Lompe jongen

Ds. M.W. Muilwijk | Geen reacties | 13-02-2006| 00:00

Vraag

Wij, zes meiden uit de derde klas hebben via deze vragenrubriek al eens eerder een ‘wanhopige’ vraag gestuurd over een jongen die, volgens ons, nogal te ver ging. Wij hebben onze vraag en jullie antwoord uitgeprint en bij onze mentor in zijn postvak gelegd. We hebben hem en een soort van directeur gesproken. De bewuste jongen is gewaarschuwd en zijn moeder heeft het te horen gekregen. Gaat hij er mee door, dan wordt hij geschorst van school en misschien stappen we naar de politie. Dit hebben we later ook besproken waar hij bij was (met de mentor en de 'directeur').

We dachten dat we nu weer gewoon konden doen. Eerst negeerde hij ons, maar nu kijkt hij ons constant aan alsof hij ons wil vermoorden, zeg maar. Als hij langs ons heenloopt dan krijgen we een stomp. Een vriendin van me gaf daarop een grote mond en toen kneep hij haar echt gemeen hard in haar arm. We dachten dat het wel over zou gaan, maar hij blijft lomp doen. Maar eigenlijk is het niet vreselijk erg; we negeren het gewoon. Of zouden we er weer over moeten praten?

Laatst was het koopavond en wij liepen in een groepje door de winkelstraat en toen zagen wij hem. Hij was weer 'bezig' met een paar meisjes uit de eerste klas. Het is nu al drie keer voorgekomen, tenminste dat wij het zagen. Hij doet (of durft) het niet meer op school. Moeten we die meisjes waarschuwen? Maar ze lokken het misschien ook wel uit, tenminste, ze zien er niet zo braaf uit. Maar zo onschuldig begon het bij ons ook. Je denkt er toch niet aan als je gezellig en lollig met elkaar keet dat iemand langzamerhand steeds meer gekke dingen doet. Nog bedankt voor de vorige keer. Het heeft toch wel een beetje geholpen.


Antwoord

In bovenstaande kwestie stellen jullie eigenlijk twee vragen: (1) Moeten we opnieuw gaan praten over het gedrag van de bewuste jongen tegen ons? (2) Moeten we praten over het gedrag dat deze jongen heeft tegenover de meisjes uit de eerste klas.

Ik vind beide vragen best wel lastig en ik heb er ook een tijdje over nagedacht. Ik heb ook aandachtig het antwoord doorgelezen dat eerder door mijn collega Van Heijningen is gegeven. Het is allereerst heel positief dat jullie om deze jongen blijven denken en je zorgen maakt over deze medeleerlingen in de 1e klas.

Wat betreft jullie eerste vraag, denk ik dat jullie zelf zullen moeten nadenken of het gedrag dat deze jongen nu tegen heeft, jullie op enige manier schaadt: jullie geven zelf aan dat jullie het negeren en ik krijg de indruk dat dit voor jullie voldoende is. Wanneer hij naar jullie beoordeling wel weer te ver gaat, denk ik dat jullie er over moeten praten. Maar ik denk dat jullie dit zelf moeten beoordelen. Ik krijg in elk geval uit jullie verhaal nu niet de indruk dat hij weer te ver gaat.

Wat betreft jullie tweede vraag, denk ik dat jullie het beste wel daarover kunnen praten en ik denk dat hiervoor in elk geval de vertrouwenspersoon daarvoor een geschikt iemand is. Jullie hebben al een keer met iemand van school daarover gepraat en het is verstandig om opnieuw, maar anoniem, aan te geven dat deze jongen over de grenzen van het toelaatbare gaat. Wanneer jullie dit anoniem aangeven, kan de school het signaal afgeven aan deze bewuste jongen dat hij opnieuw een grens over gaat. Dit is wel het meest nodig voor hemzelf, want hij heeft er schijnbaar nog niet van geleerd dat hij grenzen overschrijdt.

Dus kort samengevat, bepaal opnieuw of deze jongen over jullie grenzen gaat in het gedrag tegenover jullie en geef aan op school dat deze jongen buiten school opnieuw te ver gaat. Maar krop het in elk geval niet op: praat erover met mensen die jullie denken te kunnen vertrouwen, zodat je hart geen plaats is van opgekropte gebeurtenissen. Ik denk dat jullie zelf het beste weten met wie je -ook niet met teveel mensen- daarover kan praten. Boven alles, leg dit neer in het gebed, want God wil ons in alles verzorgen niet alleen het geestelijke, want de Spreuken zegt: “Ken Hem in al uw wegen en Hij zal uw paden rechtmaken.”

M. W. Muilwijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.W. Muilwijk

  • Geboortedatum:
    23-12-1980
  • Kerkelijke gezindte:
    Hersteld Hervormd
  • Woon/standplaats:
    Aalst
  • Status:
    Actief
146 artikelen
Ds. M.W. Muilwijk

Bijzonderheden:

Bekijk ook:

 

 

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Een reactie op de vraag over de mevrouw die zich afvraagt hoe ze zich moet gedragen ten opzichte van haar zoon. Iemand zei tegen mij: de vader uit de gelijkenis zocht de zoon niet op (...)

Een reactie op de vraag over de mevrouw die zich afvraagt hoe ze zich moet gedragen ten opzichte van haar zoon. Iemand zei tegen mij: de vader uit de gelijkenis zocht de zoon niet op. Zogezegd, ging n...
Geen reacties
13-02-2007

Geholpen door Jezus

Aan iemand van de Ger. Gem. Hoe weet je of Jezus je geholpen heeft of dat je jezelf met Jezus geholpen hebt? M.a.w. hoe weet je of je uitgaan tot Christus (en troost vinden in Gods huis of d.m.v. het ...
6 reacties
13-02-2012

Datering van de boeken in het Nieuwe Testament

We weten van de boeken in het Nieuwe Testament met enige nauwkeurig wanneer deze zijn geschreven. Hoe zijn de onderzoekers erachter gekomen in welk jaar deze boeken/brieven zijn geschreven? Welke meth...
Geen reacties
13-02-2017
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering