Verzekering afsluiten is not done

C.A. Hoekman | Geen reacties | 26-09-2022| 16:56

Onze dochter is een paar jaar geleden getrouwd en na haar trouwen met haar man meegegaan naar de Gereformeerde Gemeenten in Nederland. Zij voelde zich daar helemaal thuis en wij stonden helemaal achter haar keuze . Zij leerde vrienden kennen en bouwde snel een vriendengroep op.

Een tijdje geleden ging het onderwerp over verzekeren. Er was een stel dat vertelde dat de man niet verzekerd was en de vrouw wel en dat de kinderen op haar naam meeverzekerd waren, want als hij zich wel zou verzekeren mocht hij niet in de zaak bij zijn vader. Een volgend stel vertelde niet verzekerd te zijn uit respect voor hun ouders. Een vriend vroeg of mijn dochter en haar man verzekerd waren. Zij zeiden dat zij inderdaad een ziekenkostenverzekering en een autoverzekering hadden. Sinds dat onze schoonzoon en dochter verteld hebben dat zij verzekerd zijn worden zij niet meer gevraagd om naar de vriendenavond te komen.

Zij vinden dit verschrikkelijk en liggen hier wakker van. Ze overwegen zelfs om naar een ander kerkverband te gaan. Een gesprek met de kerkenraad leverde niks op want, zo zeggen zij, je mag je niet verzekeren. Wat nu? 

Hartelijke groeten van een bezorgde moeder.

Beste bezorgde moeder,

Een vraag van een lieve en bezorgde moeder, die meeleeft met haar getrouwde kinderen. Al zijn ze het ouderlijke huis uit, je ouderhart leeft en bidt mee. Wanneer je ziet dat de getrouwde kinderen zorgen hebben en ze nemen je in vertrouwen, doet dat het ouderhart goed. Toch ervaar je gelijk dat je niet de zorg van je getrouwde kinderen kunt overnemen en hun probleem uit de wereld helpen. Je probeert goede adviezen te geven, maar helaas je komt er niet uit. 
En daarom jullie vraag: wat nu?

Ik vind het zelf ook best moeilijk om een evenwichtig advies te geven. Ik ga uit van het verslag wat je als moeder doet en dat is tegelijk mijn moeilijkheid, het is niet uit de eerste hand. Wat bedoel ik daarmee? Je bent moeder en je hebt misschien te snel de neiging om te concluderen dat je kinderen slachtoffer zijn, de schuld ligt bij de andere partij, niet bij je kinderen. Begrijp je dat ik graag nog wat meer zou willen weten en wat meer zou willen doorvragen aan jullie kinderen? Wanneer ik het verslag opnieuw lees, denk ik hardop: is er niet meer dan alleen de verzekeringskwestie. Je schoonzoon is afkomstig uit deze gemeente (Ger. Gem. in Ned.) en kent deze vriendengroep al vóór zijn trouwen. Hij weet ook hoe het standpunt (al vóór zijn trouwen) van zijn kerkenraad is t.a.v. verzekering en hij weet ook dat er, ook uit zijn vriendenkring, verzekerd zijn. Al zeggen ze dat misschien niet hardop, het is wel de werkelijkheid. Het blijkt ook wel uit het feit dat er een stel bij is waarvan de vrouw met de kinderen wel verzekerd is en de man niet. Dit stel blijft, zoals ik het lees, wel binnen de vriendenkring functioneren, ondanks haar verzekering en jullie kinderen worden niet meer uitgenodigd voor de vriendenkring vanwege hun verzekering. Dan denk ik weer hardop: is er niet meer wat deze uitsluiting heeft veroorzaakt. En dan bedoel ik niet specifiek jullie kinderen, maar de hele vriendenkring. Is de vriendschap echt wel zo hecht? Ik zeg heel eerlijk dat ik niet kan begrijpen dat alleen om deze reden, door de hele groep, de vriendschap wordt opgezegd naar jullie kinderen. En nogmaals niet om jullie kinderen de schuld in de schoenen te schuiven, verre van dat. Maar ik heb zo mijn gedachten bij de ”vriendschap” van de vriendenkring. Ik heb geen behoefte om allerlei mogelijke oorzaken van de verwijdering uit de vriendenkring naar voren te brengen, ik heb wel mijn gedachten hierover.

Antwoord: Wat nu? Ik zou, als ik in de schoenen van jullie kinderen stond, dat recht op de man af vragen. Worden we uitgesloten om onze verzekering of is er meer? Waarom wordt een verzekerde vrouw wel geaccepteerd en wij niet? Ik moet me sterk vergissen, maar ik denk dat ze er al snel achter zullen komen dat er meer is.

Wanneer dit gesprek niet tot herstel van vriendschap leidt, moeten ze ook van hun kant met deze ‘vriendenkring’ breken. Om deze reden vrienden uitsluiten is onchristelijk! Ze kunnen hun energie dan beter steken in het zoeken van echte vrienden, die willen meeleven, meehuilen en meebidden, hoe het ook ga. Ze liggen er wakker lees ik. Ik begrijp het best dat het niet fijn is, maar moet je echt wakker liggen van een vriendschap die om zo’n reden wordt verbroken? Ik hoop van harte dat ze beseffen, dit is geen vriendschap, maar elkaar de maat nemen op een onchristelijke wijze.

Wat betreft de overweging om naar een ander kerkverband te gaan, is best heel vergaand. Moet je om een verbroken vriendenkring je kerk verlaten? Kunnen ze niet beter andere vrienden zoeken? Al was het uit een ander kerkverband, misschien vroegere vrienden van je dochter. Ik hoop wel dat ze een vriendenkring krijgen waar de gesprekken diepgaander zijn dan het al of niet verzekerd zijn voor ziekte en auto. Zo arm wanneer ons geloof in deze dingen blijft hangen en het in je vriendenkring nooit verder komt dan over alles wat wel of niet geaccepteerd is/wordt binnen je kerk.

Ik lees in Johannes 15 dat de Heere Jezus Zijn discipelen Zijn vrienden noemt (Joh. 15: 14-15). Dat waren vrienden die straks bij Hem wegvluchten of Hem verloochenen. Dat wist Jezus al toen Hij zei: “U bent Mijn vrienden, zo u doet wat Ik u gebied.” En heeft Jezus Zijn discipelen losgelaten toen Hij alleen overbleef? Geen vrienden meer, je hebt niet gedaan wat Ik jullie gebood. Onuitsprekelijke liefde, Hij heeft ze liefgehad tot het einde. Al hebben de discipelen Zijn vriendschap verbroken, Hij bleef hun Vriend. Dan hoef je niet wakker te liggen vanwege een door Hem verbroken vriendschap, maar lig je wakker van verwondering dat Hij altijd Zijn vriendschap biedt, ondanks onze trouweloosheid. Van deze vriendschap kun je alleen maar zingen. Zo’n vriendenkring hebben wij met onze kinderen nodig omdat onze Heere Jezus Christus nooit buitensluit. Een liefhebbende en bezorgde moeder die mee leeft en mee bidt met haar (getrouwde) kinderen. Je moet ze los laten en je neemt ze mee, elke dag.

Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen 
graveer Gij ze daarin met onuitwisbaar schrift.
Dat niets of niemand ze meer ooit daaruit kan branden,
ook niet als satan ze straks als de tarwe zift

Houdt Gij mijn kinderen vast als ik ze los moet laten 
en laat altijd Uw kracht boven hun zwakheid staan.
Gij weet hoe mateloos de wereld hen zal haten
als zij niet in het schema van de wereld zullen gaan

Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te sparen,
maar wees Gij wel hun troost als ze eenzaam zijn en bang
Wil om Uws Naams wil hen in Uw verbond bewaren
en laat ze nooit van U vervreemden nooit, hun leven lang

Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen. Amen.

God zal Zijn waarheid nimmer krenken, maar eeuwig Zijn Verbond gedenken.

Hartelijke groet,
C. A. Hoekman, Kapelle

Dit artikel is beantwoord door

C.A. Hoekman

• Geboortedatum:
  23-09-1943
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

113 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven