Een beetje boos

Ds. W. Pieters | 1 reactie | 06-12-2021| 10:03

Soms ben ik best gewoon een beetje boos. Ik heb mensen om mij heen die God mogen kennen, echt naaste familie. Als ik dan op bezoek ga bijvoorbeeld bij m’n opa, dan wordt er haast niet over het geloof gesproken. Ik durf ook niet echt er wat over te vragen. Mijn ouders hebben ons altijd geleerd om Bijbel te lezen, naar de kerk gaan en te bidden en danken. Niet om er ook over te spreken in het gezin. Als je zo wordt opgevoed, dan durf je er zelf haast niet over te beginnen.

Ik heb wel eens gevraagd waarom dit niet gebeurt op bezoek bij opa. Dan krijg je als antwoord: “Ze zijn gewoon rustig en ingetogen en dat is hun karakter.” Maar wij dan? Ik bijvoorbeeld wil er meer over horen, zonder dat ik er over hoef te vragen. Gewoon wat eenvoudige dingen die er over gezegd kunnen worden. Gewoon een getuigenis is al voldoende.

Mijn hart is nu koud en hard en ik weet gewoon niet waar ik zelf moet beginnen. Ik bid en ik lees uit de Bijbel. Maar soms heb je gewoon iemand nodig die er met je over kan praten. Christenen moeten toch lichtpuntjes zijn in deze wereld?

Vraag: Soms ben ik best gewoon een beetje boos. 
Antwoord: Is niet goed, maar verontwaardigd en verdrietig mag je wel zijn.

Vraag: Ik heb mensen om mij heen die God mogen kennen, echt naaste familie. Als ik dan op bezoek ga bijvoorbeeld bij m’n opa, dan wordt er haast niet over het geloof gesproken. 
Antwoord: Hoe stel jij je voor dat er over gesproken zou moeten of mogen worden?

Vraag: Ik durf ook niet echt er wat over te vragen. 
Antwoord: Waarom niet? En als je het niet mondeling durft, schrijf dan een briefje aan je opa met precies wat je nu aan Refoweb vraagt.

Vraag: Mijn ouders hebben ons altijd geleerd om Bijbel te lezen, naar de kerk gaan en te bidden en danken. Niet om er ook over te spreken in het gezin. 
Antwoord: Begin jij er dan over. Vraag aan de Heere om vrijmoedigheid.

Vraag: Als je zo wordt opgevoed, dan durf je er zelf haast niet over te beginnen. 
Antwoord: Waarom niet?

Vraag: Ik heb wel eens gevraagd waarom dit niet gebeurt op bezoek bij opa. Dan krijg je als antwoord: “Ze zijn gewoon rustig en ingetogen en dat is hun karakter.” 
Antwoord: Vraag het eens aan je opa zelf.

Vraag: Maar wij dan? Ik bijvoorbeeld wil er meer over horen, zonder dat ik er over hoef te vragen. 
Antwoord: Als dat helaas niet het geval is, vraag er dan in alle voorzichtigheid en bescheidenheid toch maar wel om. Misschien vindt hij het wel superfijn om die vraag van zijn kleinkind te krijgen!!!

Vraag: Gewoon wat eenvoudige dingen die er over gezegd kunnen worden.
Antwoord: Het is voor hen misschien ook niet helemaal zo GEWOON.

Vraag: Gewoon een getuigenis is al voldoende. 
Antwoord: Hoe stel jij je een getuigenis voor? GEWOON? Nee toch...

Vraag: Mijn hart is nu koud en hard en ik weet gewoon niet waar ik zelf moet beginnen. 
Antwoord: Pas op dat je daar niet de schuld van op je familieleden legt. Smeek de Heere dat Hij jouw hart zó in vuur en vlam zet, dat je mond gaat overlopen van dat waar je hart VOL van is!

Vraag: Ik bid en ik lees uit de Bijbel. 
Antwoord: Goed.

Vraag: Maar soms heb je gewoon iemand nodig die er met je over kan praten. 
Antwoord: Dat is zeker waar. Begin jij er dan over.

Vraag: Christenen moeten toch lichtpuntjes zijn in deze wereld?
Antwoord: Dat klopt, maar is misschien gemakkelijker buiten de gezinskring en de familiekring, dan daarbinnen.

Ds. W. Pieters

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Pieters

• Geboortedatum:
  27-06-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Elspeet
• Status:
  Actief

264 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven