Niet twijfelen

Ds. A.A. Egas | Geen reacties | 30-07-2021| 12:10

In Jakobus 1 staat dit: “En als iemand van u in wijsheid tekortschiet, laat hij die dan vragen aan God, Die aan ieder overvloedig geeft en geen verwijten maakt. Ze zal hem gegeven worden. Maar laat hij er in geloof om vragen en daarbij niet twijfelen. Immers, wie twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neergeworpen wordt. Want zo iemand moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Heere.”

Kan je dan nooit even twijfelen? Je hebt er ook niet altijd even zicht op toch? Kunt u dit wat meer toelichten?

Geliefde vriend, vriendin,

Laat ik eerst proberen kort even met je de uitleg van deze tekst nalopen en dan hoop ik op je vraag in te gaan.

Wanneer je let op de context dan spreekt Jacobus tot mensen die te maken krijgen met geloofsbeproevingen. Dat kan heel zwaar zijn en veel vragen met zich meebrengen. Nu geeft Jacobus een zeer belangrijke raad: Bid in die omstandigheden om wijsheid. Vraag de Heere om die wijsheid die je doet volharden in de beproevingen. 

Dus het gaan niet in de eerste plaats om wijsheid in algemene zin, die je bijvoorbeeld nodig hebt voor een eindexamen of voor een moeilijke opdracht op je werk. Het gaat hier in het bijzonder om die wijsheid waarmee we Gods weg te mogen zien in de beproeving en zo Hem daarin te mogen volgen. Die wijsheid wil God Zijn kinderen in overvloed schenken. God geeft het je met liefde en verwijt je daarbij niet. 

Maar zo vervolgt Jacobus zijn raad: Vraag het aan de Heere in het kinderlijke vertrouwen dat Hij je het ook zal geven. Twijfel niet aan Zijn bereidheid om jou die wijsheid te willen geven zodat je mag volharden in het volgen van Hem, ook door allerlei beproevingen heen. 

Ik ben al begonnen je vraag wat te beantwoorden. Twijfel niet aan Gods gewilligheid om het je te schenken. Twijfel is zonde. Het is al begonnen in het Paradijs dat de duivel twijfel wilde zaaien in het hart van Eva: “Is het ook dat God gezegd heeft...?” Waren wij maar zonder twijfel... Maar hier op aarde hebben we nog zoveel last van die twijfel. Het geloof is altijd een aangevochten geloof. De duivel zet zijn werk voort dat hij begon in het Paradijs en ons hart staat er zo bloot voor. Hoor maar eens wat die vader van de maanzieke knaap onder tranen uitroept: “Heere, ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp.“ Hier zie je ook weer dat het geloof bestreden worden, aangevochten door de twijfel: geloof ik het wel echt, zal Hij het wel doen?

Daarom is bij ons gebed het steeds weer nodig om te vragen: “Heere schenk mij toch dat ware kinderlijke geloof, dat vast op U vertrouwen mag. Heere, verlos mij toch van twijfel en ongeloof.” 

Vriend(in). We hebben steeds tegen die twijfel te strijden, omdat we er God zo’n verdriet mee doen. De Heere zegt het ook tegen Petrus, als de soldaten van Cornelius aan de deur staan: “Daarom sta op en ga af en reis met hen, niet twijfelende, want Ik heb hen gezonden”. Hij weet van ons twijfelende hart. Daarom... twijfel nooit aan de waarachtigheid van Gods Woord en aan de Heere Zelf. Hij is de volstrekt Betrouwbare. Vertrouw dat Hij je gebed om die wijsheid verhoren zal.

Met een hartelijke groet en Gode bevolen,
Je ds. A. A. Egas

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.A. Egas

• Geboortedatum:
  30-05-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Damwoude
• Status:
  Actief

87 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven