Levensvragen van een middelbare scholier
Ds. G.K. Terreehorst | 2 reacties | 09-03-2021| 14:09
Vraag
Ik ben een middelbare scholier van 13 jaar. Mijn vader heeft ooit tegen mij gezegd dat het doel van het leven, nadenken over je bestaan is. Ik ben daar zelf nog niet helemaal over uit, maar ik heb wel veel levensvragen. Ik weet dat daar niet altijd een simpel antwoord voor is. Ik ben gewoon benieuwd naar uw antwoord aangezien ik er zelf geen heb.
Mijn eerste vraag gaat over het christelijk geloof. Ik weet wel dat God bestaat, maar ik heb soms moeite met in Hem geloven. Het roept bij mij namelijk soms weerstand op. In de kinderbijbels die mij vroeger zijn voorgelezen stond altijd aan het eind van elk verhaal een soort waarschuwing. In kindertaal stond er dan: je moet wel in God geloven, anders ga je naar de hel. Maar zou je dan altijd in angst moeten leven voor de hel en met het feit dat iets goed of slecht is?
Mijn tweede vraag heeft daar ook een beetje mee te maken. Een vriendin van mijn moeder houdt eigenlijk niet van haar man. Haar man was voor haar een vlucht uit haar pijnlijke verleden. Ze heeft nu iemand ontmoet waar ze echt van houdt. Moet ze nu haar hart volgen of bij haar man en kinderen blijven en zichzelf daarbij wegcijferen?
Mijn derde en laatste vraag gaat over de dood. Waarom zijn mensen altijd verdrietig als iemand overlijdt? Ik bedoel, is dat misschien niet een beetje egoïstisch? Of komt dat door het feit dat je iemand moet overleveren aan je weet niet wat, de controle te verliezen of omdat je je dan druk maakt over je eigen levensvragen? En is dat ook de reden dat ik hier met bijna niemand over kan praten?
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vragensteller,
Dat is een mooi advies van je vader, dat je moet nadenken over je bestaan. Gezien je vraag doe je dat ook! Het is goed om stil te staan bij de vraag waarom je hier op aarde bent. De Bijbel geeft daar antwoord op. Het doel van ons leven volgens de Bijbel is om God te loven en te prijzen. Wij zijn gemaakt om God te verheerlijken. De enige manier waarop je dat kan doen is door te leven vanuit het geloof in de Heere Jezus en te genieten van alle goede dingen die God je geeft. Je mag dan weten dat Jezus voor jouw zonden gestorven is en dat Hij je heeft zalig gemaakt. Met al je levensvragen mag je naar Hem toe en je mag weten dat Hij altijd voor je zorgt. Leven met God zal dus een heel blij leven moeten zijn. Toch merk ik dat dit bij jou niet het geval is. Je hebt veel vragen waarop je het antwoord niet weet en voor je gevoel kun je er met niemand over spreken.
De vragen die je hebt zijn best diepgaand: is het niet wreed als God mensen naar de hel stuurt? Is God niet liefdeloos door met strenge regels het geluk aan mensen te onthouden? Hoe zit het als iemand sterft? Dit zijn grote vragen. Tegelijk schrijf je dat je er met niemand over durft te praten.
Allereerst zou ik je willen aanraden om er wel met iemand over te praten. Om deze vragen te delen met iemand die je vertrouwt en vooral met iemand die de Heere kent en dient. Je bent niet de eerste en niet de enige die deze vragen stelt. Dat is dus niet vreemd. Het laat zien dat je nadenkt en dat is goed! In zo’n gesprek kan de ander ook proeven wat je nu echt bezighoudt en je misschien verder helpen. Ook kan zo iemand laten zien hoe goed de Heere is en hoe heerlijk het is om Hem te dienen. Samen kun je de Bijbel openen en zoeken naar antwoorden. Bid om zo iemand in je leven! Durf te vragen!
Om toch een kleine poging te wagen hieronder misschien een begin van een antwoord op de vragen die je stelt. Veel van je vragen zijn ook elders op Refoweb wellicht al meer uitvoerig beantwoord. Ook wil ik je hieronder naar drie Bijbelgedeelten verwijzen. Uiteindelijk zijn alle antwoorden op je vragen immers daar te vinden. Doe veel en vaak biddend de Bijbel open!
Je eerste vraag is: hoe zit het met de hel? Het korte antwoord is dat in de hel al die mensen zitten die God niet willen dienen en die niet bij God in de hemel willen zijn. De Bijbel waarschuwt inderdaad voor de hel. Dat is niet om je in angst te laten zitten. Dat is juist zodat je gaat geloven in de Heere Jezus, Die is gekomen om voor de zonden te sterven. Het is zoals een waarschuwingsbord bij een gevaarlijke kruising. Als je de Heere Jezus kent mag je weten dat je zalig bent en hoef je dus juist niet in angst te leven. Lees maar eens de bemoedigende woorden van de HEERE uit Jesaja 43 vers 1-5. Of zoek eens met een zoekprogramma naar alle Bijbelteksten waar staat “vrees niet”.
Je tweede vraag is eigenlijk deze: vraagt God soms niet onmogelijke dingen die ons juist ongelukkig maken? Je schrijft over een vrouw die bij haar man en kinderen ‘moet’ blijven, maar ergens anders gelukkiger zou zijn. Dat klinkt als een heel verdrietige situatie. Wie de HEERE kent die weet dat God uit liefde Zijn wet heeft gegeven en het beste met ons voor heeft. De oplossing die wij lijken te zien en die ons goed lijkt, is niet altijd de beste. Man en kinderen verlaten en je hart volgen is niet de oplossing die de HEERE geeft. Ik zal zeggen, bid veel voor dit gezin en deze vrouw, dat zij in afhankelijkheid van de HEERE naar Zijn wil mogen zoeken. Ook hier begint het ermee of we Gods liefde proeven in Zijn wetten of niet. Wie God kent die weet dat Hij juist uit is op onze zaligheid. Lees Mattheüs 11 vers 25-30, waar Jezus zegt dat Zijn juk zacht is en Zijn last licht.
Je derde vraag: waarom zijn mensen verdrietig als iemand sterft? Als een gelovige sterft dan is diegene toch in de hemel? Allereerst staat er in de Bijbel dat de dood een gevolg van de zonde is. Het is heel erg dat mensen moeten sterven. Het is ook heel erg dat mensen die veel van elkaar houden van elkaar worden losgescheurd. Juist omdat God ons zo heeft gemaakt dat we veel van iemand kunnen houden, zijn we ook diep verdrietig als diegene er niet meer is. Als je weet dat diegene nu bij God is, mag dat troost geven. In 1 Thessalonicenzen 4 vers 13-18 bemoedigt Paulus de gelovigen. Ze zijn wel verdrietig, maar niet als degenen die geen hoop hebben. Als gelovige mag je hopen op de wederkomst van de Heere Jezus en de opstanding der doden. Dat maakt het verdriet niet minder, maar wel anders.
Ik hoop dat je vragen een beetje beantwoord en wens je vooral iemand toe met wie je van hart tot hart over deze dingen kan spreken.
Ds. G. K. Terreehorst
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G.K. Terreehorst
- Geboortedatum:23-05-1986
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:IJsselstein
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik moet glimlachen om je vraag, ik herken mezelf zo in jou! Ik ben inmiddels al een tijdje geen 13 meer overigens, maar toen ik zo oud was stelde ik ook zulke vragen. Ik denk dat juist dat diepe nadenken me uiteindelijk heeft laten inzien dat ik een Redder nodig had, de Heere heeft dit dus willen gebruiken om me tot Hem te brengen. Ik lach je dus absoluut niet uit, ik vind het juist erg mooi dat je deze vragen stelt.
Blijf nadenken en zoeken, maar denk jezelf niet klem! Dat was en is nog steeds wel een valkuil die ik persoonlijk heb. Soms komen we er simpelweg niet uit.. en dan is het goed om te zeggen: 'Heere, ik snap lang niet altijd waarom U iets doet of van ons vraagt, maar ik geloof dat Uw plannen veel hoger zijn dan ik ooit kan bedenken.' Als je Hem mag leren kennen en, door geloof uit genade, Zijn reddend offer mag aanvaarden, zal je dingen wel steeds beter gaan begrijpen.
Op sommige vragen krijgen we hier op aarde nog geen antwoord.. maar dat is ook niet erg, God heeft de antwoorden en we mogen vertrouwen op Hem.
Ik zal voor je bidden.
Gods zegen op je zoektocht.