Twijfel na overgang naar andere kerk
N. (Nico) van Steensel | Geen reacties | 27-01-2023| 11:37
Vraag
Ik heb een vraag aan een ambtsdrager van de Ger. Gem. Ik ben heel lang lid geweest van verschillende Gereformeerde Gemeenten. Ik ben er niet in opgegroeid, maar er op een bijzondere manier bij terecht gekomen. Enkele jaren geleden ben ik gescheiden. Hierdoor heb ik te maken gekregen met allerlei psychische problemen (depressie, angststoornissen en PTSS). Hiervoor ben ik onder behandeling bij een GGZ-instelling. Ook heb ik te maken met een enorm schuldgevoel. Dit komt door gebeurtenissen die hebben plaats gevonden toen ik tiener was. De psychiater, die mij behandelt, zei dat dit schuldgevoel niet alleen te maken heeft met het trauma, maar dat het mij ook werd ‘aangepraat’ in de kerk waar ik lid van was. Zij adviseerde mij om van kerk te veranderen en lid te worden van een kerk waar de schuld niet zo in de prediking naar voren komt. Mijn familie is lid bij een PKN kerk en zij waren het helemaal met haar eens.
Ik vond het moeilijk om een beslissing te nemen wat ik moest doen, omdat de prediking in de Ger. Gem. mij bijzonder lief is. Ik ben ervan overtuigd dat de waarheid daar wordt gebracht. Ik ben een poosje met een familielid meegegaan naar een PKN-gemeente. Er waren een hoop dingen waar ik het eigenlijk niet mee eens was (één dienst op een zondag, sommige gezangen die worden gezongen, de Bijbelvertaling die wordt gebruikt, de manier waarop de Heilige Doop wordt bediend en natuurlijk de inhoud van de prediking). Het familielid zei: “Daar wen je vanzelf wel aan.” Ik heb gevraagd aan de Heere of Hij mij de weg wilde wijzen die ik in deze moest gaan. Vaak heb ik gebeden: Heer’ ai maak mij Uwe wegen, door Uw woord en geest bekend.” Ik heb geen duidelijk antwoord op mijn vraag gekregen.
Uiteindelijk heb ik zelf de knoop doorgehakt en een brief geschreven aan de kerkenraad, waarin ik heb aangegeven dat ik mijn lidmaatschap van de Ger. Gem. wilde beëindigen en lid wilde worden van de PKN. Dat is een paar maanden geleden gebeurd. Sinds die tijd ben ik alleen maar nog onrustiger geworden. Soms kan ik er ‘s nachts niet van slapen en komen er psalmverzen in mijn gedachten. Vooral het laatste vers van Psalm 119. Mijn vraag is: wat moet ik doen en is er nog een weg terug?
Antwoord
Geachte vraagsteller,
Allereerst wil ik mijn respect voor u uitspreken. Hoewel u niet zoveel bijzonderheden vermeldt over uw situatie, is wel duidelijk dat het leven voor u een grote worsteling betekent. Dat u elke dag met veel problemen te strijden hebt. Ik bid u daarin de nabijheid van de Heere toe. “Hij geeft de moede kracht en Hij vermenigvuldigt de sterkte van die, die geen krachten heeft.” Ik hoop dat uw kerkelijke gemeente u met dat gebed ter zijde staat en dat u de vervulling daarvan zult ervaren.
Het is voor mij moeilijk om een mening te hebben over wat uw psychiater u adviseert. Je kunt schuld hebben, maar geen schuldgevoelens en veel last van schuldgevoelens hebben, terwijl je nauwelijks schuld hebt aan een ontstane situatie. Is er werkelijk zo’n regelrecht verband tussen uw schuldgevoelens en het bezoeken van de GG-diensten?
In elk geval hebt u er nu een nieuw probleem bij: u bent van kerk veranderd, maar twijfelt of dat een goed besluit was. Er is door uw familie en door uw behandelaar op aangedrongen om van kerkgenootschap te veranderen, maar het is niet uw eigen beslissing geweest. Het is daarom geen wonder dat deze beslissing veel twijfels met zich meebrengt.
U hebt veel gebeden om een antwoord van de Heere wat u moest doen, maar kreeg geen antwoord. Ik begrijp welke strijd dat met zich meebrengt. Het is de ervaring van velen in omstandigheden van depressie en angst dat ze tussen de stemmen van binnen en van buiten de stem van de Heere niet kunnen horen. Het is in zulke omstandigheden verstandig om geen snelle beslissingen te nemen. Juist dan is belangrijk te weten dat er een biddende gemeente rond u staat, die bidt dat de Heere u elke dag weer kracht en moed geeft.
U hebt een keus gemaakt en twijfelt nu aan uw keus. Neem geen overhaaste beslissing nu om weer terug te keren. Geef het advies van uw familie en behandelaar de tijd om zich te bewijzen. Vraag om gebed voor u dat de Heere de weg wijst. De Heere kan overal voor u zorgen. De weg terug blijft altijd open, als blijkt dat ze het verkeerd hebben gezien en de onrust alleen erger wordt.
Vraagsteller, van harte de hulp en nabijheid van de Heere toegewenst. Maar weet, dat ook wanneer u dat niet zo voelt, Hij toch nabij is de ziel die tot Hem zucht.
Hartelijke groet,
Nico van Steensel
Dit artikel is beantwoord door
N. (Nico) van Steensel
- Geboortedatum:19-12-1955
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Dordrecht
- Status:Actief
