Bevrijding uit geestelijk doolhof
Ds. A. Simons | 13 reacties | 08-06-2022| 12:26
Vraag
Ik ben opgegroeid in een op zichzelf staande gemeente waar ik eigenlijk nooit iets van de prediking/het geloof algemeen heb begrepen. Pastorale zorg was er ook nauwelijks, zelfs niet in een periode waarin het erg slecht met mij ging. Er werd veel veroordelend gesproken. Daarna ben ik met mijn (toen aanstaande) man op een toch wel bijzondere wijze bij de Gereformeerde Gemeenten in Nederland (GGIN) terecht gekomen, waar wij wij belijdend lid zijn geworden en ook onze kinderen hebben mogen laten dopen.
Ook hier ging de preek vaak langs me heen. Meestal wist ik direct na de dienst niet eens waar het ging. Ik voelde wel dat dit niet goed was. Ik probeerde mijn best te doen, maar het lukte maar niet om te veranderen. Ik voelde me zo ontzettend schuldig, iedere zondagavond weer! Vervolgens leefde ik weer vrolijk voort tot de volgende zondag en vergat ik de Heere. Ik voelde dat het zo niet verder kon en weer had ik er niets van gehoord of onthouden. Misschien klinkt het raar, maar steeds als er iets gebeurde wat niet fijn was, bijvoorbeeld een conflict, bad ik of de Heere me wilde helpen en voelde ik dat ik moest veranderen. Ik was het niet waard dat de Heere me zou helpen, ik had het allemaal maar aan mijzelf te danken dat dit me overkwam. En toch leefde ik zo weer verder.
Op een dag kwam er een ouderling bij ons op bezoek om een andere reden. Tijdens dit gesprek kwam ter sprake dat ik zo weinig meekreeg en begreep van de preek. We hebben een fijn gesprek gehad. De ouderling heeft met ons gebeden om opening en licht om het Woord te mogen horen. De ouderling nam als voorbeeld Filippus en de kamerling. Ik heb ook zo’n Filippus nodig! Ik heb als advies gehad om bijvoorbeeld de preek eens terug te luisteren en het weekblad van de GGIN te lezen. Het gesprek heeft me zo ontzettend geraakt en aan het denken gezet. Ik kon nergens anders meer aan denken, dag en nacht. Het bezette me zo ontzettend dat ik zo zondig was en maar zo doorleefde. Allerlei zondige dingen gingen de deur uit. Ik keek geen tv-programma’s meer, maar las een boek en ging online preken meeluisteren. Ik voel de behoefte niet meer om mijn heil te zoeken in dingen van de wereld, waar ik eerder zo mijn best deed om maar niets te missen. Vanaf die dag heb ik iedere preek kunnen volgen en vol aandacht kunnen luisteren. Dit ervaar ik als verhoring op de gebeden!
Maar toch... Ik voel me zo hopeloos. Ik voel zo dat ik de Heere nodig moet krijgen, dat ik vergeving nodig heb en dat ik niets uit mijzelf kan doen. Ik vraag om antwoorden, om verstand. Om die Filippus. Maar ik hoor het niet. In de preek hoor ik vooral dingen voor Gods volk. In een enkele zin dat het verschrikkelijk is als je nog in de wereld leeft. Maar ik krijg geen onderwijs. Hoe dat te veranderen? Ik heb zo’n verlangen om het te gaan begrijpen. Ik bid veel om licht en wijsheid om het te begrijpen. Ik bid om uitleg in de preek, maar het lijkt verder weg dan ooit. Ik weet het niet meer. Wat kan ik doen? Het maakt me zo moedeloos en uitzichtloos en het leven gaat maar door.
We denken er wel eens over om een ander kerkverband te zoeken, in de hoop daar meer te leren, maar toch... ook dat voelt niet goed. Ergens hoop ik dat er nog eens zo’n bezoekje van iemand van de kerkenraad mag komen, maar dat vind ik ook erg moeilijk. Ik praat niet makkelijk, ben onzeker en soms wat angstig in zulk contact. Ik heb de neiging dicht te slaan of ben bang gek gevonden te worden. En toch zou ik hierover toch graag willen spreken. Vandaar ook mijn vraag hier.
Ik heb mijn gevoel dat ik zo ontzettend zondig ben en niet meer weet wat ik ermee aan moet. Ik heb het wel een keer met mijn man gedeeld, maar durf het er verder niet goed over te hebben. Hij merkt wel aan mij dat het speelt en dat mijn interesses minder bij de dingen liggen die van de wereld zijn. Ik merk ook dat hij het wel lastig vindt dat ik bijvoorbeeld ‘s avonds wel eens een preek luister. Hierin voel ik misschien ook wel dat de duivel me van deze dingen af wil houden... Ik hoop dat er iemand is die mij in deze situatie wat antwoorden of advies zou kunnen bieden.
Groet van een jonge vrouw.
Antwoord
Dank voor je openhartige brief. In gedachten zie ik een jonge vrouw lopen door een doolhof. Ze weet de uitgang niet te vinden. Ze doet maar wat om niet in slaap te vallen in het labyrint. Onderweg denk ze heel veel, maar komt er niet uit. Ze wordt moedeloos; zou ze ooit de uitgang vinden? Gelukkig gebeuren er ook bemoedigende dingen. Ze ontmoet iemand die haar wat vertelt over hoe je kan overleven. Het geeft moed om weer te gaan zoeken op een wat andere manier. Maar na langere tijd komt de jonge vrouw tot de conclusie: het is hopeloos. Einde verhaal.
U/jij bent tot de conclusie gekomen dat je zo het labyrint niet uit komt. Huis gereinigd, handen gewassen, anders gaan leven, maar het heeft niets bij gedragen aan je eeuwig heil toch? Je was er dag en nacht mee bezig maar dat gaf op ten duur ook geen uitkomst.
Opmerkelijk dat je schrijft dat je alleen maar dingen hoort die zijn voor Gods volk. Daar hoor jij in ieder geval niet bij denk je en dat is denk ik ook zo. Je bent een zondares. Een vrouw die wel veranderd is maar het leven niet kent; het nieuwe leven waar de Heere Jezus het over heeft. Een vrouw die bidt en er om vraagt en erop wacht, maar het komt niet. Je schrijft: het maakt je moedeloos. Ik zou bijna zeggen dat kan ook niet anders toch als je dit zo leest? Je geweten spreekt en je geweten is onrustig en je weet het niet meer.
Maar je zegt misschien: wat moet ik toch doen om zalig te worden? Wil je zo graag iets doen? Het eerste wat je mag doen is luisteren. Je wordt namelijk niet zalig door werken en presteren en doen. Ga u eerst maar eens zitten, maar wel aan de voeten van Christus (Lukas 10: 39) en niet onder aan de berg Sinaï waar het dondert en bliksemt (Hebr. 12:18).
Bekering zonder besef van de belofte van het Evangelie doet ons als een blinde in het doolhof wandelen. Als de Schrift zegt “bekeert u”, zonder de belofte van het Evangelie aan te wijzen, dan zouden we als mensen ons verstand verliezen.
Laten we elkaar eens bevragen. Wil God wel dat je uit dit labyrint komt? Je denkt van wel? De manier dat God je hieruit wil verlossen, weet je dat ook? Je schrijft dat je oprecht verlangt naar onderwijs. Kom, ik ga met je mee en kom naast je zitten op de wagen. We rijden nog steeds in het doolhof, maar ineens is er iemand die naast je komt zitten en vraagt: weet jij de weg om eruit te komen? Je zegt: hoe kan ik dat weten als niemand het mij vertelt? Die man op de wagen vervolgt: “Moet je luisteren. Er is maar een middel om eruit te komen. Je hebt niet iets nodig, maar Iemand. Iemand die je niet de weg wijst, maar Zelf de Weg is; Christus (Joh. 14:1-6).”
Hij biedt Zich aan in het labyrint van het leven om je uit te leiden uit deze doodshof toch? Leg je hoofd neer aan Zijn voeten en belijdt het dat je zo vaak getobd hebt om er zelf uit te komen. Je zag niet dat Hij zich aanbood in de belofte van het evangelie. Je dacht: dat is voor Gods kinderen, maar het was niet voor Gods kinderen maar voor zondaren en zondaressen. Je zag niet dat Hij ten diepste naast je kwam zitten en zei: Zie hier ben IK!!
Misschien denk je: hoe nu verder? Ja, zie daar water... wat verhinderd mij om gedoopt te worden? Die uitlegger op de wagen zei: als je van ganser harte gelooft dat Jezus Christus de Zoon van God is, dan is er geen verhindering. En hij zei: ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is (Hand. 8:37). Toen werd hij ineens buiten het doolhof gezet. Bevrijd uit het labyrint door het geloof in die grote Meester.
Wil jij ook op deze manier alleen bevrijd worden?
Groet ds. A. Simons
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Simons
- Geboortedatum:07-05-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Valburg-Homoet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Jezus is het antwoord op al je vragen. Hij kwam naar deze aarde voor zondaren, om te sterven terwijl wij de eeuwige dood hebben/hadden verdiend. Dat is Evangelie! Ik herken wat je schrijft over de ger gem in ned. Ik bedoel dit niet vervelend, maar Jezus wordt er vaak niet of onvoldoende benoemd als oplossing voor je problemen. Ik raad je aan om doordeweeks eens online te luisteren naar een preek uit de CGK of Hersteld Hervormde kerk. Wat overigens ook heel verhelderend is, is het lezen van de Dordtse leerregels: hier wordt eenvoudig benoemd hoe je bekeerd wordt (oftewel: hoe God een mens bekeerd). Ik bid dat je zicht mag krijgen. Mail mij gerust als je eens wilt spreken!
Et staat een eenvoudige preek van ds Huijser op deze site. Zo helder verklaard dat kan je denk best helpen bij deze vragen.
@RvB1990 geef je een link naar ds Huijser en zonder deze preek gehoord te hebben weet ik dat deze zeker de moeite waard zal zijn om hem te horen. Ik heb regelmatig preken van deze predikant gehoord en hij heeft een buitengewoon goede gave om zeer begrijpelijk en zeer zuiver Gods Woord uit te leggen! Ik ben er altijd diep van onder de indruk! Diezelfde zuiverheid én eenvoudigheid heeft ds. de Kok uit Westkapelle. Begrijpelijk voor het kleinste kind, maar juist ook voor jongeren en ook de aller oudsten die hem horen!
Als je ook nog probeert met een biddend hart te luisteren, en je bent geen vijand van vrije genade, dan zal je iets horen wat je denk ik nooit meer vergeet. Ik sla er niet één meer over!
Op Zondag is de site gesloten, maar de zes andere dagen te beluisteren en te downloaden op https://gergemwestkapelle.nl/?page_id=50
Wat ik nog wil zeggen is dat ik niet bedoelde dat de kerk waar je lid bent niet goed zou zijn hoor. Verre van dat. Maar ook in mijn kerkverband (Ger. Gem.) luister in wel eens naar een preek van een dominee (ik ben lid van een vacante gemeente), waar ik soms helemaal niets aan heb. Niet dat dat dan aan die dominee ligt, want een ander spreek mij na de dienst er wel eens over aan en zegt dan; wat een mooie dienst was dat hé! Dan doe ik soms mijn best om een eerlijk antwoord te ontwijken, want ik heb er dan eigenlijk bijna niks van meegekregen. Zelf ben ik geestelijk ook zo vaak op de verkeerde plek als je me begrijpt en dan kan het door eigen schuld en omstandigheden niet in je hart en ziel doordringen. We hebben de hulp van Gods Heilige Geest hierin zo nodig. Ook in jouw eigen gemeente is die hulp zo onontbeerlijk. Ik heb toch nooit de behoefte om op zondag bij een ander kerk op internet te gaan shoppen. Dan weet ik niet of er wel een zegen te vergkrijgen is. Als dan de internetdeur van de kerk gesloten is, is dat hun goed recht en hebben ze daar hun reden voor. Door de week zoek ik wel graag naar een goede preek op internet en heb al dikwijls mogen ervaren dat dat zeker wél gezegend kan worden.
Ik vind het wel jammer dat veel behoudende kerken ons door de weeks niet toelaten om hun kerkdiensten te beluisteren. Dan denk ik altijd aan de oude dominee Lamain, die in 1984 overleed. Door de meeste mensen inmiddels als ouderwets aan de kant gezet, maar van hem zijn nog honderden preken na te luisteren. In dat opzicht was hij toch wel modern en mag hij ook nu nog tot zegen in Gods Dienst gebruikt worden!
Ds simons schreef dit: "Hij biedt Zich aan in het labyrint van het leven om je uit te leiden uit deze doodshof toch? Leg je hoofd neer aan Zijn voeten en belijdt het dat je zo vaak getobd hebt om er zelf uit te komen. Je zag niet dat Hij zich aanbood in de belofte van het evangelie. Je dacht: dat is voor Gods kinderen, maar het was niet voor Gods kinderen maar voor zondaren en zondaressen. Je zag niet dat Hij ten diepste naast je kwam zitten en zei: Zie hier ben IK!!
Misschien denk je: hoe nu verder? Ja, zie daar water... wat verhinderd mij om gedoopt te worden? Die uitlegger op de wagen zei: als je van ganser harte gelooft dat Jezus Christus de Zoon van God is, dan is er geen verhindering. En hij zei: ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is (Hand. 8:37). Toen werd hij ineens buiten het doolhof gezet. Bevrijd uit het labyrint door het geloof in die grote Meester.
Wil jij ook op deze manier alleen bevrijd worden?"
Kun je hier iets mee?
Maar toch, verstandelijk kan ik het verstaan, maar die zonden last drukt zo. Ik bid veel of de Heere op Zijn tijd, het licht van Zijn Geest ook voor mij wil laten schijnen.
Ga naar de Heere Jezus om gered te worden.
Hij heeft Zijn Woord gegeven, Hij heeft uitleggers gegeven,wat moet Hij nog meer doen?
Hij zegt in Zijn: Kom tot Mij allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.
Dat is niet gelogen!
Alles wat je hier geschreven hebt, kun je aan de Heere vertellen, waarom wel aan mensen en niet aan de Heere?
Ga lieve broeder, buig je knieën... Hij zal je nooit wegsturen.
