Huishoudelijk hulp met uitkering wil niet wit betaald worden
Mr. P. M. (Pieter) Oskam | 33 reacties | 27-01-2022| 10:03
Vraag
Ik ben een moeder van drie jonge kinderen van onder de vier jaar. Het is flink aanpoten; al doe ik het met liefde. Ik merk dat ik weinig toe kom aan het huishouden. We zouden daarom graag eenmaal per twee weken een huishoudelijk hulp krijgen. We kunnen ons dit financieel veroorloven. Vanuit onze buurt hebben we contact met een vrouw. Ze is gevlucht uit Syrië en woont enige tijd in Nederland. Ze heeft vijf kinderen, haar man is bij haar weg. Ze komt nu rond van een bijstandsuitkering. Bij een aantal adressen maakt zij schoon; ook ik heb haar gevraagd. Uiteraard omdat het mij verlichting geeft, maar ook omdat ik weet hoe lastig ze rond komt.
Ze heeft aangegeven dat ze het geld contant wil ontvangen. We zijn daarover in gesprek gegaan, omdat we graag ‘wit’ willen betalen. Ze heeft aangegeven dat ze dan bijna niks overhoudt, temeer omdat het invloed heeft op haar toeslagen e.d. Ik weet dat je mag bijverdienen wanneer het onder een bepaald bedrag blijft. We willen haar echter wel goed/ruim betalen, omdat wij het financieel echt goed hebben.
Ik vind het lastig. Het blijft uiteraard haar verantwoordelijkheid of ze het opgeeft bij de belasting. Toch zijn wij ook verantwoordelijk en ik wil niet tegen Gods geboden in gaan. Wat is hierin een Bijbelse weg? Zeker ook gezien de moeilijk omstandigheden waarin deze vrouw leeft.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het is een voorrecht als je het materieel goed mag hebben. De Prediker zegt dat geld schaduw biedt, maar tegelijk wijst hij er ook op dat wijsheid haar bezitters het leven geeft (Pred. 7:12). Goed om te lezen dat je je bij de besteding van jullie geld wilt laten leiden door Bijbelse wijsheid.
Er zijn mijns inziens een paar aspecten van belang in deze casus: de bijstandsuitkering van de Syrische vrouw, de vragen rondom de belastingaangifte en de vraag naar de betekenis van bijverdiensten voor toeslagen.
Als het inderdaad zo is dat de Syrische vrouw een bijstandsuitkering ontvangt heeft zij op grond daarvan verschillende rechten en plichten. De bijstandsuitkering is een ‘vangnet’ in het stelsel van de sociale voorzieningen. Dit betekent onder meer dat zij een inspanningsverplichting heeft om waar mogelijk in haar eigen levensonderhoud te voorzien. In beginsel moet iemand die een bijstandsuitkering ontvangt zich inspannen om een baan te vinden en te houden. Als het inkomen uit werk minder is dan de bijstandsnorm kan dit vanuit de bijstandsuitkering worden aangevuld. Ook is er onder meer een inlichtingenplicht, waardoor een betrokkene alle inkomsten moet opgeven. De regels rondom bijstandsuitkeringen zijn streng. Dit kan een reden zijn dat de Syrische vrouw het geld graag contant wil ontvangen, zodat de gemeente bij controle van de bankafschriften niet ziet dat er inkomsten zijn ontvangen.
Het dilemma dat zich hier voordoet is dat de regels aan de ene kant wel begrijpelijk zijn: misbruik voorkomen en mensen stimuleren om zelf inkomen te genereren, maar aan de andere kant als uitwerking hebben dat het aantrekkelijker kan zijn om geen eigen inkomsten te verwerven of om deze inkomsten achter te houden. Feitelijk loont werken in deze situatie pas als de Syrische vrouw méér dan de bijstandsnorm zal gaan verdienen. Dat zal als alleenstaande vrouw met vijf kinderen tegelijk ook niet eenvoudig zijn. Het is makkelijk om te zeggen dat je niet wilt meewerken aan het achterhouden van inkomsten, maar zolang de Syrische vrouw afhankelijk is van een bijstandsuitkering zijn er niet veel mogelijkheden om haar legaal financieel te ondersteunen zonder dat dit op de uitkering wordt gekort. Het verschilt per gemeente hoe er wordt omgegaan met giften en tot welke hoogte die zijn toegestaan. Legaal bijverdienen met behoud van de volledige bijstandsuitkering zal dus moeilijk mogelijk zijn.
Huishoudelijk werk wordt in beginsel door de belastingdienst aangemerkt als “als inkomsten uit overig werk.” U als particuliere opdrachtgever hoeft dan geen loonbelasting, premie volksverzekeringen of premies werknemersverzekeringen in te houden. De betrokkene dient deze inkomsten wel zelf bij de belastingdienst op te geven en betaalt hierover inkomstenbelasting, premie volksverzekeringen en de inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet. Deze inkomsten tellen mee voor de vraag of er recht is op toeslagen. Tot een inkomen van 22.000 euro heeft dit geen invloed op de zorgtoeslag.
Voor de huurtoeslag is de berekening afhankelijk van meerdere factoren zoals de samenstelling van het huishouden en de hoogte van de huur, maar met een inkomen om en nabij de bijstandsnorm zal de impact daarop verwaarloosbaar zijn. Dit geldt ook voor het kindgebonden budget. Het is altijd mogelijk en aan te raden om in zo’n situatie een proefberekening toeslagen op de website van de Belastingdienst te maken.
Hoe nu op een Bijbels verantwoordde wijze met deze situatie om te gaan? Hier lijkt de waarde van het gehoorzamen van de overheid te botsen met de waarde van het omzien naar de naaste. Een oplossing is ben ik bang nog niet zo eenvoudig als het op het eerste gezicht wellicht lijkt. Uw handelen zal denk ik een balans moeten vinden tussen enerzijds het respecteren van de verantwoordelijkheid die de Syrische vrouw zelf heeft in de (on)mogelijkheden wat betreft bijverdiensten en anderzijds het tot uitdrukking brengen van uw overtuigingen niet mee te willen werken aan (mogelijk) niet-legale constructies. Hierbij hebt u een mogelijkheid om tot uitdrukking te brengen waarom dit op basis van uw geloofsovertuigingen voor u zo van belang is. Daarbij is het wellicht ook nog de vraag of zij per definitie met meer geld geholpen is. Daarnaast zou u kunnen inventariseren of de Syrische vrouw mogelijk ondersteuning nodig heeft bij het vinden van haar weg door de verschillende regels die in haar situatie van toepassing zijn.
Met vriendelijke groet,
Pieter Oskam
Lees ook: 'Tarief huishoudelijke hulp'
Dit artikel is beantwoord door
Mr. P. M. (Pieter) Oskam
- Geboortedatum:03-03-1992
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Zeist
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Functie: Financieel/diaconaal zorgverlener (www.bobeldijk.nu)
Opleidingen: Bachelor of Theology & Master of Laws
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
niet moeilijk doen, de waarde naar elkaar omzien heeft m.i. "voorrang" boven de waarde van de overheid gehoorzamen in dit geval.
de overheid maakt zelf dat er teveel onduidelijke regels en regelingen zijn waardoor ik ervoor zou kiezen deze mevrouw "gewoon" handje contantje te betalen.
Maar in dit geval zou ik deze mw ook gewoon contant betalen.
Als ze het zelf gaat opgeven.
Dan gaat het van haar uitkering af.
Zou ook nier willen.
Als ik terug denk aan de dame die van haar moeder boodschappen kreeg en een deel van de uitkering moest terug betalen dan zou ik verwachten dat dit ook bij deze vrouw kan gebeuren. En dan zijn de gevolgen nog groter.
In de vraag lees ik dat er voor al gedacht wordt aan de vrouw en haar situatie.
Maar denk ook aan de mensen die wel een betaalde baan hebben en belasting betalen. Met die belasting wordt ook (onder andere) de bijstandsuitkering en de extra's van deze mevrouw betaald.
Door mee te werken aan zwart betalen doe je de mensen die belasting betalen dus misschien wel te kort.
Hoe minder mensen een bijstandsuitkering hebben hoe minder belasting nodig is denk ik. En dan zouden er dus veel meer mensen op vooruit gaan. Ook de mensen die nu net boven de grens van de extra's zitten.
Hoe zuur het ook is, ik zou op een andere, legale manier hulp bieden en zou ik de vrouw helpen om kwijtschelding van bepaalde dingen te krijgen (oa belastingen) en haar wegwijs maken waar ze hulp krijgen kan, zodat ze niet later met de brokken komt te zitten, ook dat ben ik in mijn werk tegengekomen en dat is erger dan nu een paar tientjes in de maand minder, want veel rechten vallen dan weg.
Omdat deze mevrouw blijkbaar ook bij andere gezinnen werkt, ligt het niet aan haar arbeidsvermogen dat ze geen baan heeft. Het lijkt puur te gaan om financieel gewin dat zij contant uitbetaald wil worden.
In deze situatie kunt u mogelijk met betreffende mevrouw meedenken hoe ze een contract kan krijgen bij een werkgever. (help haar solliciteren of schrijf een aanbevelingsbrief)
Wanneer zij een contract kan krijgen bij een bestaande thuiszorg organisatie gaat ze er financieel gezien mogelijk op vooruit. (salaris zal wsch. boven het bijstandsniveau liggen).
Wanneer zij een baan heeft boven bijstandsniveau kunnen mensen uit haar omgeving haar wat gemakkelijker geld, kleding of boodschappen toeschuiven (beloning natura). Mw. hoeft daar dan ook geen verantwoordelijkheid meer van af te leggen bij de gemeente of uitkeringsinstantie.
geef zelf 40% van het contant uitbetaalde bedrag aan de zending, of een doel wat zij goed vindt.
dan hoef jij ook niet het "voordeel" te genieten van deze hulp. die contant wil.
naastenliefde daar gaat het om. en niet te veel regeltjes en moeilijk doen.
zij met 5 kinderen, laat haar toch gewoon.
Als particuliere opdrachtgever ben je geen werkgever en hoef je geen loonbelasting etc. in te houden. Je mag haar dus 'gewoon zo' betalen en het is háár verantwoordelijkheid of zij dat opgeeft als inkomsten. Net zoals het íeders verantwoordelijkheid is hoe we ons geld besteden.
Zorg iig dat je genoeg betaalt ;)
En nog ter verduidelijking. Haar kinderen zijn al iets ouder (tussen 8 en 14 jaar). Ze werkt tijdens schooltijden, en dus niet in vakanties. Als ze wel werkt in de vakanties neemt ze haar jongste kinderen mee en ga ik daar wat leuks mee doen.
Mijn kids zijn 2 jaar en 1 jaar en een paar maanden.
Als je bij voorbaat al weet dat het niet opgegeven gaat worden aan de belastingdienst, is het een bewust meewerken aan oplichten van de maatschappij .. moet je niet willen als christen.
je voelt toch op je klompen aan dat je meewerkt aan uitkeringsfraude?...
Je hebt, als burger en als christen toch niet aan het marchanderen?... bij twijfel niet inhalen is het devies, en een beetje verkeerd is gewoon volledig fout.
Ik ben echt niet roomser dan de paus, maar mevrouw krijgt een uitkering uit de grote pot die we samen moeten vullen, maar wil geen belasting betalen.... nee, grote rode vlag.
Anderzijds: het is niet jouw verantwoording als "klant".
En wat Hans zegt klopt wel (al vind ik "uitkeringsfraude" nogal zwaar aangezet), maar als de schoonmaakster het wél opgeeft werk je ook weer mee aan zaken waar je niet achter kunt staan.
Ik ken ook genoeg mensen die (naast een normale baan) in het weekend en in de avonduren wel eens een klusje doen, en juist principieel niet wit willen worden uitbetaald.
Omdat ze vinden dat de belastingdienst niets te maken heeft met wat ze in hun vrije tijd doen.
Ik zou zeggen: geef deze dame een kans op een beter leven (financieel gezien), en betaal haar uit op de manier die haar in haar situatie het meest past.
@ERAn11 je zegt het niet te weten of ze haar inkomsten wel of niet opgeeft, maar bovenstaande is toch duidelijk? Als ik je een advies mag geven; ga nooit tegen je geweten wat zegt: "Toch zijn wij ook verantwoordelijk..." Kennis van zaken brengt namelijk verantwoordelijkheid met zich mee.
Deze mevrouw werkt heel hard voor haar geld, waarom zorgen we er als samenleving dan niet voor dat ze voldoende verdient en die uitkering niet meer nodig heeft?
Ten eerste is het nogal makkelijk te roepen dat een ander maar meer belasting moet gaan betalen, zonder dat het jezelf raakt.
Ten tweede hebben we wel een heel verziekt systeem als je ziet dat mensen die hun bijverdienste aan de belastingdienst opgeven er netto vrijwel niks aan overhouden.
Daarnaast: van mijn belastinggeld worden diverse zaken in stand gehouden waar ik als christen niet achter kan staan.
Feitelijk ga ik dus tegen mijn geweten in als ik belasting betaal, omdat ik besef dat daarmee zaken die regelrecht tegen mijn geweten en principes ingaan betaald worden.
De zinsnede: "Als ik je een advies mag geven; ga nooit tegen je geweten wat zegt: "Toch zijn wij ook verantwoordelijk..." Kennis van zaken brengt namelijk verantwoordelijkheid met zich mee." werkt namelijk twee kanten op.
In die tijd dat mevrouw het vroeg aan mij heb ik er eigenlijk weinig over nagedacht. Totdat ik een preek hoorde en dit bleef bij mij hangen. Ik geloof dat God ook zo spreekt en dat het blijkbaar iets is waar ik wat mee moet. Vandaar dat ik een vraag heb gesteld hier op refoweb.
Mijn man ziet er geen kwaad in. Hij vindt het belangrijk om die vrouw te helpen en (eerlijk is eerlijk; dat telt natuurlijk ook mee) wij zijn er ook mee geholpen.
Ik ga er biddend verder over nadenken.
Dat "wit" willen uitbetalen is een wens van de betalende partij.
Maar welk voordeel heeft de ontvangende partij daarvan?
Niets, en daarom snap ik enerzijds de wens om "wit" uit te betalen (vanuit de betalende partij gezien), en anderzijds de wens om het "zwart" te doen (vanuit de ontvangende partij).
De betalende partij wil zich aan de wet houden (in hoeverre dat in dit specifiek geval wenselijk is vraag ik me overigens af), en de ontvangende partij wil er daadwerkelijk een paar centen aan overhouden (wat gezien de situatie volkomen begrijpelijk is).
Dat ons belastingstelsel zo pervers in elkaar steekt dat iemand die de inkomsten netjes opgeeft daar vrijwel niets aan overhoudt is de schuld van geen van beiden, maar wel een realiteit waarmee we te dealen hebben.
De vraagstelster geeft aan niet tegen Gods geboden in te willen gaan, maar als je door je oogharen kijkt zie je dat beide opties (zowel zwart als wit betalen) strijdig zijn met de essentie van het Evangelie.
Mijns inziens is de Bijbelse weg (zeker in dit specifieke geval) om de zorg voor de naaste boven de wet te stellen.
Ik denk dan aan voorbeelden als het "aren plukken op sabbat", hoewel ik terdege besef dat deze vergelijking zo hier en daar mank gaat.
Ik besef ook dat mijn situatie totaal niet te vergelijken is met die van deze Syrische dame, maar ik zou mijn klusjes in de avonduren, in de weekenden en op andere vrije momenten uit principe ook nooit aan de fiscus opgegeven.
Omdat ik het niet juist vind te moeten opgeven wat ik in mijn vrije tijd doe, omdat ik het niet juist vind dat de belastingdienst profiteert van mijn hulp aan anderen en omdat ik principiele moeite heb met de inrichting van ons belastingsysteem.
Een belastingsysteem wat het voor deze dame vrijwel onmogelijk maakt om zich aan de armoede te ontworstelen, terwijl de rijksten van dit land belastingvrijstelling op belastingvrijstelling mogen stapelen.
Overigens klus ik meestal bij vrienden, familie of kerkleden voor de lol, en hou ik er sporadisch een fles whisky aan over, maar zeker niet structureel...
En ik kan me wel voorstellen dat het, waar het wel structureel geworden is wel anders wordt.
- 1
- 2
