Niet verder met drankverslaafde man

Ds. R. W. van Mourik | Geen reacties | 19-01-2023| 10:11

Ik ben een paar jaar getrouwd met mijn huidige man. We zijn in de kerk getrouwd en geloof speelt in mijn leven een grote rol. God is mijn Redder en Jezus mijn Verlosser. Ik neem het huwelijk dan ook zeer serieus. Helaas is mijn man verslaafd aan de drank. Dit brengt in ons huwelijk ontzettend veel problemen met zich mee. De problemen zijn niet alleen de drank, maar ook het gedrag wat er uit voort komt. Mijn man  is agressief, manipulatief, liegt en bedriegt. Echter, ik begrijp dat dit hoort bij zijn ziekte.

Al twee jaar ben ik met hem bezig. We zijn nu vijf klinieken verder en ook in de kerk hebben we een traject gevolgd. De uitkomst blijft hetzelfde. Iedereen krijgt de schuld, behalve hijzelf. Ik begrijp dat ik ook niet perfect ben en er alles aan gedaan om mijn gedrag jegens hem aan te passen. Dit heeft ook geen effect; hij vloekt en scheldt mij met regelmaat helemaal de afgrond in. Ik lijd hier enorm onder. Ik vind mijn kracht in God, daar ben ik dankbaar voor, maar op deze manier wil ik niet meer verder. Het verdriet is te groot, te zwaar en het leven met hem houdt in dat er geen plek voor mijzelf is.

Ik begrijp alles en dat dit zijn ziekte is. Ik heb ook geen boosheid, wrok of iets jegens mijn man. Alleen kan ik niet meer verder. Scheiden is niet goed. Ik weet wat de Bijbel er over zegt. Maar wat moet ik met een man die volhardt in deze zonden en zich er niet van bekeert? Scheiden van tafel en bed kan niet omdat mijn man dan nog een rol in mijn leven zal spelen, mij enorm zal gaan manipuleren en stalken. Ik bid elke dag voor hem en heb alles vergeven, maar ik ben zo beschadigd.

Wat moet ik doen? Vormen van verdere hulp wijst hij af als hij het niet eens is met de aanpak of het niet in zijn straatje past. Ook autoriteit accepteert hij niet.

Achter je vraag gaat een wereld van verdriet en pijn schuil. Heel eerlijk beschrijf je de strijd die je hebt rond het wel of niet bij je man blijven. Bijbels weet je dat scheiden niet mag, maar de bittere realiteit waarin je je bevindt kan de stap wel noodzakelijk maken.

Naar ik begrijp hebben jullie geen kinderen en wees daar maar heel blij om. Want zulke drama’s moeten kinderen niet meemaken. Overigens vroeg ik me nog af of je man weet dat je deze vraag hebt opgestuurd naar Refoweb omdat het waarschijnlijk bij hem heel veel kan oproepen en zijn gedrag niet positief zal bevorderen.

Maar goed, heel concreet is jouw vraag of je de huwelijksband met je man mag verbreken als je al zo beschadigd bent en het alleen nog maar erger kan worden. Daar komt nog bij dat alle hulp afgewezen is en wordt. Natuurlijk is God bij machte om je man te veranderen, maar vooralsnog zie je dat niet en heb je nu alleen maar met de gebrokenheid van het huwelijk te maken.

Nu zal ik de laatste zijn om direct een scheiding te adviseren, maar er zijn wel voorbeelden waarin het niet anders kon en het vanwege fysieke en geestelijke mishandeling toch gebeurde. Natuurlijk is het hoge ideaal om bij elkaar te blijven, maar de realiteit doet weleens anders besluiten. In mijn pastorale ervaring heb ik het wel meegemaakt dat er een huwelijk ontbonden is in dezelfde situatie waarin jullie je nu bevinden. Er zullen echter ook voorbeelden zijn dat huwelijken zijn blijven bestaan, maar dan wel door een weg van bekering en verandering van een levenspatroon wat verwoestend en beschadigend was. En dat is je gebed, maar in de praktijk zie je geen verbetering. En dat maakt het zo moeilijk. Ook voor mij om een advies te geven.

Ik hoop dat je ondersteuning hebt van een predikant/kerkenraad en wellicht andere hulpverleners. Ook al wijst je man alle hulp af, jij hebt het wel heel hard nodig. Ik hoop in ieder geval dat de Heere je van dag tot dag de kracht en de moed geeft om verder te gaan, maar ook de weg wijst in de wijze waarop je met het gesloten huwelijk moet omgaan. Soms moet je weleens uit twee kwaden het beste kiezen. Maar die keus is juist zo lastig.

Graag wens ik je moed, wijsheid en geloof toe om je leven voort te zetten met dat immense kruis wat je moet dragen. Draag het achter Christus aan!

Ds. R. W. van Mourik,
Alblasserdam

Dit artikel is beantwoord door

Ds. R. W. van Mourik

• Geboortedatum:
  07-02-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Alblasserdam
• Status:
  Actief

139 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven