Negatieve spanning in huwelijk

Mijn man en ik zijn gelukkig getrouwd. Toch zijn er altijd wel dingen die spanning geven. De laatste tijd vaker dan we leuk vinden... Mijn man houdt er erg van dat dingen op een bepaalde manier gaan. Ikzelf ben meer van het gaat zoals het komt. Is het niet linksom, dan komen we er rechtsom wel. Zit er bijvoorbeeld altijd paprika door het eten en doe ik dat een keer niet, dan is hij behoorlijk van slag. Dan smaakt het niet en neemt hij maar een boterham. Ik voel me dan behoorlijk aangevallen (ik heb tijd en energie in het eten koken gestoken, ben de hele dag in touw geweest met het huishouden en kinderen; soort stank-voor-dank-gevoel) en merk de laatste tijd steeds vaker dat ik me bij dit soort akkefietjes afsluit en het simpelweg van me af laat glijden. En ik reageer er ook niet meer zo begripvol op als eerst en dat is denk ik ook niet goed.

In het begin van ons huwelijk moest ik er erg aan wennen en bewoog altijd met hem mee om spanningen te voorkomen. Maar ik krijg steeds meer het idee dat ik mezelf kwijtraak, zelf geen beslissingen meer kan of durf te nemen omdat een negatieve spanning het gevolg kan zijn. Heeft mijn man bijvoorbeeld nieuwe sokken nodig dan laat ik die liggen als ik ze bij de HEMA tegenkom. Ooit heb ik er eens sokken gehaald, maar die werden linea recta teruggebracht omdat hij ze niet goed vond. Dan doe ik dat geen tweede keer spontaan weer. Spontane cadeautjes doe ik sowieso niet meer. Wat is dit bij mezelf, bij mijn man en hoe kunnen we weer terugkomen in een positieve flow? Ik merk wel dat het me erg veel energie kost de laatste tijd.

Beste vraagsteller,

Hoe raak je uit een negatieve spiraal en komt er positieve energie in de relatie? Niet vanzèlf. Dat mag duidelijk zijn. 

Je kunt verwáchten dat er iets gaat veranderen bij hem, of hij verwacht verandering van zijn vrouw... zonder daarover in gesprek te gaan lukt het niet. Nu kun je natuurlijk naar een (relatie)therapeut stappen, maar je kunt ook eens beginnen met iets te lezen over hoe relaties in elkaar zitten en over hoe we met elkaar communiceren. Sámen zou het mooiste zijn, maar je kunt ook zelf eens gaan zoeken in de bibliotheek of op het internet. Verschillende boeken van Gary Chapman zijn sowieso een aanrader. Ook boeken van Henry Cloud en John Townsend zijn zeer de moeite waard. En er zijn meer titels te vinden als je zoekt wat bij past. Je zult er naast herkenning ook handvatten in vinden om sámen verder te gaan, zonder dat je jezelf ‘kwijt raakt’. Zeker nu je hebt geconstateerd dat weglopen, niet reageren, toegeven allemaal reacties zijn die níét helpend zijn. 

Net zo min als je gekwetst voelen doordat jíj energie gestoken hebt in een maaltijd die híj niet waardeert. Hoogstwaarschijnlijk bedoelt hij zijn boterham helemaal niet als kwetsend, maar zo vat jíj het op (schrale troost is het dat veel meer vrouwen net zo doen, hoor!). Een open en eerlijk gesprek erover op een goed moment kan al veel vervelende gevoelens wegnemen zónder dat je eronder door gaat. Míts ook jij je grenzen mag aangeven in een gelijkwaardige relatie. Lezen dus, óf een gesprekspartner zoeken. Ook mag je gerust nog eens schrijven!

Marijke Rots