ziet. Zo ligt het ook niet aan jou, maar degenen die jou zo behandelden. Nu mag je bedenken dat je net zo waardevol bent als anderen en gaan zien en geloven zodat jijzelf en anderen dat ook gaan zien. Hiervoor heb je waarschijnlijk hulpverlening nodig, maar ook dat ben je waard! Zien anderen dat niet dan ligt het nog niet aan jou, maar aan hun (verkeerde) bril!
Ik heb vele jaren hulpverlening gehad (o.a. vanwege minderwaarheidsgevoelens en andere moeilijke dingen in mijn leven) en ik kan niet anders zeggen dan dat ik er een mooier en sterker mens van ben geworden. Dat gun ik jou ook! Ga met God en Hij zal met je zijn! Leg al je pijn en vragen maar voor Hem neer! Hij hoort en ziet jou wel!
