Verklaring van Dächsel

In de verklaring van Dächsel staat op een gegeven moment: epistel op den eerste/tweede, etcetera, zondag na epiphanien (Driekoningen). Wat houdt dit in? Waarom hoort dat betreffende gedeelte uit de Bijbel daar dan bij?

Beste vragenstell(st)er,

De Bijbelverklaring van Dächsel is erg omvangrijk en kent bovendien verschillende drukken en bewerkingen. Daarom weet ondergetekende niet echt naar welk gedeelte in Dächsel jij hier vraagt en was het voor mij ook niet te vinden. Met wat hulp van Refoweb zijn wij, met de nogal summiere informatie in jouw vraag, uitgekomen bij de verklaring van Efeze 5. Ik weet niet of dit het gedeelte uit Dächsel is waar jij naar vraagt. En ook het begrip epifanie heeft verschillende definities.

Wanneer wij uitgaan van de meest algemene betekenis van epifanie kan dit worden omschreven als een kerkelijke gedenkdag, die de openbaring van de Heere Jezus Christus voor ons gedenkt en waarin drie kernmomenten uit Zijn leven worden belicht: 

-Ten eerste, dat Hij als kind werd aanbeden door de wijzen uit het Oosten (Matth. 2:1-12);
-Ten tweede, dat God de Vader Hem bij Zijn doop in de Jordaan Zijn Zoon noemt (Matth. 3:16-17, Markus 1:9-11, Luk.3:21-22, Joh. 1:29-32);
-Ten derde, dat Hij als gast op de bruiloft te Kana water in wijn veranderde (Joh. 2:1-11).

Dächsel behandelt, in de inleiding van zijn verklaring van Efeze 5, ook drie onderwerpen die door hem daar worden beschouwd als het drievoudig lof- en dankoffer, dat wij aan onze Heiland voor Zijn heilig verzoeningsoffer verschuldigd zijn.  Achtereenvolgens door hem ingedeeld als:

1. Een ijverig wandelen in de liefde;
2. Een ernstige verloochening van de wereld en haar begeerlijkheden;
3. Een dagelijks toenemen in de vruchten van de Geest.

Deze drie elementen uit Dächsels verklaring van Efeze 5 zijn niet direct te verbinden met de drie boven vermelde kernmomenten van de epifanie. Het voornaamste kernmotief van dit vijfde hoofdstuk van de Efezenbrief is echter wel degelijk met deze drie elementen van de epifanie te verbinden. Want dat behandelt het onschuldig lijden en sterven van Christus, wat niet slechts als offer de vergeving van God de Vader voor onze zonden teweegbrengt, maar wat ons er ook toe brengt, en verplicht, om de zonde te ontvlieden en ons leven, Hem navolgende, zoveel als het ons mogelijk is, te heiligen.

Omdat Hij het daarmee voor ons heeft willen volbrengen:

-Ten eerste; in en door Zijn menswording, waarom Hij door ons moet worden aanbeden. 
In een ijverig wandelen in de liefde (1);
-Ten tweede; dat Hij Gods geliefde Zoon is, in Wie de Vader een welbehagen heeft, en waar wij op hebben te horen. In een ernstige verloochening van de wereld en haar begeerlijkheden (2.);  
-Ten derde; dat Hij op de bruiloft te Kana Zijn eerste openbare wonder verrichtte; hetgeen wijst op Zijn alles overwinnende liefdemacht, en de nog veel grotere wonderen en tekenen die Hij daarna nog zou doen;  In een dagelijks toenemen in de vruchten van de Geest (3.), waartoe Zijn navolgers zich dus eveneens hebben te verplichten.
 
Meer kan ondergetekende, met de informatie die jij in jouw vraag geeft, er als antwoord niet van maken. En hopelijk heb je er wat aan.

Hartelijke groeten,
Drs. W. H.Hoorn