Zorgen om dochtertje
A. Teerds-Gertenbach | 6 reacties | 04-05-2023| 09:36
Vraag
Wij als ouders maken ons zorgen over onze dochter van vijf jaar. Ze zit in een 1/2 klas en hoopt na de zomervakantie naar groep 3 te gaan. Ze is een zogenaamde herfstleerling. Het laatste rapport liet zien dat ze op veel onderdelen die getoetst werden voor loopt, zoals beginnende gecijferdheid en logisch denken. Beginnende geletterdheid zelfs een jaar! We hebben tijdens het 10 minuten gesprek onze zorgen geuit met name vanwege haar gedrag. Op school zien ze dit niet terug. Wel dat ze vaak geen zin heeft of zegt dat ze iets niet kan.
Op school doet ze mee in een plusklasje. Aan de kant van mijn man komt autisme in alle verschillende soorten en ADHD voor. Soms, of beter gezegd vaak, is er thuis geen land met haar te bezeilen omdat ze dan compleet ontploft. Mijn man loopt nu vaak ‘s avonds na school nog een uur met haar om haar tot rust te laten komen. Ze zegt zelf dat ze slecht slaapt. Vakanties zijn trouwens ook een drama want als je niet naar school gaat dan leer je niks.
Laatst zei ze tijdens een gesprek dat haar hoofd steeds rare dingen zegt en dat ze dan zegt dat haar hoofd moet stoppen. “Maar dan luistert ‘ie niet. En ik wil dat iemand anders mij gaat helpen dat mijn hoofd gewoon gaat doen.” Dat brak mijn hart en nu is mijn vraag: wat nu?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste ouders,
Ik kan goed begrijpen dat jullie zorgen hebben over jullie dochter. Op school kan ze prima mee. Er is zelfs een plusklasje. Extra werk, extra uitdaging zal mogelijk voor haar wel goed zijn. In het 10 minuten gesprek gaven jullie aan dat jullie zorgen hebben vanwege haar gedrag, maar de leerkracht herkende dat niet. Dat is op zich niet vreemd. Een kind kan zich op school aanpassen, maar bouwt vaak daarbij veel spanning op. Er zijn kinderen die met hoofdpijn thuiskomen en zich een poosje terugtrekken, voordat ze kunnen gaan spelen. Wat jullie schrijven -het na schooltijd compleet ontploffen- zou dus ook van de opgebouwde spanning kunnen zijn.
Waar ik de vinger bij wil leggen is het feit dat de leerkracht wél aangeeft dat jullie dochter vaak geen zin heeft of zegt iets niet te kunnen. Nu is een 10 minuten gesprek niet zo geschikt om uitgebreid over zorgen te spreken en daarom zou ik als eerste willen adviseren om een extra gesprek aan te vragen. Daarin kunnen jullie je zorgen uitgebreider aan de orde stellen. De leerkracht zou -met in het achterhoofd de zorgen die jullie gedeeld hebben- jullie dochter kunnen observeren, e.d.
Op veel scholen komt regelmatig een orthopedagoog. Wellicht is dat bij jullie ook het geval. Als tweede raad ik jullie aan om jullie zorgen met hem of haar te delen. Ook wat betreft haar hoofd, dat steeds rare dingen zegt. Ja, zo’n uitspraak is nogal wat. Blijf daar niet mee zitten! Samen met een orthopedagoog en de leerkracht kan wellicht gezocht worden naar de juiste behandeling en leerweg voor jullie dochter.
Jullie geven aan dat in de familie autisme en ADHD voorkomen. Herkennen jullie bepaalde uitingen hiervan in het gedrag van jullie dochter? Ik lees bijvoorbeeld dat de vakantie een drama is. Als het is omdat ze zo graag leren wil, dan is er mogelijk toch wel wat (knutsel)werk en dergelijke te verzinnen, dat voldoende uitdaging biedt. Maar het kan ook zijn dat ze de dagelijkse structuur met vaste tijdstippen mist. Er zijn kinderen die daardoor van slag raken en die er ook niet tegen kunnen als ze onvoorbereid van het ene op het andere moment weg moeten. Zulke kinderen hebben behoefte aan voorspelbaarheid en zijn vaak met een goede planning geholpen. Ze weten (ongeveer) wat er die dag staat te gebeuren.
Ook dit is met een orthopedagoog te bespreken. Van harte hoop ik dat jullie je zorgen met een professional kunnen delen en dat er een weg gevonden wordt ten goede van jullie als ouders met jullie lieve dochter.
A. Teerds-Gertenbach
Dit artikel is beantwoord door
A. Teerds-Gertenbach
- Geboortedatum:29-01-1951
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Hendrik-Ido-Ambacht
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hebben jullie weleens gedacht aan hoogbegaafdheid? De combinatie van het voorlopen en de uitbarstingen thuis kunnen hier een indicatie voor zijn. Hoogbegaafden leggen de lat enorm hoog. Dat ze geen zin heeft of zegt dat ze iets niet kan, zou hiermee te maken kunnen hebben.
Hoogbegaafden krijgen regelmatig ten onrechte de diagnose autisme of ADHD.
Goed om te weten: Ik ben geen professional op dit gebied! Wel een ervaringsdeskundige. Ik heb al een hele weg gehad met mijn kinderen.
Ik raad je aan om contact op te nemen met een orthopedagoog of andere professional die veel kennis heeft van hoogbegaafdheid (en dan aantoonbaar, er zijn er ook veel die zeggen dat ze ervan weten, maar de echte kennis niet hebben).
Er zou ook zeker iets anders kunnen spelen natuurlijk. Maar neem ook deze optie mee!
Jullie zijn de ambassadeurs van je kind, dus kom voor haar op!
Vaak zijn er inderdaad misdiagnoses bij HB kinderen.
Ze is nu nog jong om te testen maar met een jaar of 7/8 kan het wel.
Bij ons gingen er echt meer deuren open door het testen en je hebt ook een vertrekpunt waar vandaan je verder kunt kijken.
Blijf met open blik kijken, maar houd deze optie ook in de gaten.
Ga in ieder geval voor nu een gesprek aan op school met een IB-er als deze aanwezig is of met de hulp die al genoemd is door de beantwoorder. Sterkte met alles!
P.S. Het hoofd van een hoogbegaafde staat nooit stil.
Daarnaast ontploft haar hoofd in de huidige situatie. Dan kan er snel aan autisme o.i.d. gedacht worden, maar meestal is dat tegelijk een gebrek aan sociale vaardigheden. Het ook in een andere richting kan zitten. Bijvoorbeeld hoogsensitief zijn. Ik hoop dat de focus gaat liggen op haar positieve eigenschappen, en jullie die ook laten zien aan haar. Het kan maar al te makkelijk zo die negatieve kant opgaan waarbij ze een slecht zelfbeeld krijgt omdat ze van alles 'mankeert'. Dat wil je voorkomen!
Misschien kan er iets veranderd worden zodat ze wat minder 'drukke' prikkels krijgt op school of thuis waardoor ze minder overprikkeld raakt aan het eind van de dag? Waar is ze gevoelig op: Aanrakingen, geluid, licht, geur en/of smaak? Is het thuis een 'oase van rust' of een 'drukke boel'? Misschien kunnen jullie bij zulke dingen al zelf een hoop ontdekken.
Iedere hoogbegaafde is hoogsensitief. Dit houdt onder andere in dat er vrijwel geen filter is voor de prikkels die binnenkomen. Waar andere kinderen zich kunnen afsluiten voor randzaken, kan een hoogbegaafde dat niet en is dus altijd druk in het hoofd. Dat komt dus niet door adhd, maar door de hoogsensitiviteit. Overigens hoef je dit niet als probleem te zien, hoogsensitiviteit heeft mooie kanten zoals creativiteit, empathie en gevoel voor schoonheid.
Ook hoogbegaafdheid hoef je niet als probleem te zien, maar ons school systeem is (nog) nauwelijks ingericht op hoogbegaafden, dus heeft zij daar goede (en dan bedoel ik echt goede) begeleiding bij nodig. Investeer in haar, investeer voor haar, dan heeft zij daar haar leven lang plezier van.
Wat mij positief opvalt in jullie verhaal is dat ze met haar 5 jaar al goed in staat is om haar gevoelens te verwoorden. Verdiep je in haar gedachten wereld, besef dat die anders is dan de doorsnee medemens, maar besef ook dat God haar zo gemaakt heeft en dat je daar de positieve kant van mag zien!
Wat voor een hoogbegaafde een grote frustratie kan zijn is de kloof tussen het hoofd en de handen (even simpel gezegd), in hun hoofd krijgen ze bijna alles voor elkaar, maar het komt niet uit hun vingers. Dat is iets waar je in de dagelijkse praktijk gewoonweg vaak tegen aanloopt.
Kortom, investeer in jullie prachtige dochter!
