Breken met zonden lukt niet
Ds. A.I. Kazen | 4 reacties | 18-05-2022| 14:53
Vraag
De laatste tijd spookt telkens een vraag door mijn hoofd: wat moet je doen als je je schuld niet ziet? Wat moet je doen als je wéet welke zonden je doet, je je verkeerd voelt over die grote lijst, maar iedere keer toch weer doorgaat daarmee? Ik weet het wel, ik probeer soms te stoppen, maar dat lukt nooit. Ik voel ook niet de heftigheid van de zonde: de toorn van God en de straf die daarbij hoort, ik voel het gewoon niet. Wat moet ik doen?
Bidden hierom probeer ik, maar lukt niet omdat ik niet oprecht genoeg ben. Mijn gebeden zijn zo leeg en iedere keer als ik op dit punt ben dat ik al mijn zonden belijd (en dat ik weet dat er iets mee moet doen), zwakt het daarna weer af en vergeet ik het weer. Zo kan ik nooit bekeerd worden en ik weet ook dát ik dat niet kan, maar ik moet het in ieder geval wel willen. Vaak wil ik het niet eens. Terwijl ik wel ook heel jaloers ben op mensen waarbij het zó duidelijk is dat ze God mogen kennen. Wat moet ik doen om dit ook te krijgen en al die patronen te doorbreken?
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je vraag heb ik meerdere keren gelezen. Aan de ene kant om deze goed tot mij door te laten dringen, en duidelijk te krijgen wat je vraag is, welke vragen er mogelijk onder liggen. Aan de andere kant ook om te zoeken naar ‘haakjes’ voor een antwoord. Biddend je vraag lezend viel mij zo’n ‘haakje’ op, namelijk: de afwezigheid van onze Heere Jezus Christus. Is Hij misschien hét antwoord op de vragen die je stelt?
“Wat moet je doen als je je schuld niet ziet?” Naar de lijdende en gekruisigde Christus! “Ja, ik kost Hem die slagen, die smarten en die hoon; ik doe dat kleed Hem dragen, dat riet, die doornenkroon; ik sloeg Hem al die wonden, voor mij moet Hij daar staan; ik deed door mijne zonden, Hem al die jamm'ren aan.” “Hij hangt er mijnentwegen.” “Ik ben 't o Heer' ik ben 't die U dit heb gedaan (…) dit is al geschied, helaas! om mijne zonden.” Nergens anders dan aan de voet van Christus’ kruis zie je je zonden scherper en drukt de schuld zwaarder.
Wat moet je doen als je wéét welke zonden je doet, je je verkeerd voelt over die grote lijst, maar iedere keer toch weer doorgaat daarmee? Zien op de lijdende en gekruisigde Christus! Lees bijvoorbeeld Romeinen 6 (en daarvoor en -na), waar ik nu slechts één vers (vers 16) uit citeer: “Weet u niet dat aan wie u uzelf als slaaf ter beschikking stelt tot gehoorzaamheid, u slaaf bent van wie u gehoorzaamt: óf van de zonde, tot de dood, óf van de gehoorzaamheid, tot gerechtigheid?”
Dat je met zonden probeert te stoppen, is begrijpelijk. Dat je er iedere keer toch weer mee doorgaat ook. Je moet breken met zonden. En dat lukt je alleen door de kracht, de wonderbare kracht die er in het bloed van het Lam is! Daarom: naar Christus toe!
Wat je ‘lege gebeden’ betreft: laat ze vullen door Christus, Die heel het werk van de zaligheid op aarde volbracht heeft. En nu bidt aan de rechterhand van Zijn Vader in de hemel. Net zolang totdat Hij ook dit werk volbracht heeft en terug zal komen. “Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid. (…) En als iemand gezondigd heeft: wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige. En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld” (1 Johannes 1:9, 2: 1-2).
Graag adviseer ik je om de vraag/vragen die je stelt ook te bespreken met een ambtsdrager, je (wijk)ouderling of predikant. Ook geef ik je graag het advies door dat ik zelf eens van een predikant ontving: zoek oudere christenen op (uit generatie voor jou), die al langere tijd met de Heere leven, Jezus volgen. Luister naar wat zij te zeggen hebben. En stel hen je vragen, ook de vragen die je via Refoweb gesteld hebt. Daar kun je veel van leren. Of, anders gezegd: daar kan en wil de Heere je veel door leren! Uiteraard niet zonder, en ook niet voor wat ik hierboven geschreven heb.
Van harte Gods zegen, het licht en de leiding van de Heilige Geest toegebeden!
Ds. A. I. Kazen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.I. Kazen
- Geboortedatum:03-08-1988
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Hoevelaken-Nijkerkerveen e.o.
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mogelijk met een steeds terugkerende boezemzonde wilt God nog in je consciëntie spreken. Drukt dat nooit weg, maar ga er mee naar de Heere toe.
Zoals ds. Kazen al antwoordde; Christus is de Weg. Maar ja, dat lukt niet gaf je al aan. Ja, wat is bekeerd worden moeilijk hé? Van onze kant gezien eigenlijk onmogelijk. Weet je wat wél mogelijk is? Dat is ónbekeerd worden! Als je dáár nu eens mee op je knieën gaat, met je onbekeerde hart, met je onmogelijkheid van jou kant, als een rechteloze, een bedelaar, als een verliezer, slaande op je borst als die tollenaar achterin de tempel, die zijn ogen niet durfde opheffen, maar uitriep: ach Heere, wees mij zondaar genadig! Help mij! Dan laat de Heere zo’n roeper niet aan zijn lot over. Er zal wel niet direct een pasklare oplossing in je hart ontstaan, maar de Heere zal er toch in mee komen. En als God er Zelf in mee komt, wordt er ongemerkt toch een brug achter je opgehaald. In Buyan’s Christenreis wordt het genoemd; de stad Verderf te verlaten en uit die poel Mistrouwen (waar je nu misschien inzit) getrokken te worden en de weg gewezen naar de Enge (smalle) Poort, waarmee bedoeld wordt; de ontsluiting in Christus.
Nee, dan kan je niet gaan “geloven en Christus aannemen”, dat heb je al ondervonden. Daar is de werking van Gods Heilige Geest in je hart voor nodig.
Joh. 16
13 Maar wanneer Die zal gekomen zijn, namelijk de Geest der waarheid, Hij zal u in al de waarheid leiden; want Hij zal van Zichzelven niet spreken, maar zo wat Hij zal gehoord hebben, zal Hij spreken, en de toekomende dingen zal Hij u verkondigen.
14 Die zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijne nemen, en zal het u verkondigen.
15 Al wat de Vader heeft, is Mijn; daarom heb Ik gezegd, dat Hij het uit het Mijne zal nemen, en u verkondigen.
De ware bekering is een weg van Boven naar beneden toe en niet andersom!
Onze opdracht is weliswaar; bekeert u! Intussen leert een mens wel dat al zijn pogingen mislukken. Job 14 - 4 Wie zal een reine geven uit den onreine? Niet één. De strijd zal echter ontstaan om de zonde te verlaten en voor de verliezers zal op Gods tijd, de Middelaar geopenbaard worden. Deze openbaring van de Heere Jezus zal een heel ander licht gaan werpen op onze zonden en onze hemelhoge schuld en hoe daarvan verlost te worden!
Met deze inbreng kom ik misschien ook een beetje tegemoet aan wat ds. A. I. Kazen schrijft;
Om van anderen (ouderen) wat te leren.
Psalm 69 - 13b berijmd:
Gij, die God zoekt in al uw zielsverdriet,
Houdt aan, grijpt moed, uw hart zal vrolijk leven;
Nooddruftigen, veracht Zijn goedheid niet;
Nooit zal Hij Zijn gevangenen begeven.
ds Kazen merkt terecht op, de afwezigheid van de Heere Jezus Christus en daar moet je naar toe!
@jewannes eindigt met dien mooie Psalm,Cesar ligt je zekerheid, alleen bij Hem!
Vaste tijden nemen om gesprek aan te gaan met Christus tot meerdere keren per dag ipv jezelf bezig te houden. 3x een half uur waarin je je zonden belijdt of zeggen dat je Hem nodig hebt in jouw situatie want jij bent degene die het moet benoemen hoewel Hij het weet wat er fout zit. Belijden en praten is een middel om kracht te ontvangen. Bijbel lezen op dezelfde manier en op vaste tijden per dag. Hem om uitleg vragen en er komt een tijd dat je hierin verandert van iemand die zwak is tot iemand die zijn doel nastreeft in het geloof. God werkt heel snel als je Hem zoekt en moeite doet om Hem te volgen. Je moet eigenlijk de telefoon opnemen in je gesprek met God en niet meer neer leggen. Paulus zegt blijft bidden en je krijgt vanzelf antwoord terug. Als je dat meemaakt komt de motivatie terug om nog meer te gaan doen voor Hem. Hij is de enigste die je hart kan vervullen ondanks deze wereld met alle verleidingen. Daar kom je langzaam achter als je groeit.
Er staat nergens in de Bijbel: laat je bekeren, maar er staat altijd: bekeert u! Dat houdt in dat je niet moet wachten tot God het doet, maar dat je zelf de keuze moet maken om naar God toe te gaan, ook met alles wat je nog niet hebt. God weet wat je wel nodig hebt, en zál jou dat geven! Als je dan later achterom kijkt, zul je zien dat je alles van God gekregen hebt, omdat je het zelf niet kon.
Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat God écht wil helpen. En vergeet dan niet om dankbaar te zijn en Hem te eren die naar jou, uit genade, wil omzien. Echt, God laat niemand staan die tot Hem roept!
