Boosheid, bitterheid en teleurstelling richting God

Ds. W. Arkeraats | 3 reacties | 05-08-2022| 16:04

Mijn vraag/issue voelt kwetsbaar, omdat ik soms het idee of gevoel heb dat deze niet welkom is in de christelijke wereld. Ik ervaar namelijk op dit moment zo enorm veel boosheid, bitterheid en teleurstelling richting God. Ik kan oprecht niet snappen hoe God een Vader kan zijn als Hij soms zo onpersoonlijk te werk lijkt te gaan. Ik heb zo lang geprobeerd zelf te geloven, wat enorm vermoeiend was. Op het moment dat ik een meer afwachtende houding aannam, leek God niet meer geïnteresseerd in mij.

Ik weet het: ik zal het allemaal wel niet bij het rechte einde hebben, want Gods wegen zijn ondoorgrondelijk en recht. Maar ergens kan ik dat niet meer horen, omdat het aan de ene kant voelt dat wij mensen altijd de ‘schuldige’ zijn en aan de andere kant God altijd goed. Hoe kan je leven met zo’n ongelijke relatie? Verdriet en pijn hoort bij het leven en dat kan ik op zich wel accepteren. Maar wat mag je van God verwachten daarin? Ik heb het zo vaak in alle paniek en doodsangst naar God uitgeschreeuwd, het voelde ondraaglijk. Hoe kan God Vader zijn en daar totaal niets mee doen? “Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijn”, lijkt totaal geen waarheid voor mij te zijn.

En als God wel onpersoonlijker te werk gaat dan ik eigenlijk verwacht gebaseerd op Gods Woord, dan weet ik eigenlijk niet eens zeker of ik zo’n God wel als mijn Vader wil hebben... Excuus als ik aanstoot geef op deze manier, dat is totaal niet de bedoeling. Het zijn oprechte gevoelens en gedachten die ik hierboven beschrijf.

Beste vriend of vriendin,

Met bewogenheid heb ik je woorden gelezen. Het is geen concrete vraag die je stelt, maar veeleer een uiting van allerlei heel tegenstrijdige gevoelens. Je begrijpt dat ik niet zal proberen iets met allerlei argumenten proberen aan je duidelijk te maken. Daarbij komt, dat ik je persoonlijke situatie niet ken. Als dat wel zo was, zou ik wellicht wat andere accenten leggen.

Het is een grote nood, die je onder woorden brengt. Je hebt geen zicht op je verhouding tot God en je kunt niet overzien hoe Hij met jou omgaat. En eigenlijk brengt dat je in een heel verwarrende cirkelgang van allerlei gedachten en gevoelens waaruit je niet kunt ontsnappen. 

Het lijkt me goed, om te proberen wat orde aan te brengen. Daarvoor kunnen we toch niet anders doen dan luisteren naar wat God in de Bijbel zegt. In de Bijbel laat God zich op verschillende manieren zien: machtig, rechtvaardig, liefdevol en zo kunnen we nog veel meer woorden bedenken. 
Maar tussen zoals God is en zoals wij Hem ervaren, ligt dikwijls een wereld van verschil. Als beperkte mensjes kunnen wij Hem niet ten volle in ons verstand vatten. En dan komen er allerlei ‘misverstanden’: we kunnen denken, dat Hij zich niet met ons wil bemoeien, dat Hij ons zelfs kwaad wil doen en zo kunnen we nog wel doorgaan.

En wat ik nu zo waardevol vind is dat ik al deze vragen, strijd, misverstanden, opstand, in de Bijbel tegenkom. De Bijbel is geen steriele beschouwing, maar een boek dat boordevol staat met alle vragen van het hart. Ik mag wel zeggen dat alles wat jij aan de orde stelt in de Bijbel terug te vinden is. Met name in het Psalmboek: daar kom je mensen tegen met hun vragen, hun angst, zelfs met hun verwijten aan God. En de profeten laten het ook al horen: “Sion zegt: De Heere heeft ons vergeten. Hij heeft ons verlaten.”

Intussen beseffen we dat die vragen verschillende achtergronden kunnen hebben. De ervaring van het levensleed kan twijfel oproepen aan Gods barmhartigheid. Een tijd waarin je Zijn nabijheid niet ervaart kan de gedachte oproepen dat Hij niet van je wil weten. Het moderne levensgevoel kan je in verwarring brengen.

En daarnaast kan een tijd van psychische nood het zicht op God verduisteren. En wat dachten we van de macht van de duivel die het werk van God telkens weer wil belemmeren? Hij is een reële macht, die het je ontzettend moeilijk kan maken.

We willen proberen, in al dit verwarrende een weg te zoeken. Dan moet ik natuurlijk ook eerlijk zeggen, dat ik je Gods weg niet kan verklaren. Dat kunnen wij, mensen, niet.  Wij kunnen Hem niet ‘in kaart’ brengen. Maar we hoeven ook niet op onze subjectieve gevoelens te drijven. Je schrijft bijvoorbeeld: “Ik het gevoel, dat...” of: “het lijkt wel...” Heel begrijpelijk, maar het is van groot belang dat we proberen te beseffen dat onze gevoelens niet de doorslag geven.

Als we dat alles tot ons door laten dringen kunnen we niet zeggen: “Ach, het is tóch allemaal niet te overzien. Je moet het maar accepteren.” Daar ben je niet mee geholpen. Maar tóch: we worden met al deze vragen niet op onszelf teruggeworpen. We komen tóch bij God uit. En dan kan ik je geen ander woord meegeven dan dat we ons in al onze nood alleen maar “in Zijn handen kunnen werpen.” Tegen alles in wat zo tegenstrijdig lijkt. Dat is geen goedkope oplossing.

Dat is de strijd van het geloof -ook het zwakke, aangevochten- geloof dat niet anders kan dan zich vastklampen aan het Woord van God. Door diepten heen, door angsten en strijd heen, door vragen heen. Dat is een strijd waarin je het ene moment zicht mag hebben op Gods genade en even later weer in diepten van ellende verkeert. Het leven uit Gods hand is immers een levenslange leerschool.   

Aan het einde van wat ik schrijf noem ik je de naam die ik al vanaf het begin in mijn gedachten had: de naam van de Heere Jezus. Alles wat je hierboven schrijft, zou ook door Hem gezegd kunnen worden. In de diepte van Zijn lijdensweg heeft Hij tot de Vader geroepen. Hij wilde Hem wel als Vader kennen en belijden, maar de Vader wilde niets van Hem weten. Daardoor weet Hij wat het is om door de diepten van strijd, angst en verlatenheid heen te gaan.

Je voelt wel dat ik je geen antwoord -met argumenten- kan geven. Ik kan niet anders dan de hartelijke hoop uitspreken dat je met alles wat je schreef mag schuilen onder de handen van de Heere Jezus, van Wie wij belijden: ”Waarin Hij Zelf geleden heeft, toen Hij verzocht werd, kan Hij hen die verzocht worden, te hulp komen.”

Ds. W. Arkeraats

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Arkeraats

• Geboortedatum:
  09-08-1946
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Hardinxveld Giessendam
• Status:
  Actief

136 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven