Zuigkracht van de wereld

Ds. C. Budding | 1 reactie | 08-12-2023| 16:42

De laatste tijd worstel ik best wel met een soort angst voor ‘de wereld’. Waar ik vroeger heel open minded in het leven stond, heb ik daar de laatste tijd meer moeite mee. Toen we trouwden stond m'n man heel sterk in het geloof; hij had een hechte persoonlijke relatie met Jezus. Dat is bij mij pas later gekomen. Ik wil heel graag tot eer van Hem leven.

Op het dorp waar we wonen zijn weinig christenen. Nu m'n man een nieuwe baan heeft en meer contacten met mensen die anders in het leven staan, merk ik dat hij meer gaat drinken. Ik heb er veel moeite mee en zie erg tegen feestjes van het werk op. Harde muziek, veel drinken, baldadig gedrag, etcetera. Tegelijkertijd merk ik dat het averechts werkt als ik dit probeer te bespreken met m'n man. Hij ziet er geen probleem in en heeft soms juist ook diepgaande gesprekken met collega's. Het overheerst best wel m'n denken en lijkt uitzichtloos. Ik denk dat ik overdrijf, maar vind het vooral lastig dat we voor mijn gevoel niet meer hetzelfde in het leven staan en mis stabiliteit/vertrouwen (dat het niet uit de hand loopt op zulke avonden).

Heeft iemand advies hoe je dit los kan laten/overgeven zonder dat het als ongezonde angst het leven beheerst? Ik voel me er eenzaam in, ook omdat ik weinig christelijke vrienden om me heen heb om dit in vertrouwen mee te bespreken/misschien relativeren. 

Beste vragenstelster,
 
Bedankt voor je vraag waarin ik onzekerheid proef. Je schrijft dat je denkt dat je overdrijft, maar ik denk dat jouw gevoel juist heel goed en Bijbels is. Tegelijkertijd snap ik het spanningsveld dat je ervaart als je man daar heel anders in staat. En zoals ik het lees, komt dat juist tussen jullie in te staan. Is het gek als ik stel dat jij juist lijkt te groeien in de wil van de Heere, maar dat het lijkt of je man er juist van weg groeit? 

Want één ding is glashelder in de Bijbel: wie een vriend van de wereld wil zijn, kan niet een vriend van God zijn. Lees maar, hoe de eerste christenen moeite ervoeren, juist op dit punt! We lezen het in de brieven van de apostel Paulus, Jakobus, en nog vele anderen. Ik geef een paar Bijbelteksten ter ondersteuning: Romeinen 12:2: “En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.” Of Jakobus 4:4: “Overspelige mannen en vrouwen, weet u dan niet dat de vriendschap met de wereld vijandschap tegen God is? Wie dan nu een vriend van de wereld wil zijn, wordt als vijand van God aangemerkt… 7. Onderwerp u dan aan God. Bied weerstand aan de duivel en hij zal van u wegvluchten.”
 
Deze teksten winden er geen doekjes om. Ook toen hadden christenen te maken met de zuigkracht van de wereld, waarin feestjes gehouden werden, waar alcohol het slechtste in de mens losmaakt. Daarom kan ik niet anders zeggen: vlucht er van weg. Ga er niet meer naar toe. Want, anders word je steeds meer meegezogen in een wereld die losstaat van God. 

Je schrijft nog iets: in het dorp waar jullie wonen zijn weinig christenen. Dan vraag ik me af: hebben jullie wel een christelijke gemeente, waar jullie lid zijn? Juist de gemeente is door God gegeven plaats om te groeien in het geloof. Daar kun je zondags tijdens de erediensten ‘opladen’ door Gods Woord. Maar is er ook ontmoeting met andere gelovigen in de kerk, waar je van kan leren. Dan leer je ook dat je niet alleen staat in je worsteling, maar dan mag je met Gods hulp ook de goede keuze maken. God heeft ons aan elkaar gegeven omdat Hij weet dat wij het alleen niet redden. Daarom zou ik je sterk aan willen raden: zoek andere christenen op, in je eigen gemeente of daarbuiten, die je verder kunnen helpen.
 
Vervolgens vraag je advies om het los te laten, of je eraan over te geven. Ik geloof dat de Heilige Geest jou duidelijk maakt dat de wereld van feest en drank en alles wat daarbij komt kijken, juist je vrede zal ondermijnen. Daarom mag je dankbaar zijn dat je hierin Gods stem hoort! 

Het raakt me dat je schrijft dat je jezelf eenzaam voelt. Die eenzaamheid zal te maken hebben met het feit dat je man er totaal anders in staat. Pas op: want juist doorgaan op deze weg zal jullie steeds verder uit elkaar doen groeien! Daarom is allereerst een vurig gebed nodig. Voor je man. Voor jezelf. Voor jullie samen. Alleen de Heilige Geest kan hem het laten inzien dat hij van God wegdrijft op deze manier. Maar blijf het ook bespreken. Vaak staan deze feestjes niet op zichzelf, maar zie je een zekere onverschilligheid ook op andere terreinen van het leven.
 
Toch mag je de Heere danken voor het feit dat Hij jou aangeraakt heeft met Zijn liefde en je verlangt tot Zijn eer te leven. Dat geeft moed en uitzicht! Daarom nog een laatste bemoediging, opnieuw uit de Romeinenbrief: “Verblijd u in de hoop. Wees geduldig in de verdrukking. Volhard in het gebed.”

Ds. C. Budding

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Budding

• Geboortedatum:
  20-04-1973
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

31 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven