Delen van geloofservaringen met vriend

Ds. B.M. Meuleman | 2 reacties | 23-02-2021| 14:00

Mijn vriend en ik hebben ondertussen al een lange tijd een relatie. Op het gebied van geloof kunnen we wel goed met elkaar praten, alleen vind ik het soms moeilijk om uit mezelf tegen m’n vriend te zeggen als ik ergens mee worstel in m’n geloofsleven of juist ergens heel verheugd over ben. Ik vind het moeilijk om dit te uiten tegenover mijn vriend. Misschien komt het doordat het als iets voelt tussen God en mij, hoewel ik tegelijkertijd wel echt de behoefte heb om het met hem te delen. Niet alleen omdat ik mijn hele ‘ik’ en wie ik ben met hem wil delen, maar ook omdat er zoveel in mij om kan gaan soms zonder dat ik dit tegen hem zeg, waardoor ik echt geen levend getuige maar -beter gezegd- een slecht voorbeeld ben.

Ik spreek zelden over mijn geloofsleven. Mijn vriend vind dit jammer en ik ook dat het me niet lukt, maar ik kán het gewoon niet. Ergens zit een drempel. Mijn vriend heeft de Heere Jezus ook nog niet leren kennen als persoonlijke Borg en Middelaar, waardoor ik soms al weet dat hij bepaalde dingen niet écht gaat begrijpen en herkennen vanuit zijn eigen geloofsleven. Ik bid dagelijks voor hem of hij ook dit verlangen mag krijgen om Hem te kennen als Borg en Middelaar. Mijn vraag naar aanleiding van mijn/ons probleem: Wat moet ik hier mee?

Beste vraagstelster,

Eén van de belangrijkste dingen in een goede relatie, zeker wanneer die uit mag monden in een huwelijk, is een open communicatie. Het is zonder meer een rijke zegen dat je vriend en jij goed met elkaar over het geloof kunnen praten. Eenheid in het geloof is een onmisbare voorwaarde voor een gezegende huwelijksrelatie. Er niets mooier dan wanneer jullie samen de knieën mogen buigen om verenigd in het gebed de Heere te dienen en te aanbidden. Dat is iets om bijzonder dankbaar voor te zijn.

Een open communicatie is nooit vanzelfsprekend, zeker niet wanneer het gaat om je diepste gevoelens. Daarom blijft een open en liefdevolle houding naar elkaar toe heel belangrijk en soms moet zo’n houding geoefend worden. De één deelt nu eenmaal gemakkelijker zijn diepste gevoelens dan de ander. Maar waar wederzijdse liefde is, veiligheid en vertrouwen, daar mag je je hart voor de ander openen.

Nu maakt het nog wel verschil over welke gevoelens het gaat. Ik denk dat er niets zo persoonlijk is als de relatie die je met God kunt hebben in Zijn Zoon Jezus Christus. Dat is in de eerste plaats iets tussen God en je ziel. Daarbij gaat het om een liefde die boven alles gaat, een liefde tot God boven alles en een liefde tot Zijn Zoon die boven de liefde tot je vriend of andere mensen uitgaat. Deze liefdevolle geloofsrelatie met je Borg en Middelaar geeft een geloofservaring die je niet altijd met anderen kunt delen, zelfs niet met hen die het dichtst bij je staan. Er kan zoveel omgaan in het hart van Gods kind, dat hij zelf maar nauwelijks begrijpt en onder woorden kan brengen, laat staan dat hij dat kan delen met een ander. En soms is het zelfs zo dat God geloofsgeheimen aan je openbaart, die je niet zomaar mag delen met een ander. 

Wat een belemmering lijkt te zijn in het delen van je geloofservaringen met je vriend is dat hij de Heere Jezus nog niet heeft leren kennen als zijn persoonlijke Borg en Middelaar. Je hebt gelijk wanneer je schrijft dat hij daarom bepaalde dingen niet écht gaat begrijpen en niet zal herkennen vanuit zijn eigen geloofsleven. Toch mag je de Heere om wijsheid vragen om de dingen die je met hem wilt delen, zo te omschrijven en uit te leggen dat hij er toch een bepaald beeld bij krijgt. Ik denk aan Jezus Die door middel van gelijkenissen de dingen van Gods Koninkrijk aan de mensen probeerde uit te leggen. Niet iedereen begreep wat Hij door middel van deze (voor)beelden wilde overbrengen. Daar was nog iets anders voor nodig, namelijk de Heilige Geest, Die alleen het hart kan openen en het verstand zó kan verlichten dat mensen geestelijk de dingen van Gods Koninkrijk gaan begrijpen.

Daarom mag je jezelf oefenen in het delen van je geloofservaringen met je vriend, biddend om de leiding van de Heilige Geest. Hij wil je helpen om de juiste woorden te vinden om de zaken van het geloof zo aan te duiden en uit te leggen, dat je vriend langzamerhand meer gaat begrijpen van wat het inhoudt om in geloofsgemeenschap met Christus te leven. En ja, er zullen voorlopig bepaalde geloofservaringen blijven die je nog niet kunt delen en die hij nog niet kan begrijpen. Maar dat geldt ook voor Gods kinderen onderling. Een man of vrouw die grijs geworden is in het geloof, in het wandelen met de Heere, heeft rijke geloofservaringen die iemand die net tot geloof gekomen is, nog niet heeft. Wie nog is als een pasgeboren kind, verdraagt alleen de melk, wie een volwassen man of vrouw in het geloof geworden is, kent ook het vaste voedsel.

Aan jou dus de taak om je vriend voor te gaan, in alle liefde en nederigheid, maar ook met alle vrijmoedigheid en standvastigheid, op de weg van het geloof, biddend of je je vriend op die geloofsweg mee mag nemen. En je mag er van verzekerd zijn, dat de Heere je gebed voor je vriend zeker zegenen en verhoren zal. Misschien niet direct. Misschien duurt het langere tijd. Maar zie het als een oefening van het geloof: het leiden van je vriend tot Jezus, het voortdurende gebed voor hem, en bovenal de voortdurende verwachting van de wijsheid en leiding van Gods Geest!

Gode bevolen, 
Ds. B. M. Meuleman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.M. Meuleman

• Geboortedatum:
  20-05-1972
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Hoogeveen
• Status:
  Actief

67 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven