Demonische bezetenheid van dochter

Ds. H. Veldhuizen | Geen reacties | 01-02-2006| 00:00

Onze dochter is al jaren ernstig ziek. Zoals zij zelf aangeeft is er een macht in haar die haar opdraagt dingen te doen waardoor ze zichzelf beschadigt en zelfs dreigt te doden. Tegen deze macht is ze zelf niet opgewassen. Ze is vele malen opgenomen geweest in psychiatrische klinieken, maar geen enkele behandeling heeft effect gehad. We hebben zowel in evangelische als in reformatorische kring hulp gezocht voor onze dochter om haar te bevrijden van deze macht. Helaas zonder succes.

De leden van de kerkenraad van onze eigen (vacante) gemeente, die wij zeer waarderen en die echt meeleven en meebidden, erkennen hun onkunde op dit gebied. Het is ons gebleken dat ook predikanten op dit terrein weinig tot geen ervaring hebben en ook, dat er in hun opleiding niet veel aandacht aan besteed wordt (“Mijn volk gaat verloren omdat het geen kennis heeft!”). De macht van satan wordt door velen ontkend. Bij hen leeft de gedachte, dat je de satan niet de eer van teveel aandacht moet geven omdat dat zijn macht zou vergroten. Of men is bang voor een heksenjacht.

Ook leeft de gedachte dat een demonische bezetting niet meer voorkomt. Dat gebeurt tegenwoordig niet meer, er is gewoon sprake van een psychiatrische aandoening. Het is vaak niets anders dan een verstoring van processen in je hersenen, die nu of in de toekomst met medicijnen te verhelpen zijn. Dus zodra er een wetenschappelijke verklaring voor gedrag is, kan dit niet meer demonisch zijn. Volgens hen is satan niet in staat processen in je lichaam te beïnvloeden. Deze gedachtegang impliceert, dat alles wat wij natuurkundig kunnen verklaren buiten het bereik en de competentie van de satan valt. (invloed van de Verlichting?).

Wij hebben ook contact gehad met mensen die zich meer in dit soort zaken verdiept hebben, die de grote gevaren zien en hun uiterste best doen dit onderwerp bespreekbaar te maken. Helaas zijn zij door tijdgebrek niet in staat ons te helpen. Er is ons gebleken dat er onder hen veel verwarring en tegenstrijdige meningen zijn op dit terrein. Niemand kan ons helpen, alleen bidden en vasten, naar de aanwijzing die Jezus ons geeft in Matth. 17:21 blijft over. Toch was het volgens ons Bijbels gezien de juiste weg om hulp te zoeken bij ambtsdragers en gelovigen. Tenslotte is de Kerk hier op aarde het lichaam van Christus en de hand kan niet strijden zonder de voet. Alleen red je dit echt niet. De satan is een machtige, slimme en doortrapt gemene, niets ontziende vijand en daarom hebben gelovigen elkaar nodig in deze strijd. Jezus waarschuwt dat de satan ons wil ziften als de tarwe. Paulus zegt dat we een strijd hebben, niet tegen vlees en bloed, maar tegen geestelijke boosheden in de lucht. Petrus waarschuwt tegen satan, die rondgaat als een briesende leeuw, wetende dat hij nog maar een kleine tijd heeft, en het hele boek Openbaringen zegt ons, dat de satan steeds vijandiger zal worden.

De nood en de onwetendheid op dit gebied is ontstellend groot en de satan vindt het prima dat we onze tijd verdoen met discussies over kleding en haardracht e.d. in plaats van ons te kleden met de geestelijke wapenrusting. Ambtsdragers, gelovigen, neem toch alstublieft uw verantwoordelijkheid, wij zijn zo vervreemd van de Bijbel op dit gebied dat wij de satan vaak niet eens meer herkennen. Als teken van geloof staat in Markus 16:17: En degenen die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen. Dat zegt Jezus, en gelooft u dan dat dat tegenwoordig niet meer van toepassing is. Laten we bidden om geopende ogen en smeken of God ons opnieuw kennis en inzicht wil geven in deze zaken, want denkt u nu echt dat satan nu minder agressief is als in de tijd van Jezus?

Het bovenstaande is niet bedoeld als ongenuanceerde kritiek van een lastig gemeentelid, maar geboren uit de grote nood dat wij machteloos moeten toezien hoe onze dochter te gronde gaat en naar wij vrezen velen met haar. Hoe kan het toch dat, terwijl de Bijbel er zo duidelijk over spreekt, er in onze kerken zo weinig kennis is op dit gebied en er zo weinig aandacht aan wordt besteed? De gedachte, dat demonie alleen voorkwam in de tijd van Jezus is toch nergens op gebaseerd?

Waarde broeder of zuster,

Uw vraag over uw ernstig zieke dochter heb ik met grote bewogenheid gelezen. U schrijft dat uw dochter in grote nood is, terwijl u als ouders machteloos moet toezien. En dat is ook zo. Uit het feit dat uw dochter vele malen is opgenomen geweest in psychiatrische klinieken maak ik op dat zij ook psychiatrische behandelingen heeft ondergaan en psychiaters van haar ziekte weten. Wat is de ziekte van uw dochter? Het kan zijn dat zij aan een ernstige psychische ziekte lijdt. Maar daar is in haar geval, denk ik, niet alles mee gezegd. Heel ernstige psychische stoornissen kunnen voorkomen als iemand, soms in de heel jonge jaren, bewust of onbewust, heel ernstige traumatische ervaringen heeft opgedaan (bijv. ernstige mishandeling, oorlogstrauma’s, incest e.d.), met als gevolg ernstige meervoudige persoonlijkheidsstoornis en deze kunnen een invalspoort zijn voor de duivel en zijn demonen. En soms lopen ernstige psychische stoornissen en bezetenheid ook door elkaar heen.

Ik maak uit uw vraag echter op dat bij uw dochter van traumatische ervaringen geen sprake is. Blijft dan demonische bezetenheid als enige mogelijkheid over? Ik ben geneigd, ook al ken ik de precieze omstandigheden niet, die vraag met ‘ja’ te beantwoorden. Ik kan namelijk voor een heel groot deel instemmen met wat u over demonie schrijft. Alleen denk ik dat het feit de kerk de mogelijkheid van demonische bezetenheid heeft verwaarloosd niet alleen angst van heksenjacht is, zoals u schrijft, of invloed van de Verlichting, al speelt dat wel mee, maar omdat het heel moeilijk is om demonie te herkennen. Vaak zijn in de geschiedenis verkeerde conclusies getrokken, waardoor een ernstig psychische zieke gezien werd als bezeten of als demonisch belast. In de eerste christentijd werd bijvoorbeeld epilepsie dikwijls gezien als demonische bezetenheid; men trachtte de zieke te ‘genezen’ door de duivel uit te werpen. Ook pica (het eten van vreemde voorwerpen) en homoseksualiteit is, tot in de vorige eeuw toe, wel als demonische bezetenheid gezien. Duidelijk dat het dan tot ontsporingen kan komen. We zouden ook kunnen denken aan de zonen van Skeva, die in Jezus’ naam duivelen proberen uit te werpen, maar wat in het tegendeel verkeert (Hand. 19:13v). De vragen zijn steeds: Wat is psychische ziekte en wat is bezetenheid, waar liggen de grenzen, kan het een invloed uitoefenen op het andere? enz. U haalt terecht Markus 16:17 aan. Maar daar is ook sprake van slangen opnemen, niet geschaad worden door iets dodelijks te drinken en zieken genezen, terwijl we bij dit laatste ook weten dat niet elke ziekte wordt genezen, ook niet op een krachtig gelovig gebed.

Wat zou er voor uw dochter gedaan kunnen worden? Dat is uw vraag wel niet, maar het klinkt wel tussen de regels door. Mag ik daar eens een paar dingen van zeggen: In de eerste plaats, heel bijzonder dat u spreekt van grote waardering voor de leden van de kerkenraad van uw gemeente, die hartelijk proberen mee te leven en mee te bidden. Dat is lang niet in alle gemeenten het geval. De kerkenraad belijdt echter zijn onkunde op dit gebied. Dat is op zichzelf goed. Stel, dat ze precies meenden te weten wat er aan de hand is en wat er gedaan zou kunnen worden, terwijl dat uw dochter op geen enkele manier zou helpen. Zou het echter mogelijk zijn uw kerkenraad het boek “Geestelijke strijd; demonie en bevrijding in christelijk perspectief” (redactie dr. M. J. Paul, uitg. Boekencentrum) in handen te geven? Wellicht hebt u dat zelf ook gelezen of zou u het kunnen lezen. Ik zeg niet dat dit boek op alle vragen een antwoord weet. Ik heb zelf ook een aantal vragen aan het boek, bijvoorbeeld als het spreekt over zonden van vorige geslachten of van occulte belasting. Dat wil echter niet zeggen dat er geen heel goede dingen in staan, waarover het zeer de moeite waard is na te denken. Het boek staat, als er duidelijk sprake is van demonie of bezetenheid open voor duiveluitdrijving, waarbij men zeer voorzichtig te werk wil gaan, dat wil zeggen bij voorkeur door een team van mensen dat, na de eventuele adviezen van artsen gehoord te hebben en biddend de zaak aan de Heere voorgelegd te hebben, komt tot hulp in de vorm van duiveluitdrijving.

Veelzeggend is dat het boek dan vooral denkt aan een krachtig gebed, terwijl in de Bijbel gesproken wordt van krachtig aanzeggen in de Naam van de Heere Jezus. Ik denk dat het boek dat doet omdat het zo bijzonder moeilijk is om de precieze grenzen te trekken en daardoor geen schade aan te richten. Zelf ben ik ook niet verder gekomen dan eens, samen met een collega en enkele andere personen, onder handoplegging krachtig met iemand te bidden om verdwijning van de duivel en van alles wat demonisch of duivels zou kunnen zijn. Misschien dat uw kerkenraad daartoe kan besluiten. Misschien ook dat een aantal mensen of een gebedskring, regelmatig de nood van uw dochter aan de Heere kan opdragen. Vooral: in de Naam van de Heere Jezus Christus en in een krachtig geloof in Hem. Wat zou het geweldig zijn als uw dochter niet alleen genezen zou worden van haar ernstige ziekte, laten we zeggen: haar bezetenheid door boze machten. Maar dat ook die andere Macht in haar leven komt, het geloof in Jezus Christus, of beter: Jezus Zelf, die niet alleen het boze en schadelijke bij ons wil wegnemen, maar rust en vrede wil geven door het geloof in Hem.  Dat bid ik uw dochter van harte toe. En ook u als vader en/of moeder. God zegene en sterke u.

Ds. H. Veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven