Zonde en verdoemenis doorleven
J.W.N. van Dooijeweert | 82 reacties | 29-06-2021| 13:01
Vraag
De laatste jaren ben ik veel met het geloof bezig. Ik kan niet meer rustig verder leven zoals voorheen. Soms ben ik bang dat het fout met mij af zal lopen, maar soms mag ik ook Gods hulp ervaren en alles aan Hem overgeven.
Ik loop de laatste tijd steeds vast op hetzelfde punt. Ik hoor vaak in preken dat je het eens moet worden met God als Hij je voor eeuwig in de verdoemenis zou werpen, dat je het rechtvaardig moet vinden als Hij je zou straffen, dat je moet doorléven dat je de voornaamste van de zondaren bent, enz. Maar er staat toch ook in de Bijbel dat Hij geen lust heeft in de dood van goddelozen, dat Hij wil dat alle mensen zalig worden, dat Jezus met dat doel gekomen is?
Ik heb meestal niet zoveel last van mijn zonden, ik weet het wel met mijn verstand, maar ik denk niet dat het dat doorléven is waar dominees het vaak over hebben. Maar tegelijkertijd geloof ik wel dat het fout met me afloopt als ik nu voor God zou moeten verschijnen. En de gedachte dat ik dan voor eeuwig zonder God zal moeten zijn maakt me bang, want ik kan Hem ook niet missen. Ik zou graag Jezus willen kennen en zondag 1 van de catechismus kunnen nazeggen, maar ik weet niet hoe dat moet...
Uiteraard ga ik met mijn vragen naar God toe, maar ik hoop ook dat er hier iemand is die me kan helpen.
Een vrouw.
Deze vraag werd ook behandeld in het programma 'Pastorie online':
Antwoord
Lieve zuster,
Ik begrijp wat je bedoelt met “ik ben de laatste jaren veel met het geloof bezig.” Maar dat is niet de werkelijkheid. Die is heel iets anders. Je bent bezig met jezelf, met allerlei menselijke gedachten en allerlei opgevangen regeltjes en vermeende waarheden. Ik kan begrijpen dat je niet meer rustig kunt leven. Het is me nogal een rij dat je opnoemt. Ik loop die punt voor punt met je na.
“Ik loop de laatste tijd steeds vast op hetzelfde punt. Ik hoor vaak in preken...”
Ik zou graag willen dat het waar was wat je zegt! Liep je maar eens muurvast met al die regeltjes die mensen je voorzeggen en die jij weer als een afweermiddel gebruikt om van de werkelijkheid weg te blijven. Veel gezegden en regeltjes lijken vaak vroom, maar worden gebruikt om een ander weg te houden van de Heere Jezus. En wie heeft daar belang bij? Ja! de duivel! Hoe vroom en ‘bekeerd’ het ook mag klinken; het zijn allemaal listen die hij gebruikt om je van de Verlosser weg te houden. Stel je voor... je moet naar Luxemburg. Dat is een eind weg, dat kost veel, daar ben je zo maar niet. Als niemand me helpt kom ik er nooit en het is er toch zo mooi, hoe moet ik er toch komen, mocht ik er toch maar eens terecht komen... En zo denk je maar door. Dagen lang en daardoor kom je nooit in Luxemburg! In het geloof is het net zo! Als je maar blijft praten en allemaal waarheden blijft roepen en niet naar de Heere Jezus gaat, dan komt het niet goed met je! En wie heeft er dan zijn zin?
Laten we nu eens kijken wat “ze” zeggen (volgens jouw woorden): “dat je het eens moet worden met God als Hij je voor eeuwig in de verdoemenis zou werpen.” Waar staat dat in Gods Woord? Het is een vroom schijnend zinnetje. Lijkt waar te zijn maar klopt dat met wat de Heere zegt. Klopt dat met de werkelijkheid van ons geloof? Het is waar dat je verdient om eeuwig verloren te gaan. Er staat zelfs in de Bijbel dat je al verloren bent, verloren ligt, luister maar. Johannes 3: 17-18: “Want God heeft Zijn Zoon niet gezonden in de wereld, opdat Hij de wereld veroordelen zou, maar opdat de wereld door Hem zou behouden worden. Die in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar die niet gelooft, is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in den Naam van de eniggeboren Zoon van God.”
Eens zei iemand tegen me dat hij het zo groot vond dat hij het er mee eens was dat hij een verworpene was. Dat gaf hem rust. Onvoorstelbaar om zo te leven en dan met de Bijbel in de hand. Die het ons zo heel anders leert!
Ik kan je wel zeggen als de Heere, door de werking van de Heilige Geest, tot je zegt dat je verloren ligt, dan word je het daar niet mee eens hoor, maar dan ga je roepen, misschien wel schreeuwen om verlossing, redding en behoud! Want dan wil je niet meer op de plaats terecht komen waar God eeuwig gevloekt wordt. Dan gaat het niet meer om de pijn van de hel te ontvluchten, maar om de eer van God. Dan komt er in plaats van angst voor God, verlangen naar God.
Ze zeggen ook: “dat je het rechtvaardig moet vinden als Hij je zou straffen.” Is dat dan niet zo bij je? Vind je het geen ellende dat je zo dwars bent tegen God? Dat je zo zondig bent? Je zou toch niets liever willen dan God loven en prijzen en Hem gehoorzamen? Ja toch? Vind je zelf ook niet dat het rechtvaardig zou zijn als God nooit meer naar je omkeek? Maar schreeuwt dan je hart tegelijk niet om de liefde van God?
En dat laatste: “dat je moet doorléven dat je de voornaamste van de zondaren bent.” En wat dan als het zo is in je hart, wat dan? Ga je dan maar lopen zuchten en kreunen? DE BIJBEL zegt: “Kom herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u, en leer van Mij, dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen. Want Mijn juk is zacht, en Mijn last is licht”, Matth. 11:28-30.
En dan ga je ineens de andere kant uit: Maar er staat toch ook in de Bijbel:
-dat God geen lust heeft in de dood van goddelozen,
-dat God wil dat alle mensen zalig worden,
-dat Jezus met dat doel gekomen is?
En het is waar dat staat er ook in. Maar niet zomaar. Daar staat van alles bij. Dat noemen we de context. “God heeft geen lust in de dood van de goddelozen.” God zit Zich niet te verheugen als er weer een ongelovige sterft en eeuwig verloren gaat. Maar Hij ziet er naar uit dat mensen, die leven zonder God, zich tot Hem bekeren.
God wil dat alle mensen zalig worden. Lees het niet verkeerd. Dit wil zeggen dat God niet wil dat mensen verloren gaan. Hij wil niets liever dan dat alle mensen naar de Heere Jezus vluchten om gered te worden. Hij ziet er naar uit om hen in Zijn armen te sluiten. Het is niet Zijn wil dat mensen verloren gaan! Dat wil de duivel en de mensen zelf maken zich er niet druk over. Als ze maar genieten in (zondige) tijdelijke dingen.
Je zegt: “Ik heb meestal niet zoveel last van mijn zonden, ik weet het wel met mijn verstand, maar ik denk niet dat het dat doorléven is waar dominees het vaak over hebben.”
Ga hier niet over lopen tobben. Ga liever aan de Heiland vertellen hoe het met je is. Besef van je zonden krijg je pas echt als je gaat zien hoe de Heiland heeft moeten lijden om onze zonden. Besef van je zonden hebben, is geen stukje van de weg die je moet afleggen om bekeerd te worden. Je moet bij de Heere Jezus zijn, alleen Hij is de weg!
Je zegt: “Maar tegelijkertijd geloof ik wel dat het fout met me afloopt als ik nu voor God zou moeten verschijnen.” Is dat niet terecht? God laat je zo vriendelijk nodigen en lokken, door Zijn Woord en de prediking er van. Al is daar dan ook heel veel verschil in. Er is ook prediking die alleen maar een constaterende boodschap heeft: je bent zo zondig, je gaat verloren, je moet je zonden kennen, enzovoort. Dat is niet de boodschap die God bedoelt hoor.
Je zegt ook: “En de gedachte dat ik dan voor eeuwig zonder God zal moeten zijn maakt me bang, want ik kan Hem ook niet missen.” Wat bedoel je hiermee te zeggen? Het lijkt namelijk of zo bang bent voor wat er na het sterven begint. En dan plak je er achteraan: “want ik kan Hem ook niet missen.” Wat is het nu? Ben je bang of kun je God niet missen. Dat zijn twee heel verschillende dingen hoor!
En als laatste: “Ik zou graag Jezus willen kennen en zondag 1 van de catechismus kunnen nazeggen, maar ik weet niet hoe dat moet. Uiteraard ga ik met mijn vragen naar God toe, maar ik hoop ook dat er hier iemand is die me kan helpen.” Er is maar één weg om de Heere Jezus te leren kennen. Dat begrijpen de zendelingen en evangelisten heel goed. Die willen maar Bijbels uitdelen. Ja! De Bijbel is de enige weg om de Heere Jezus te leren kennen. Die leer je niet kennen in een beetje weemoedige huilbuien of andere emotionele situatie, maar alleen door het lezen en herlezen van de Bijbel. Dat is het Boek dat God ons geeft, juist om de Heiland te leren kennen.
Je kunt met je vragen naar God gaan, maar je moet er ook aan willen werken om antwoord te krijgen. En dat krijg je door het lezen van Gods Woord en het luisteren naar de echte Bijbelse prediking! De prediking die je bij de hand neemt en je leidt naar de Heere Jezus; de Weg, de Waarheid en het Leven. Hij is dat en verder niets of niemand.
Ik wens je veel wijsheid en Gods zegen toe. Zoek je hulp niet bij de mensen of in goeie boekjes, maar zoek je hulp bij de Heere alleen. Bij Hem die zegt: “Geef Mij uw hart.” En je weet het toch: de moordenaar aan het kruis, die deed het! En het resultaat... “Heden zult u met Mij in het Paradijs zijn.”
Hartelijke groet en Gods licht en wijsheid toegewenst!
Evangelist Jan van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik heb me afzijdig gehouden na m’n reacties in het begin. Maar ik heb in de ellenlange reacties nog nergens een Bijbelse onderbouwing van het tegendeel gezien op het antwoord van Ev. Dooijeweert.
Ook Lock is blijkbaar nog steeds niet un-locked.
Het wonder voor Gods volk wordt elke dag alleen maar groter, waarom was het op mij gemunt, ik zo ontrouw en een wegloper en U zo getrouw, hoe kan het toch? Die mensen heb ik nog nooit over stappen zetten gehoord.
Zegt de Heere Jezus dan: Ik ben niet met jullie begonnen of: gijlieden hebt niet gewild.
Hij lokt en nodigt elke keer als je de Bijbel openslaat, of een preek hoort, als je nee blijft zeggen is dat jou keuze.
De mensen die tot de Heere komen zijn hen die het Woord horen en ook doen, die gehoorzaam zijn lees de gelijkenis van de dwaze bouwer eens.
Een iegelijk dan, die deze Mijn woorden hoort en dezelve doet, dien zal Ik vergelijken bij een voorzichtig man, die zijn huis op een steenrots gebouwd heeft;
(...)
En een iegelijk, die deze Mijn woorden hoort en dezelve niet doet, die zal bij een dwazen man vergeleken worden, die zijn huis op het zand gebouwd heeft;
(...)
Aan uw staat of stand wil ik niet aan komen,ik neem zonder meer aan dat
dit wel goed zit.Maar u zegt waarom had Hij het op mij gemunt?dat lijkt
of dat een grote uitzondering is,Maar mijn gedachte is Hij heeft het gemunt
op alle mensen goed of boos, daartoe zendt Hij Zijn predikers uit met de
oproep van geloof en bekering,Hij zegt gij die boos zijt wil Ik Mijn Heilige
Geest geven als je er om bidt ,Dat heeft Hij al beloofd bij onze doop,de
moordenaar aan het kruis kon nog maar een stap doen Heere wilt u naar
mij omzien.De verlamde die zelf kwam geholpen door zijn vrienden,werd zo
zonder examen zijn zonden vergeven, de blinde man Jericho kwam zelf tot
Jezus ,Jezus vroeg hem waar mede kan Ik je van dienst zijn en hij werd
geholpen .Waarom de een zelf tot Jezus mag komen, en een ander door Hem wordt op gezocht,de vrouw bij de waterput de man bij de graven enz
is voor mij een geheimenis waar ik niet aan wil komen.Maar een ding blijkt
hier wel uit als je in de put zit mag je roepen ,en Ik zal je helpen zegt Hij
,
Mooi verwoord.
Jouw probleem is dat je het dogmatisch (en wiskundig) sluitend probeert te krijgen. Zo 'werkt' het misschien in de (O)GGiN, maar niet in Gods Koninkrijk. Christus nodigt allen, niemand uitgezonderd. Gods Woord en de formulieren zijn hierin zo helder als glas. De één gehoorzaamt, de ander heeft geen behoefte, of weigert onder het juk van diverse zelfbedachte theologische en kerkelijke bezwaren. Want ja, je kunt beter eerlijk naar de hel gaan. Toch?... En daar zitten ze dan eeuwig te jammeren en tanden te knarsen omdat ze meer waarde hebben gehecht aan hun kerkleer en dominee, dan aan de smeekstem van de Heere Jezus.
Degenen die gehoorzamen komen uit alle volken en windstreken (Luk. 13:29). Ze worden gedrongen en gedwongen door Gods Geest (Joh. 3:5-8). Ze komen gebukt of huppelend (Ps. 29 en 95/Brakel). En aan de voeten van de Heere Jezus ontvangen ze alles wat ze nodig hebben aan zonde- en zelfkennis, Christuskennis en... ze leren hier op aarde God te loven en te prijzen. Want zonder dat laatste heb je in de hemel niets te zoeken (vr/a 1 van de Kleine Westminster).
Stefanus zegt tegen de Farizeeën in Hand. 7 dat ze altijd de Helige Geest wederstaan. Blijkbaar is dat dus mogelijk. Jezus' waarschuwing m.b.t. de Farizeeën in Matt. 23 geldt ook ons als we mensen bij Hem vandaan houden door allerlei voorwaarden te bedenken: "... gij geveinsden! want gij sluit het Koninkrijk der hemelen voor de mensen, overmits gij [daar] niet ingaat, noch degenen, die ingaan zouden, laat ingaan. ... Gij slangen, gij adderengebroedsels! hoe zoudt gij de helse verdoemenis ontvlieden?"
In 2 Kor. 5:20 schrijft Paulus: "... alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen." Begrijp je wat hier staat? Wij bidden niet tot God om bekering, maar Hij bidt ons (!) of wij ons met Hem willen laten (het is een zalig nietsdoen) verzoenen. Zo dichtbij komt het Woord. Het wordt in onze mond en aan ons hart gelegd (Rom. 10:8), door een smekende Jezus. Wie de welmenendheid van Christus durft te betwijfelen, heeft zich nog nooit serieus in het Woord verdiept.
wordt door God geschonken om Jezus Christus wil.
Als een mens dat geschonken krijgt dan werkt God krachtig in het hart, en dat begint niet met Christuskennis, maat met Godskennis en zelfkennis. Hoe een grote zondaar ik ben en hoe groot en heilig God wel niet is. We gaan inzien tegen God en zijn geboden gezondigd te hebben.
Dit zijn geen voorwaarden om bekeerd te worden dat we dit zelf voor elkaar moeten krijgen en zo wordt het in de kerk ook niet gebracht. Het is wel iets waar al Gods Kinderen kennis aan hebben in de aanvang of voortgang. Niets eenzijdigs er wordt ook Christus tot behoud van onze zielen gepredikt en de drie stukken, ellende, verlossing eb dankbaarheid, maar wel een eenzijdig Godswerk. Wij nemen aan, wij geloven, wij doen en wij dit of dat is er niet bij, slechts dat wij dood liggen in zonden en misdaden en dat wij van nature reeds veroordeeld zijn, en doof en blind zijn voor de Geestelijke zaken.
Praat ik nu na? Ja en nee. Ik mag zeggen dat ik door Gods genade nog in de kerk mag zitten, uit mijzelf wilde ik de kerk verlaten.
Ik dacht nog eens als ik bekeerd moet worden dan wordt dat lastig.. ik was vreselijk verslaafd aan (vreselijke duivelse) films.. ik kon daar toen geen afscheid van nemen (de bekering of terugkeer die God beveeld, de zonde te verlaten en tegen te strijden en naar Gods wil te leven, niet als een farizeeër maar in het besef het is uit mij alles te kort en ik heb Christus nodig voor de Ware Verlossing)
Maar tot ik in mocht gaan zien (van God gegeven en gewerkt!) , het leven is eindig en hierna is het eeuwig wel of eeuwig wee.. en ik mocht vanuit Gods Woord onderwijs krijgen, krachtig en overtuigend, ja dat ik ellendig was en dat God alle recht had mij voorbij te gaan. Ik praat het na want het is zo, ik herken het..
en daar stopte het niet iig..
Als God werkt is het geen aannemen van de mens uit, je gaat zeggen als het aan mij lag dan kwam ik nooit in de Hemel. Door U, Door U alleen om het eeuwig welbehagen!
Meer info online:
https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/offset/3/zoekwoord/zondekennis/id/tag:GereformeerdWeekblad,19691101:newsml_3d67f2c38d42da4ccbc23c6dffd8d940
https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/id/tag:Daniel,20160407:newsml_5e9fccd7727c9cc2349e103a435396f3
De verloren zoon kwam ook tot zichzelf en zag zijn ellende staat in. Hij zag dat het bij Vader beter was dan in de wereld en kwam terug en smeking en geween en schuldbelijdenis. En Vader stond al op hem te wachten. Lees ook de kantekeningen.
Jeremia 31 wordt ook het eenzijdige Godswerk zo mooi geschreven en dat het volk zal komen met smeking en geween.
zalig zijn die treuren..
Je ziet daar hoe God werkt.
Je schrijft: "Als een mens dat geschonken krijgt dan werkt God krachtig in het hart, en dat begint niet met Christuskennis, maat met Godskennis en zelfkennis."
Wat is dat toch dat mensen zichzelf graag als sjabloon gebruiken voor de ware bekering? Dat is geen zelfkennis, maar juist een groot gebrek er aan. Aan Bijbelkennis trouwens ook. Bij jou is het gegaan zoals God écht werkt..., proef ik. En bij anderen is het "verstandsgeloof, tijdgeloof of historisch geloof." Vind je dat niet aanmatigend van jezelf? Ik weet niet @Lock of je het ook zo bedoelt als je het schrijft, maar zo komt het wel op mij over.
Je zegt er 'netjes' bij: "dat zijn geen voorwaarden..." Maar ondertussen toch wel. Want als het niet zo gegaan is als bij jou, dan deugt het niet. Paulus leerde als eerste niet dat hij God en de wet overtreden had, maar dat Hij gezondigd had tegen de liefde. "Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt." Pas aan het eind van zijn leven noemt hij zichzelf de grootste der zondaren. Maar zelfs de bekeringsweg van Paulus is geen sjabloon.
Ik weet niet of je de gelijkenis van de verloren zoon wel eens goed bestudeerd hebt, maar ik lees nergens dat de zoon weende. Misschien heb je thuis de herziene versie van de GBS, de editie met extra voorwaarden. Dat zou kunnen natuurlijk ;-) Wat ik wel lees is dat de vader met innerlijke ontferming bewogen is. Dus als er iemand weende, was het de vader en niet de zoon. Nog iets opmerkelijks! Nog voordat de zoon tot een schuldbelijdenis komt, valt zijn vader hem al om de hals. Er reken maar dat die zoon gestonken heeft. Hij kwam zo bij de varkens vandaan. Dit tekent de liefde van de vader. Hij stond (en staat) daar iedere dag.
Je schrijft: "Als God werkt is het geen aannemen van de mens uit,.." Dat is waar, maar het gaat ook niet buiten de mens om. We zijn geen stokken en blokken. Joh. 1:12: "Maar zovelen Hem aangenomen hebben..." Gods Geest port een mens aan. Maar dat doet Hij ook in de prediking. Hand. 2:41: "Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt..."
Kortom, laten we Gods Geest maar niet aan de ketting van onze eigen bekeringsgeschienis leggen en het evangelie ruim, onvoorwaardelijk en welmenend verkondigen. Dat is tot eer van God en tot zaligheid van zielen. En laten we ook niet te bescheiden van God denken. Hij is niet de God van een klein kuddeke, maar van een schare die niemand tellen kan. En de velden zijn wit om te oogsten. Als het voor jou als grote zondaar kan @Lock, dan kan het voor iedereen met wat minder zonden helemaal. Toch?
Jeremia gaat niet over de bekering, maar over het volk Israël, je moet het helemaal in zijn verband lezen.
We kunnen best een gedachte of dogma hebben over hoe het moet of gaat, maar de Heere zegt tegen Nicodemus, u moet wedergeboren worden en de wind blaast waarheen hij wil, maar je weet niet waar hij vandaan komt of waar hij heengaat, alzo ook de Geest... dat zie je ook in de Bijbel, Levi, de Heere Jezus zegt volg Mij en hij volgt... Legio ligt te schelden aan de voeten van de Heere Jezus en daarna zit hij gekleed en wel bij zijn verstand aan de voeten van Jezus, Hij wordt meteen uitgezonden om te preken.
Paulus valt op de grond, vraagt wat hij doen moet, vast en bidt.
Paulus wordt meteen met de Heere Jezus geconfronteerd.
De Heere Jezus zegt Zelf : niemand komt tot de Vader dan door Mij, Ik ben de Deur.
De Heere Jezus spreekt nergens over eerst godskennis en zelfkennis, Hij is immers Zelf God? De Ik ben!
Je kunt niet vast houden aan het "hoe God een mens bekeerd" dat is iets wat wij niet weten... Zijn gedachten en wegen zijn hoger dan de onze.
Ik ben het helemaal met je eens en was iets te snel met mijn vorige reactie. Wat @Lock schrijft is volkomen onbijbels. Zonder Christuskennis namelijk geen Godskennis. Maar ik vermoed dat hij wat anders bedoelt. Namelijk dat je pas na je wedergeboorte meer zicht krijgt op de weldaden van Christus. Net als een cadeau wat je ontvangen hebt en uitpakt. Ik geloof ook zeker dat dat zo is.
Maar je hebt in praktische zin helemaal gelijk dat het nooit kan beginnen met Godskennis en zelfkennis. Christus is de deur en de weg tot de Vader. Zonder toe-ëigening van Jezus is er geen toe-gang. Ds. A Kort maakt met die leer korte metten in zijn boek "Wedergeboorte of schijngeboorte", oftewel de leer van de onbewuste inlijving of wedergeboorte (embryotheologie). Zeg maar religie zonder relatie. Levensgevaarlijk. Deze derde weg is ook een smalle weg, de weg van de wet, maar dan richting hel.
U stelt naar de schrift vast zonder de zoon geen toegang tot de vader,
mijn vraag de vader van de verloren zoon, was dat zomaar een vader?
Of was Hij De Vader? zo ja dan ontving Hij toch ook zonder De Zoon.
Dat is een gelijkenis. Dat kun je niet één op één overzetten op een persoonlijke bekering. Ook het verloren schaap en de verloren penning, dit is de aanleiding: Lucas 15
1 En al de tollenaars en de zondaars naderden tot Hem, om Hem te horen. 2 En de farizeeën en de schriftgeleerden murmureerden, zeggende: Deze ontvangt de zondaars, en eet met hen.
Dit zijn de conclusies die de Heere Jezus geeft of de drie gelijkenissen.
Lucas 15
7 Ik zeg ulieden, dat er alzo blijdschap zal zijn in den hemel over één zondaar, die zich bekeert, meer dan over negen en negentig rechtvaardigen, die de bekering niet van node hebben. 10 Alzo, zeg Ik ulieden, is er blijdschap voor de engelen Gods over één zondaar, die zich bekeert. 32 Men behoorde dan vrolijk en blijde te zijn; want deze uw broeder was dood, en is weder levend geworden; en hij was verloren, en is gevonden.
“… dat je het eens moet worden met God als Hij je voor eeuwig in de verdoemenis zou werpen…”
Misschien dat jij dat zo beleefd heb, maar de grond hiervoor uit het Woord heb je niet aangetoond.
En daar ging nu juist deze hele kwestie over.
Zegen!!
Voor meer uitleg over deze gelijkgenis: ds. Vreugdenhil heeft een mooie leespreek online staan. Te vinden via deze url: https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/28300/de-gelijkenis-van-de-verloren-zoon/
In dit geval omdat : 1 En al de tollenaars en de zondaars naderden tot Hem, om Hem te horen. 2 En de farizeeën en de schriftgeleerden murmureerden, zeggende: Deze ontvangt de zondaars, en eet met hen.
Dat was de rede van deze drie gelijkenissen.
Het verloren schaap, de verloren penning en de verloren zoon.
Dit omdat de farizeeën niet blij waren met de bekering van een zondaar.
Dit klinkt misschien hard, maar is liefdevol bedoeld. Uiteindelijk kunnen we niet voor God verschijnen met een kopie van iemand anders zijn bekering. Het is een persoonlijke zaak tussen God en mijn ziel. Laten we de Heilige Geest niet in een hokje stoppen, en God vertellen hoe Hij een mens moet bekeren. Laten we Zijn werk maar aan Hem overlaten.
Ik ben oprecht bang dat onze 'nederigheid' vaak verkapte hoogmoed is: kijk mij nou eens nederig zijn!
En ondertussen houden we heel veel mensen in onzekerheid en in het donker.
Van Dooijeweert, hartelijk dank voor dit evenwichtige antwoord.
Lukas 15: De vader in de gelijkenis is Christus. En Christus is het aangezicht van de Vader.
Onze Maker is een drie-enig God. Niet te scheiden. Wij zijn bij Hem weggelopen. Hij zoekt het verlorene en draagt het maar huis. Hij trekt weglopers met liefdekoorden (herinnering en honger) zodat hij terug moet keren en Hij wacht ze op. Hij komt naar ons toe maar blijft tegelijkertijd ook staan. Hij keert alles om (ook in de kerk) om die ene te vinden. Om de vreugde.
Je kunt de Vader niet kennen dan in Zijn Zoon en door de Heilige Geest. In de Zoon vind je de Vader. Hij komt uit de Vader. Want God had voor Zichzelf al een Lam gezien. Hij heeft al Voorzien.
—————
@kamp 1:
Zolang je je nog verzet tegen/verontschuldigd op de beschuldiging van het ongeloof, ben je nog niet werkelijk overtuigd door de Heilige Geest. Je zegt dan wel dat je zo slecht bent maar in je reactie laat je blijken dat je er niet van beschuldigd wil worden dat je een moordenaar bent van Christus. Verworpen. Je eigen Zaligmaker verworpen. Je houdt God voor een leugenaar.
Johannes 16:8-9 / STV
8 En Die gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van¹² zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel: 9 Van zonde,¹³ omdat zij in Mij niet¹⁴ geloven;
Johannes 3:17-18 / STV
17 Want God heeft Zijn Zoon niet gezonden in de wereld, opdat Hij de wereld veroordelen zou,³⁰ maar opdat de wereld door Hem³¹ zou behouden worden. 18 Die in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar die niet gelooft, is alrede veroordeeld,³² dewijl hij niet heeft geloofd in den Naam des eniggeboren Zoons van God.
1Johannes 5:10 / STV
10 Die in den Zoon van God gelooft, heeft de getuigenis²⁶ in zichzelven; die God niet gelooft, heeft Hem tot een²⁷ leugenaar gemaakt, dewijl hij niet geloofd heeft de getuigenis, die God getuigd heeft van Zijn Zoon.
—————
@kamp 2:
Ja, ongeloof is de grootste zonde. En zo verrot zijn we geworden dat we Hem, de volkomen Gave van de Vader, gekruisigd hebben. Juist ook Christus spreek er over dat Hij geopenbaard moet worden. En openbaren doe je niet zelf.
Mattheüs 16:15-18 / STV
15 Hij zeide tot hen: Maar gij, wie zegt gij, dat Ik ben? 16 En Simon Petrus, antwoordende,¹² zeide: Gij zijt de Christus,¹³ de Zoon des levenden Gods. 17 En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Zalig zijt gij, Simon, Bar–jona!¹⁴ want vlees en bloed¹⁵ heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is. 18 En Ik zeg u ook, dat gij zijt Petrus, en op deze petra¹⁶ zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel¹⁷ zullen dezelve niet overweldigen.
Lukas 10:21-22 / STV
21 Te dier ure verheugde Zich Jezus in den geest,²⁵ en zeide: Ik dank U, Vader!²⁶ Heere des hemels en der aarde; dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt,²⁷ en hebt dezelve den kinderkens geopenbaard;²⁸ ja, Vader,²⁹ want alzo is geweest het welbehagen voor U. 22 Alle dingen³⁰ zijn Mij van Mijn Vader overgegeven; en niemand weet, wie de Zoon is, dan de Vader; en wie de Vader is, dan de Zoon, en dien het de Zoon zal willen openbaren.³¹
Markus 4:11-12 / STV
11 En Hij zeide tot hen: Het is u gegeven te verstaan¹¹ de verborgenheid van het Koninkrijk Gods; maar dengenen, die buiten zijn,¹² geschieden al deze dingen door gelijkenissen; 12 Opdat zij ziende zien,¹³ en niet bemerken, en horende horen, en niet verstaan; opdat zij zich niet te eniger tijd, bekeren en hun de zonden vergeven worden.
Ook degene in ‘kamp 2’, die wel het ongeloof veroordelen maar niet willen horen over de onmogelijkheid om zelf te geloven, zijn precies hetzelfde als in ‘kamp 1’. Ook jij/u wil(t) geen moordenaar van Christus zijn.
God openbaart Zich niet aan je als jezelf al weet hoe Hij dat moet doen. God verzoend geen rechtvaardigen en ook geen gelovigen maar vijanden. Rom 5.
Wedergeboorte is een kantelpunt. Ongeloof/verloren —> geloof/behouden.
Gij hebt Hem gekruisigd. Maar Ik heb Hem overgeleverd én opgewekt. Wat u ten kwade hebt gedacht heb Ik ten goede gedacht.
Het gaat om het feit of er 1 min of meer vaste bekeringsweg is of dat er zoals Brakel dat schrijft veel manieren zijn. Maar in de reacties lees ik nergens dat er gezegd wordt dat mensen zelf kunnen gaan geloven.
