Eigen gemeente starten

Ds. A. van Vuuren | Geen reacties | 16-07-2021| 10:53

Recent heeft een aantal gezinnen onze PKN-gemeente verlaten en is een eigen gemeente gestart. Naast de ‘lauwheid’ en het ‘gebrek aan kennis’ die ze ervoeren, merkten ze de kinderdoop en visie op geestesgaven aan als redenen om de gemeente te verlaten. Ook gaven ze aan dat ze het als roeping van God ervaren een eigen gemeente te starten waar de volgens hen juiste (doop)leer verkondigd wordt en het kerkelijk leven minder ‘lauw’ en meer gericht is op Gods werk.

Het doet me pijn om te zien dat voorheen zeer betrokken gezinnen de gemeente verlaten om genoemde redenen. Ik merk dat het me ook boos maakt: hoe kun je nu de bestaande gemeente van Christus verlaten, waar het evangelie al zoveel jaren rijk en vrij bediend wordt, om een eigen groep te starten?! Tegelijkertijd zijn en blijven het broeders en zusters in Christus. Hoe kan ik hier goed mee omgaan?

Beste vraagsteller, 

Tja, om maar bij het laatste te beginnen. Hoe kan ik er mee omgaan? Ik begrijp je boosheid, want het is schadelijk voor de gemeente die jij liefhebt. Maar boosheid helpt niet. Wees er verdrietig over en bidt voor deze mensen dat ze zicht krijgen op de Bijbelse visie op het gemeente-zijn als lichaam van Christus. 

Probeer eerst te begrijpen waaruit hun gedrag voortkomt. Verbazingwekkend is hun gedrag niet. Het is het gevolg van het virus van een doperse geest dat rondwaart in Nederland. Die vindt ook nog eens een vruchtbare voedingsbodem in onze hedendaagse cultuur. De feelgood cultuur. Een cultuur van individualisme en subjectivisme. Wat ik vind, voel en ervaar en prettig vind is doorslaggevend en niet wat Gods Woord zegt. Bijkomend probleem is dat ze vaak zelf niet beseffen hoezeer ze door die cultuur beïnvloed zijn. 

Vaak beroept men zich  op de Heilige Geest voor zo’n afscheiding. Op welke Bijbelteksten, Bijbelgedeelten, baseer je dat, vraag ik dan. Ja, de Geest zei het mij. Maar zegt de Geest dan iets wat niet te checken is met het Woord, de Bijbel, waar Hij de auteur van is?

Mijn ervaring is dat het nogal eens een vorm van buikspreken is. Vaak blijkt achteraf dat het van de menselijke geest is. 

Eens zei een  jongeman tegen me: de gemeente is lauw en geesteloos. Ik vroeg: zeg eens hoeveel procent van de gemeente ken jij eigenlijk om tot zo’n algemeen oordeel te komen? Toen bleek dat nog geen 10 procent te zijn. En zei ik, stel nu eens dat God met jou net zoveel geduld had als jij met de gemeente...
 
Dat de Bijbel ons leert dat de gemeente bestaat uit kaf en koren, daar rekent men niet mee. Dat God werkt in de lijn van de geslachten, het verbond, daar heeft men geen oog voor.  

Natuurlijk is het aangenaam om je te omringen met mensen die jij zelf geestelijk vindt en zo een  groep van gelijkgezinden te vormen. Het is de makkelijkste weg. In zo’n groep die zich gemeente noemt kun je elkaar kietelen en zo komt bewust of onbewust de geestelijke mens op de troon.

Geef wel eerlijk toe aan hen dat er veel aan de gemeente mankeert. Verwijs ze daarbij naar de gemeente van Korinthe. Wat was daar ontzettend veel mis. Toch zegt de apostel Paulus niet: sticht maar een nieuwe gemeente van hen die geestelijk zijn onder jullie. Een brief waarin hij overigens charismatische uitwassen rond de geestesgaven corrigeert.  

Daag ze uit en zeg: als je dan zo geestelijk bent, wend je gaven dan aan om een zoutend zout en lichtend licht te zijn in onze gemeente. Als die gemeente dan op een laag pitje staat, dan ben je daar harder nodig dan ooit. Kortom, vertel ze dat je snapt dat ze verlangen naar een geestelijker, ja volmaakte, gemeente.  Wie zou dat niet willen. Maar we zijn nog niet in het paradijs. Vertel ze dat het een vorm van egoïsme is om die onvolmaakte gemeente achter zich te laten. Vraag of ze ook bereid zijn een offer te brengen ter wille van de bestaande gemeente.  Bloedverlies maakt een lichaam er immers niet sterker op. Dat geldt ook van de gemeente het lichaam van Christus.
 
Een evangelische voorganger zei tijdens een rouwgesprek rond een familielid tegen me: Eigenlijk is het bestaan van al die verschillend groepen en kerken schadelijk voor het geloofsleven. Want we hebben allemaal zo onze eenzijdigheden. We hebben elkaar nodig, we moeten elkaar aanvullen, samen gemeente van Christus zijn. Ik zei: Amen broeder! 

Met broederlijke groet,
Ds. A. van Vuuren

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. van Vuuren

• Geboortedatum:
  02-11-1948
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Capelle a/d IJssel
• Status:
  Actief

135 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven