Slecht omgaan met mijn fouten
Ds. P.C. van Keulen | Geen reacties | 20-08-2021| 13:10
Vraag
Ik werk in de gezondheidszorg en ik vind het werken in deze sector erg fijn. Alleen, ik kan erg slecht omgaan met mijn fouten. Ik ben altijd bang voor grote consequenties voor de patiënt. Maar niet alleen dat, om heel eerlijk te zijn ben ik vaak ook bang voor consequenties voor mijzelf. Zo ben ik bang voor negatieve feedback en ben ik best vaak bang dat mensen mij een slechte medewerker vinden. Terwijl het eigenlijk objectief gezien helemaal niet slecht gaat. Ook voel ik mij regelmatig rot om mijn fouten buiten het werk om. Kortom, ik vind het heel moeilijk om mijzelf fouten te vergeven.
Dat ik mij rot voel om mijn zonden lijkt mij een goed en Bijbels iets. Maar het is niet goed dat ik in mijn hoofd kleine fouten enorm kan opblazen en snel bang ben voor enorme gevolgen. Ik vind het ook heel moeilijk om dingen in Gods handen te leggen. Bij mij heerst sterk de drang om de situatie te controleren. Terwijl ik toch mag weten door Gods genade dat al mijn zonden mij vergeven zijn en dat God een getrouw God en Vader voor mij is. Hoe kan ik het beste met deze situatie omgaan? Hoe kan ik het beste omgaan met mijn fouten?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vragensteller,
Om het wat overzichtelijk te houden wil ik eerst jouw vraag in drieën splitsen, allereerst met betrekking tot jouw werk, vervolgens met betrekking tot jouzelf en tenslotte met betrekking tot God.
Allereerst dus met betrekking tot jouw werk. Mooi dat je het fijn vindt om in de gezondheidszorg te werken en dat het objectief gezien helemaal niet slecht gaat, maar toch ben je voor verschillende zaken bang. Uit een onderzoek van de Katholieke Universiteit Leuven blijkt dat veel zorgprofessionals die ooit een patiëntveiligiheidsincident mee hebben gemaakt, last hebben van hyperalertheid, schaamte, twijfel over kennis en kunde, stress en angst. Daarbij geeft het onderzoek aan dat er behoefte is aan extra begeleiding. Ook de werkdruk kan een rol spelen bij genoemde problemen. Hoe het ook zij, het bang zijn voor, de angst bij jou brengt spanning mee en kan heel vermoeiend zijn en als je vraagt: hoe kan ik het best omgaan met deze situaties en fouten?, dan zou je met een leidinggevende binnen jouw werk eens kunnen spreken over wat jou bezighoudt en kijken naar hulp in deze. Schroom niet om dit te doen, want er zijn juist ook binnen de gezondheidszorg mogelijkheden voor hulp, want de klachten waar jij over spreekt leven niet alleen bij jou, maar bij veel meer personen en men is er dus bekend mee.
Met betrekking tot jouzelf. Je voelt je ook regelmatig rot om de fouten buiten jouw werk om en vindt het moeilijk om jezelf fouten te vergeven. Zelfs kleine fouten kun je enorm opblazen en snel bang zijn voor enorme gevolgen. Ik zie hierin wel een lijn met het bovengenoemde. Ik wil er echter ook bij opmerken dat wij als mensen fouten maken hoe vervelend je dit ook kunt vinden; Jacobus schrijft: “Want wij allen struikelen in vele opzichten.” Nu het is voor jou moeilijk om ze jezelf te vergeven en zo kan een schuldgevoel je ook terneerdrukken en je levensvreugde ontnemen. Hoe waar het ook is dat je van je fouten kunt leren, het is soms zo makkelijk gezegd, want je kunt er enorm veel last van hebben. Mogelijk kan dit aspect ook meegenomen worden in de eventuele hulp vanuit de zorginstelling, en kan dit niet, dan raad ik je aan om elders hulp te zoeken (via jouw huisarts), want genoemde problemen/angsten kunnen je steeds dieper een dal intrekken.
Met betrekking tot God. Je vindt het moeilijk om dingen in Gods hand te leggen vanwege controledwang. Je noemt God je getrouwe God en Vader, en zoals je jouw vraag al in de ‘handen’ van het Refoweb hebt gelegd, zou je dan de dingen niet in de handen van dé Vader kunnen leggen? Hoe heeft Hij Zijn handen al uitgestoken naar je in Zijn Zoon, zou Hij het dan daarbij laten en niet verder jouw leven in Zijn handen willen nemen? Hij roept het jou ook toe: Ken Mij in al jouw wegen! Het valt niet altijd mee om het roer van je levensscheepje uit handen te geven en in Zijn hand te leggen, maar waar zouden we bang voor moeten zijn wanneer Hij aan het roer staat? Dat jouw scheepje op de rotsen stuk slaat? Zou de Vader zo'n Leidsman zijn? Moet je er bang voor zijn dat Hij de controle verliest?
Ik onderschat de sterke drang van controle niet, maar hoe dringt God er op aan om om alles in Zijn hand te leggen!
Laat jouw hele leven, om welke dingen het ook gaat, omringt zijn met je gebeden, open maar je mond, eist van Hem vrijmoedig, op Zijn trouw verbond (van je getrouwe God en Vader), al wat je ontbreekt, schenkt Hij zo je het smeekt, mild en overvloedig. Wat kan en wil Hij in alle omstandigheden van jouw leven schenken wat nodig is, ook in de hulp die je mag zoeken met betrekking tot genoemde problematiek.
Van harte Gods zegen toegewenst, en hoop voor jou dat je in jouw werkzaamheden, maar ook daarbuiten veel vreugde zonder angsten mag (gaan) ondervinden.
Ds. P. C. van Keulen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.C. van Keulen
- Geboortedatum:17-06-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Bodegraven
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus