Wanneer is trouwpartner gelovig genoeg?
Ds. A.J. Schalkoort | 1 reactie | 11-02-2022| 16:45
Vraag
Wanneer is een partner ‘gelovig genoeg’ om er mee te trouwen? Er zijn al heel veel vragen gesteld over relaties met ongelovigen maar volgens mij nog niet vanuit het idee dat iemand die naar de kerk gaat nog niet persé als een oprechte christen gezien hoeft te worden. Het ligt denk ik op de loer om ervan uit te gaan dat iemand gelovig is zodra diegene in de kerk komt. Maar dat hoeft nog niet te betekenen dat diegene een levend geloof heeft.
Of wat als iemand (niet gelovig opgevoed) als vriend of vriendin wel mee gaat naar de kerk maar er verder ‘wat minder mee heeft’ dan de ander? In principe is dit hetzelfde als iemand uit de kerk die geen levend geloof heeft lijkt mij (dat is natuurlijk niet aan mij om te beoordelen, maar u snapt vast mijn vraagpunt).
Ik begrijp dat de situatie in Korinthe anders lag (reeds getrouwde mensen; één kwam in het huwelijk tot het geloof en de ander niet, etc.). Maar dit zou ons vandaag de dag toch ook wat moeten zeggen?
Antwoord
Belangrijke vragen en opmerkingen die je plaatst. Want een huwelijk aangaan is één van de belangrijkste stappen die we nemen in ons leven. Ook hiervan geldt wat de Heere beveelt en belooft: “Ken Hem in al uw wegen en Hij zal uw paden recht maken”, Spreuken 3: 6. Dat betekent dat je de Heere eerst hebt gevraagd wie je toekomstige wederhelft zal zijn. Je bidt dat Hij je wegen zo wil leiden dat je de echte op een of ander manier tegen zult komen.
Wanneer we zelf de Heere mogen kennen en het is ons verlangen heilig voor Hem te leven, zullen we ten eerste geen verbintenis willen aangaan met iemand die niet kerkelijk is en daar geen interesse voor heeft. Ten tweede: stel je komt die ander tegen in de kerk, maar blijkt dat die net zo onverschillig is als de eerste (want een kerkelijk iemand is niet automatisch een gelovige). In beide gevallen is duidelijk dat je hier niet verder mee kunt gaan. Daar komt alleen maar een hoop ellende van als je toch je eigen zin zou doorzetten.
Zeker, wij kunnen elkaar niet beoordelen, maar aan de ander kant komen de vruchten van een levend geloof, hoe dan ook, wel openbaar. Het zal voor allebei het verlangen zijn om als twee mensen samen de Heere in oprechtheid te willen dienen. Over geloofszaken zul je toch met elkaar in gesprek zijn al in de periode van vriendschap en verkering. Dan heb je een gemeenschappelijke basis om als man en vrouw door het leven te gaan. Het gaat dan niet om het feit of je “gelovig genoeg bent”, maar of het geloof van beide, oprecht en echt is. Dan is er het verlangen om samen daarin te mogen groeien. En wat een zegen als je zo als man en vrouw mag beginnen aan het huwelijk en als de Heere je de kinderzegen geeft om die voor te gaan in de vreze van de Heere. Over zulke huwelijken en gezinnen zal de Heere Zijn zegen gebieden. Juist in onze tijd hebben we zulke gezinnen hard nodig in kerk en maatschappij!
Ds. A. J. Schalkoort
Lees ook de vervolgvraag: 'Op weg naar een christelijk huwelijk'
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.J. Schalkoort
- Geboortedatum:05-10-1948
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dit is echt heel moeilijk geweest. Voor beide. Onze overtuigingen kwamen niet meer overeen, onze belevingswereld was verschillend. Dit zal voor jullie soms ook zijn. En dat is belangrijk om te beseffen, ook wat je in je vervolgvraag schrijft mbt bijvoorbeeld dingen als vloeken op tv etc. Deze dingen zijn ook van belang als je straks kinderen krijgt, hoe je er dan mee omgaat. Het leven bestaat uit keuzes maken en bij jou worden keuzes op Gods woord gebaseerd, bij haar uit eigen overtuigingen.
Wat ik met dit alles wil zeggen is: het is geen gemakkelijke weg, het is een zoektocht. Het leven is een zoektocht en het huwelijk is een zoektocht, tot op zekere hoogte voor iedereen. Maar als je niet vanuit dezelfde geloofsbeleving en relatie met God leeft kan dit extra moeilijk zijn en kan het (voor mij persoonlijk) soms als een eenzame weg voelen.
Ikzelf heb me altijd erg gesterkt geweten in de volgende tekst:
‘Zoek het goede en niet het kwade, opdat u leeft! Dan zal de HEERE, de God van de legermachten, met u zijn, zoals u altijd zegt.’
Amos 5:14 HSV
Blijf steeds samen met God het goede zoeken. Voor nu is dat: trouw zijn aan je partner in liefde, en ook trouw zijn aan God en steeds weer Zijn weg kiezen. En als je twijfelt over het hoe kun je altijd vragen om wijsheid in de manier waarop je die keuze kunt overbrengen. Want als je het goede zoekt is er de belofte dat God je altijd bijstaat
