Uitgeput door druk gezinsleven

C. M. Chr. Rots - de Weger | 5 reacties | 21-11-2022| 09:54

Ik ben een vrouw van begin 30, we hebben meerdere kinderen. De kinderen zijn tussen de nul en acht jaar. We vinden het een prachtig geschenk dat de kinderen aan ons zijn toevertrouwd. De baby’s zijn een tweeling waar we het druk mee hebben. Onze oudste dochter is soms erg lastig. Ze luistert niet en is vaak agressief. We hebben veel hulp voor haar gezocht. Ze heeft ook veel tests ondergaan maar er blijkt gelukkig niet dat ze een stoornis of ziekte heeft.

Soms kan ik het drukke gezinsleven helemaal niet meer aan. Ik ben thuis bij de kinderen en mijn man is overdag aan het werk. Vooral rond 14:00 uur als de oudste kinderen uit school komen en thuis rond rennen ben ik vaak het overzicht kwijt, wat lijdt tot paniekaanvallen bij mij. Ik laat dan alles maar toe omdat ik gewoon op ben. Als mijn man thuis komt uit zijn werk doet hij wat hij kan om te helpen. Ik ben heel blij dat hij zo goed helpt, maar vaak lig ik (vooral zaterdag) uitgeput in bed om ‘bij te tanken’. Dan voel ik me weer een waardeloze moeder.

Ik merk dat ik steeds minder kan en prikkelbaar word. Ik vind het helemaal niet leuk dat ik zo doe, want eigenlijk wil ik het liefst een leuke moeder zijn i.p.v. altijd moe. Ik voel me een waardeloze moeder die de controle over haar gezin kwijt is. Heeft u tips voor mij?

Beste moeder,

Een druk gezin, waarbij veel op de moeder terecht komt. Ja, daar kun je inderdaad weleens moedeloos van worden! Je wilt het graag ‘goed’ doen en dat lukt niet. Intussen ga je steeds meer opzien tegen het drukste moment van de dag als de oudsten uit school komen met al hun verhalen en éigen levendigheid. Hoe moet je hiermee omgaan? Allereerst je echtgenoot inschakelen. Hij mag dan lief zijn en zoveel mogelijk doen -wat heel fijn is- maar hij moet weten wat je gevóélens zijn. Dat de dagelijkse zorg je boven het hoofd gaat groeien.
 
Dat je moe bent zíet hij wel, maar dat je af en toe gevoelens hebt zoals je die beschrijft (waardeloos, de controle kwijt) gaat veel verder! Er moet hulp komen. Op de een of andere manier. Praktisch gezien zou dat een hulp in de huishouding kunnen zijn die taken overneemt, of bijvoorbeeld een stagiaire van een opleiding tot kinderverzorgster die regelmatig komt. Kan een familielid (grootouders?) iets betekenen? Mogelijk kan een peuterspeelzaal gezocht worden óf zelfs een kinderopvang geregeld voor een of meer dagdelen. Dat zijn misschien ‘moderne’ regelingen, maar soms kan het (tijdelijk) nodig zijn om je als moeder te ontlasten. Eventueel een vriendin of iemand van de kerk inschakelen kan natuurlijk ook als dat beter bij jullie past. Als er niet zoiets is als zusterhulp schakel dan de diaconie in. Dat lijkt wellicht een moeilijke stap, maar heus, als er nu niets gebeurt gaat het een keer ècht spaak lopen binnen jullie gezin! Bespreken dus met je echtgenoot wat jullie kunnen doen. Hij draagt toch mede verantwoordelijkheid voor het welbevinden van vrouw en kinderen?

Dat jullie gezin nu extra druk is met een jonge tweeling is heel logisch. En dat de oudste aandacht vraagt is eveneens een gegeven. Dat zij juist nu agressief reageert, verwondert mij niet: hoe kun je haar steeds weer bevestigen in haar achtjarig-kind-zijn? Geef haar (kleine) taken, zoals bijvoorbeeld de tafel dekken, waar zij voor beloond wordt (dat hoeft niet met geld, complimenten kunnen ook al wonderen doen). Neem haar een keer alleen mee om iets leuks te kopen, terwijl papa oppast. Kortom: laat haar zien en merken dat ze er mag zijn, dat zij belangrijk is als oudste. Eigenlijk is het net zoiets als jezelf als moeder nodig hebt, namelijk gezien en gewaardeerd worden om wie je bent!

Dit zijn maar een paar tips waar je misschien al wel mee verder kunt. Náást het bedenken dat je nooit een ‘waardeloze moeder’ bent. De kinderen zijn aan jullie beiden toevertrouwd, jullie hebben ze aanvaard als een geschenk. Prachtig, maar het is meteen een opdracht om kinderen op te voeden. En dat doe je sámen. Met ups en downs, maar als waardevólle ouders! Beseffend, dat je niet volmaakt hoeft te zijn en dat het soms gewoonweg nodig is om hulp van anderen in te schakelen. Juist omdat je tijd nodig hebt om op te laden. En hoe menselijk is dat! 

Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1537 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven