Vraag
Sinds januari heb ik verkering met een jongen uit de Gereformeerde Gemeente en ik ben zelf hervormd. Toen ik dit hoorde was ik erg blij dat hij reformatorisch was. Om een lang verhaal kort te maken: zijn ouders waren ook erg blij; ik was erg lief, enz. Zijn moeder vond mij echter op een gegeven moment een werelds meisje! Er was niks meer goed aan mij en ik waarschuwde haar zoon niet goed, enz. Ik ben naar hen toe gegaan en heb het uitgepraat. Inmiddels is er weer een ruzie, maar nu ga ik er zelf bijna onder door! Zijn moeder komt met allerlei bijbelteksten aan en ik doe gewoon niks goed! Dan denk ik: ze zal wel weer gelijk hebben! Maar ze gebruikt de bijbel te pas en te onpas! Wat moet ik doen, want ik kan zo niet verder. Ik moet helemaal naar haar regels dansen! Gelukkig heb ik ouders die mij steunen en in de eerste plaats bid ik God om Zijn hulp en kracht.
Antwoord
Moeders hebben het er soms maar bar moeilijk mee als zij hun zoon langzaam maar zeker moeten afstaan aan een meisje. Dat is een heel proces van loslaten en losmaken dat niet iedere moeder even gemakkelijk afgaat. Daar komen vaak indirecte reacties uit voort die dan meestal geprojecteerd worden op het meisje, in dit geval op jou dus. Dat is natuurlijke uitermate vervelend.
Wat kun je doen? Probeer zoveel zelfbeheersing op te brengen dat je zelf je geduld bewaart en jijzelf niet uitdagend werkt op de moeder van je vriend. Het is misschien ook goed om nog eens een vertrouwelijk gesprek te organiseren met haar, waarin jij uitlegt waarom God en de dienst aan Hem voor jou juist wel heel erg belangrijk zijn en dat je daarin probeert oprecht de wil van God te zoeken. Als je de verschillen tussen jullie gaat benadrukken, kom je nergens, vermoed ik. Als je laat zien dat God realiteit is in jouw leven en dat je ernaar verlangt om in Zijn weg te gaan, geef je juist een heel goed signaal af. Maar ik besef dat dit veel zelfverloochening vraagt en dat het een appel doet op je incasseringsvermogen. Toch is er naar mijn idee geen betere weg.
Mijn ervaring is dat dit soort processen tijd nodig hebben. Maar ook dat als je zelf volhoudt het goede te doen, en dus ook probeert niet te vervallen in ruzies, hoezeer de ander ook nare dingen kan zeggen of doen, je uiteindelijk toch bij elkaar komt. Een oud spreekwoord zegt het zo: wie goed doet, goed ontmoet. Paulus zegt het op een andere manier in de Bijbel: je kunt het kwade alleen maar overwinnen door het goede te doen. En dat is echt waarheid, heb ik ondervonden.
Ik heb meerdere stellen aan mijn tafel gehad, die met dit probleem worstelden en het ook als zeer pijnlijk ervoeren. Dat is ook zo.
Maar het bovenstaande werkt ongeveer altijd! Maar nogmaals: dat vraagt geduld, nederigheid en zachtmoedigheid. Laten dat nu vruchten van de Geest zijn! Ik wens je dan ook een zodanig godvruchtig leven, samen met je vriend, dat die vruchten herkenbaar zijn bij jullie. Daar kan geen mens tegenop, kan ik je verzekeren!
Jij kan de moeder van je vriend niet veranderen en zij kan en mag jou niet veranderen. Probeer in alle oprechtheid jezelf te blijven. De enige verandering die voor jou belangrijk is, is dat je steeds meer verandert naar het beeld van de Heere Jezus. Hij zal je dan ook de kracht en wijsheid geven om te handelen zoals goed is. Probeer je dus los te weken uit de krampachtige houding waar je nu in zit en streef ernaar een liefhebbend mens te zijn. Dat is het krachtigste wapen! Wijsheid is gelovige nuchterheid, las ik ergens. Daar wens ik je veel van toe!
Drs. Els van Dijk
Dit artikel is beantwoord door
- Geboortedatum:
28-01-1956
- Kerkelijke gezindte:
Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:
Veenendaal
- Status:
Actief
213 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
