Echtheid van bekering niet belangrijkste
Ds. B.M. Meuleman | 4 reacties | 03-03-2023| 14:40
Vraag
Hoe weet je nou of je bekering echt waar is? Berouw gaat toch samen met verandering van gedachten en berouw hoeft niet perse met tranen te gaan toch? Dat is per persoon verschillend... Het maakt me verward en onrustig.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Om te weten of je bekering echt waar is, is het eerst belangrijk om te weten wat bekering is. Kort gezegd, bekering is je afkeren van je zonden (je leven zonder God) en je toekeren naar God. Het is een omkeer, omdat je afkeert van je zonden en je naar God toekeert. Denk maar aan de gelijkenis van de verloren zoon. Op een bepaald moment zegt hij: “Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tegen hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegenover u en ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden. Maak mij als één van uw dagloners. En hij stond op en ging naar zijn vader”, Lukas 15: 18-20.
Hoe weet je dan dat je bekering echt is? Het korte antwoord is: wanneer je op weg gaat naar je hemelse Vader en Hem in de armen valt. En weet je, je hemelse Vader staat al die tijd al te wachten om je met open armen te ontvangen. Hij vergeeft je onmiddellijk al je zonden. Hij reinigt je door het bloed van Zijn Zoon. Hij schenkt je Zijn Heilige Geest. Hij is dolgelukkig dat je naar Hem toekomt en Hij ziet je al van ver aankomen. Hij neemt je vol blijdschap aan als Zijn kind en geeft je alles wat je nodig hebt om zalig te worden.
Ik denk trouwens niet dat de verloren zoon gedacht heeft: ben ik wel echt opgestaan en op weg naar mijn vader? Ben ik wel echt onderweg of beeld ik mij dat in? Daar dacht hij helemaal niet aan. Hij dacht niet na over zijn weg naar zijn vader toe, hij dacht over zijn vader zelf na. Zijn gedachten gingen uit naar zijn vader en of hij wel weer thuis mocht komen. En ja, dat mocht hij. Hij was veel meer welkom dan hij ooit had gedacht.
De belangrijkste vraag is niet of je bekering echt waar is. Dat blijkt vanzelf wel wanneer je op weg gaat naar het vaderhuis. Niet de weg is belangrijk maar het doel en dat doel is thuis komen in Gods vaderarmen. Wanneer je alle nadruk legt op je bekering en de vraag of je wel echt bekeerd bent, verlies je het doel uit het oog. Of beter gezegd, de Persoon om Wie het gaat: God, Die om Jezus’ wil je hemelse Vader wil zijn. Je zaligheid hangt niet af van je bekering en of die wel echt is. Je zaligheid hangt af van de liefde van God in Christus Jezus. Als je gedachten rondcirkelen rondom je bekering is het gevaar heel groot dat je je zaligheid bouwt op de echtheid van je bekering en op de kenmerken die je wel of niet hebt. Dan ben je op jezelf gericht en ben je vooral met jezelf bezig. Dan staat niet Gods vaderliefde in het middelpunt maar jouw bekering die echt moet zijn. En dan ga je piekeren of je wel echt berouw hebt, of je gedachten wel echt veranderd zijn en of je niet veel meer tranen moet hebben.
De belangrijkste vraag die je moet stellen is of Gods Woord echt waar is dat je van harte nodigt om tot God te komen door Zijn Zoon. Of Gods liefde zo onvoorwaardelijk en van harte gemeend is dat je zondermeer welkom bent bij Hem. Of Christus het echt meent wanneer Hij zegt dat Hij beslist niemand afwijst die tot Hem komt. Het antwoord is een ondubbelzinnig “ja”.
Geloof je dat? Geloof je dat je met al je schuld en zonde, met al je tekortkoming en twijfels welkom bent bij Christus en dat Hij je uit genade volkomen zalig wil maken? Dat kun je rustig geloven. Dat mag je geloven en je moet het ook geloven want Christus is volkomen betrouwbaar, honderd procent geloofwaardig. Hij is duizendmaal meer bereid om je zalig te maken dan jij bent om je te bekeren. Hij heeft alle macht om je zalig te maken en Hij zal het zondermeer doen wanneer je tot Hem komt. Ja, Hij is zelfs Degene Die je naar Hem toetrekt.
De manier waarop zondaren zich tot God bekeren is heel verschillend. God gaat verschillende wegen met Zijn kinderen en Hij trekt ze op verschillende manieren tot Zich. Eén ding hebben ze gemeenschappelijk: ze verlaten hun oude leven zonder God en zonder geloof en ze komen tot God in het geloof dat Hij hen niet zal afwijzen, hoe zwak, hoe aangevochten, hoe twijfelend hun geloof ook kan zijn. Daarom, wees niet te veel bezig met je bekering. Dat komt vanzelf wel als vrucht van het geloof. Wees vooral bezig met Gods liefde en genade in Jezus Christus en ga eenvoudig naar je hemelse Vader toe. Hij staat al op je te wachten en Hij ontvangt je met open armen, veel meer dan je beseft.
Hartelijke groet,
Ds. B. M. Meuleman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B.M. Meuleman
- Geboortedatum:20-05-1972
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Hoogeveen
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Elke keer denk ik : nu is het echt.
Mijn vader had het altijd over de dagelijkse bekering....
Of als je heel erg twijfelt: Zie het Lam Gods dat de zonde der wereld wegdraagt.
Je hoeft dan niet in jezelf te wroeten, is dit wel echt of is dat wel echt...
Denk ook eens aan wat Hij deed, hoe Hij over de grond kroop, hoe Hij van God verlaten aan het kruis hing... heb je dan lust tot zondigen?
Denk je dan makkelijk over je zonden?
Nee toch?
Blijf maar op God zien.