Sinds corona niet meer naar de kerk
Ds. S.T. Lagendijk | Geen reacties | 26-05-2023| 15:22
Vraag
Ik zou zo graag een prediking willen horen die alleen gaat over wie God is voor een mens en hoe Hij zich voorstelt in de Bijbel zonder menselijke belangen. Ik zie te goed hoe kerkenraad praat uit eigen belang en patronen, om te voldoen aan het grotere geheel van het kerkverband. Dominees liggen aan banden doordat zij genoodzaakt zijn zich te verantwoorden aan het menselijke systeem dat volledig buiten de Bijbel omgaat.
Naar je persoonlijke mening/manier van geloven wordt meestal kritisch gekeken en ik vind al dat ruis om enkel Gods woord heen zo belastend dat ik het niet meer zie zitten om naar Gods huis te gaan. Het systeem lijkt of is belangrijker dan alleen Gods Woord. De mens in het gewone leven, zoals die ook was toen Jezus op aarde was, wordt kritisch bekeken. Ik kan niet zo goed omgaan met autoritair menselijk gedrag terwijl dit niet bestaat in de Bijbel.
Vanaf de coronaperiode heb ik het niet meer op kunnen brengen om terug te gaan in deze kooi terwijl ik enorm verlang naar een prediking die alleen te maken heeft met het Woord van God. Natuurlijk zijn ook de predikanten mensen en maken fouten maar ik ervaar geen ruimte voor zelfreflectie van hun kant. Zo onmenselijk! Zelf schiet ik tekort in m’n gebeden en bijbellezen. Het gaat zo niet langer met mij en mijn gezin. Wat moet ik nu?
Antwoord
Het is goed om te verlangen naar een Bijbelse prediking. Mensenwoorden kunnen ons niet redden, dat kan alleen het Woord van God. Als het Woord van God in jouw gemeente niet gepreekt wordt, dan is dat een groot probleem, want God werkt door de prediking van Zijn Woord.
Tegelijkertijd roept wat je schrijft wel wat vragen bij me op. Je schrijft dat je niet zo goed om kunt gaan met “autoritair menselijk gedrag.” En je wil niet de kerkdiensten in je gemeente bezoeken, want dat typeer je als “teruggaan in deze kooi.” En je verwijt de kerkenraad van je gemeente dat er “geen ruimte voor zelfreflectie is van hun kant” en dat zij “onmenselijk” zijn. Is dat een geestelijke houding, waarin liefde doorklinkt tot de gemeente waar God je een plaats in gegeven heeft en waarin je respect toont naar de kerkenraad die God als gezagsdragers over jou gesteld heeft?
Je vraagt wat je moet doen. Misschien moet je eerst beginnen bij jezelf. Juist als je anderen verwijt niet aan zelfreflectie te doen, is het belangrijk om zelf eerst goed in de spiegel te kijken. Als er een ongeestelijke houding in je hart is en er bij jezelf tekorten zijn, zoals in het lezen van de Bijbel en in het gebed, dan is de Bijbelse opdracht om je daarvan te bekeren. Want als je straks voor God staat, en Hij je rekenschap vraagt, dan kun je niet wijzen naar een kerkenraad of een prediking.
Dat geldt zeker als je, zoals schrijft, ook een gezin hebt. Want een ongeestelijke houding en ongeestelijke wijze van spreken over de kerk, kan bij kinderen ertoe leiden dat ze elke kerk en de dienst van de Heere als negatief gaan zien. Datzelfde geldt als je lange tijd de kerkdiensten niet bezoekt: wat leer je je kinderen dan? In ieder geval niet trouw de kerk bezoeken. Terwijl dat, naar ik mag aannemen, wél is wat je hoopt je kinderen mee te geven.
En verder? Als naar jouw beleving het Woord van God niet gepreekt wordt, dan is de eerste stap om daar het gesprek over te voeren met de predikant en kerkenraad. Mocht dat op niets uitlopen, zoek dan een gemeente waarin het Woord wél gepreekt wordt. Maar besef je dat geen enkele gemeente volmaakt is: elke gemeente is een verzameling van zondaren, die met hun gebreken en eigenaardigheden, het van de Heere moeten hebben. Het is belangrijk om in dat proces van overstappen ook je gezin te betrekken. Benadruk daarbij het positieve (het is heel belangrijk dat wij een Bijbelse prediking horen, daarom willen we nu naar deze gemeente gaan) en niet het negatieve (de gemeente waar we nu zitten is slecht en de kerkenraad deugt niet en...).
Het is belangrijk om zo’n proces samen met je gezin te doen. Het gebeurt namelijk regelmatig dat ouders vol vuur overstappen naar een andere kerk, maar dat ondertussen de kinderen intern afhaken door het negatieve gepraat over de vorige gemeente, of omdat hun vriendjes nog in de vorige gemeente zitten, of omdat ze het spannend vinden om nieuwe mensen te leren kennen in een nieuwe gemeente, etc. Daarom is het belangrijk om zo’n beslissing als gezin samen te nemen. Tenslotte het belangrijkste: leg dit alles in het gebed aan de Heere voor en vraag of Hij je hierin de weg wil wijzen.
Ds. S. T. Lagendijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. S.T. Lagendijk
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
