Vragen bij Oude Testament
Redactie Refoweb | 1 reactie | 24-02-2023| 07:59
Vraag
Het doorlezen van het Oude Testament roept bij mij veel vragen op. Enkele hiervan:
1. God verhardt het hart van farao, zo zegt Hij meerdere keren tegen Mozes. Dat gebeurt vervolgens ook. Is dat dan de schuld van farao? En waarom moeten er door die verharding die God besloot, zo veel Egyptenaren sterven van wie er veel ook onschuldig geweest zullen zijn? Om één volk te redden? Dit sluit aan bij 1 Korinthe 10 waar staat: “Maar in de meesten van hen heeft God geen welgevallen gehad, want zij zijn neergeveld in de woestijn. En deze dingen zijn gebeurd als voorbeeld voor ons, opdat wij niet zouden verlangen naar kwade dingen, zoals ook zij verlangd hebben.” Zoals het er staat, lijkt het dat God geen welgevallen heeft en dat daarom zij verlangden naar kwade dingen, zodat het een voorbeeld is voor latere christenen. Het voelt dan alsof er mensen moeten sterven om anderen te redden. Dat voelt onrechtvaardig.
2. Er staat dat er 600.000 mannen uittrokken zonder de vrouwen en kinderen. Volgens mij kwamen destijds in Gosen de broers van Jozef en hun vrouwen en kinderen. Er staat aan het eind van Exodus 6 dat er van Levi tot Mozes volgens mij drie geslachten zijn: Levi - Kahath - Amram (die trouwde met Jochebed) - Mozes. Hoe kan in zo’n korte tijd, zo’n groot volk ontstaan?
Dergelijke vragen heb ik meer bij het lezen van het Oude Testament. Ik merk dat ik graag in God wil geloven, maar dat ik steeds meer vragen krijg. Ik wil het graag snappen omdat het nu weerstand oplevert in mijn geloof. Ik vind het eng om deze vragen te stellen en te hebben, omdat het zondig voelt en omdat ik bang ben dat ik God bedroef ermee. Heeft u tips voor mij hoe ik hier het beste mee om kan gaan? Ik blijf in ieder geval elke dag de Bijbel lezen en bidden.
Antwoord
Als je het Oude Testament verstandelijk wil begrijpen, dan zijn er gelukkig genoeg schriftverklaringen die je hierbij helpen. Die van Matthew Henry bijvoorbeeld. Dan zul je ontdekken dat wat je leest anders in elkaar steekt dan wat je zelf denkt te kunnen concluderen.
1. Het verharden van het hart van een mens of volk door de Heere, is altijd het gevolg van hun zonden of ongehoorzaamheid waarin zij blijven volhouden. Dan kan het moment aanbreken dat er ook geen bekering meer mogelijk is. Dan zegt de Heere, het is genoeg geweest. Dat geldt ook voor ons als wij weigeren ons te bekeren. Zie:
- 'Waarom verharde God het hart van farao'
- 'De christelijke gemeente is de gemeente van uitverkorenen' (wat betreft het volk Israël).
2. Voor de aantallen Israëlieten in de woestijn zie: 'Aantal israelieten bij uittocht onduidelijk'.
Zeker is lezen van Gods Woord noodzakelijk, maar waarom zou je alles willen snappen? In de eerste plaats is de Bijbel geen geschiedenisboek, maar een geloofsboek. Bovendien Zijn Gods gedachten zoveel groter dan ons piepkleine menselijke verstand. Kennis van de Bijbel is enorm belangrijk, maar uiteindelijk gaat het maar om één zaak: we dienen door geloof en bekering een onderdaan te worden van Gods Koninkrijk. Zodra we de beloften van het evangelie onszelf toeëigenen door het geloof komt de Heilige Geest in ons wonen en geeft Hij ons verlichte ogen van het verstand. We krijgen dan Godskennis, Christuskennis en zelfkennis. Dan is geloven geen opgave meer, maar een gave en een zaak van grote vreugde. Zeker, dan zullen niet alle vragen beantwoord worden, maar dan kun je het overgeven aan Hem Die alles weet, alles ziet en alles hoort. Dat geeft een rust die alle verstand te boven gaat.
Bekijk voor meer soortgelijke vragen de tags 'Tegenstrijdig' en 'Oude Testament'
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het antwoord is opgesloten in de belofte die Eeuwige vader Avraham geeft. De Eeuwige laat hem naar boven kijken en wijst op het grote aantal sterren. Zoveel als je ziet zal ook jouw nageslacht zijn. Het duurt heel erg lang. Als vader Avraham 160 jaar oud is worden zijn kleinkinderen Jacob en Ezau geboren. En ook dan duurt het heel erg lang voordat er weer een nieuwe generatie komt. Jacob is 75 jaar als hij naar oom Laban gaat. Kort daarna wordt een groot gezin gevormd vanuit vier vrouwen. Die worden tot het huisgezin gerekend.
In onze huidige cultuur is het onaanvaardbaar om er vier vrouwen op na te houden. De geschiedenis leert ons dat het in die dagen heel anders was. Mijn volksgenoten vermeerderden zich in een heel hoog tempo. Hoe zou het aantal geweest zijn als vader Jacob alleen maar gehuwd was met Rachel? Aanmerkelijk minder ondanks eventuele bijvrouwen wat gebruikelijk was in de cultuur van die tijd. De bijvrouwen hebben bijgedragen in het grote aantal nakomelingen van vader Avraham.
Bekend is dat er een groep van 70 met vader Jacob naar Egypte trok om daar voeding en huisvesting te ontvangen. Het beste stuk land en een zeer vruchtbare grond was de beloning van de Farao voor de uitmuntende raad en dienst van de onderkoning Jozef en zijn familie de nakomelingen van Jacob. Ook daar zijn de gezinnen zeer groot geweest. Vrijgesteld van alle herendiensten was er ruimte genoeg om in aantal toe te nemen. Ineens constateerden de Egyptenaren dat zij een minderheid dreigden te worden. Zij kenden de belofte van de Eeuwige niet maar zagen wel de gevolgen: wat een uitbreiding van mensen in ons grondgebied. Wat hen nog meer prikte was dat de Egyptenaren persoonlijke slaven waren van de farao. Zij geknecht en het groeiende deel binnen hun landsgrenzen vrije inwoners.
De nieuwe farao kende zijn geschiedenis niet of wilde daar vooral niet aan denken waarom het koningshuis zo schatrijk was geworden. Jozef? Nooit van gehoord! Of: weggedrukt uit de kronieken van de dynastie. Om zijn strategische macht te versterken grijpt de farao naar het middel van slavernij en onderdrukking van een vrij volk. Deze farao en zijn opvolgers maken misbruik van hun macht en houden dat in stand. Hier wordt de kiem van verharding gelegd die overgenomen wordt door de opvolgende machthebbers in Egypte. Het interesseert de farao helemaal niet dat hij vrije mensen tot slaven maakt. Vanuit die context is het gemakkelijker om te aanvaarden dat de Eeuwige het hart van de farao verharde.
Zo, nu hebben we de kinderen van Israël in de houdgreep was de gedachte en houding van de farao met al zijn opvolgers. Wat is het antwoord, de reactie van de Eeuwige? Om de slavenarbeid dragelijker te maken groeien de kinderen van Israël in een zeer rap tempo. Daarmee zou de slavenarbeid verdeeld worden over nog meer handen. Tot grote schrik van de heersende farao ziet hij ineens de groei toenemen. Zijn gedachten en bevel van onderdrukken wordt onderuitgehaald en eigenlijk faalt hij in zijn strategische beleid. Nog wreder wordt het als ineens de opdracht volgt om de pasgeboren jongens in de Nijl om te brengen.
Wat is het antwoord van de Eeuwige daarop? Het is een terechte sneer aan het adres van iedere Egyptische vrouw: de Hebreeuwse vrouwen zijn veel sterker dan de Egyptische vrouwen! Het had de farao tot denken moeten zetten. Als de vrouwen zo sterk zijn, wat zullen dan die kinderen dan wel niet zijn? De belofte die de Eeuwige aan Avraham deed is zichtbaar voor eenieder die zijn nakomelingen onderdrukt. Groei is het juiste antwoord.
Dat was nog maar het begin van de enorme groei van de kinderen van Israël. Tachtig jaar lang duurde die verdrukking totdat de Eeuwige ingreep en het genoeg was. Wij waren een groot volk geworden zonder bestuurlijke ervaring en gezag. De verharding was er niet alleen bij de farao. Ook de slavendrijvers wisten heel goed de zweep te hanteren. Dus ja, aan alle kanten hardheid en wreedheid stond ons te wachten.
Niet een paar weken maar minimaal 80 jaar lang. Waar hadden wij dat aan verdiend? Was dat de beloning van de farao aan Jozef? Nee, het was bewust of onbewust onkunde van het verleden. Dat is de giftige bron van verharding.
Wat was daarop het antwoord van de Eeuwige? Groei en nog eens groei om met nog meer schouders weerstand te kunnen bieden aan deze verdrukking.
