Dwanggedachte met Godslastering
Ds. P. Roos | 7 reacties | 15-12-2020| 16:41
Vraag
Ik ben bang dat ik niet meer bekeerd kan worden omdat ik God gelasterd heb. De hele avond schiet er een walgelijke zin door mijn hoofd waarmee ik God zelf laster. Ik durf zelfs anoniem niet te zeggen wat het is. Ik probeer me er met alle macht tegen te verzetten en op momenten dat ik merk dat het opkomt, voel ik me zo onrustig worden. Ik heb geprobeerd uit de Bijbel te lezen en te bidden om de Heere te vragen om het te stoppen. Maar toch komt deze zin de hele avond in mijn hoofd en ik snap niet waar het vandaan komt. Het lijkt wel een soort van dwanggedachte, hoe meer ik die zin niet in mijn hoofd wilde halen, het blijft terugkomen.
Het schoot door mijn hoofd dat dit een aanval kan zijn van de duivel. Maar wat ik dacht is zo erg en het kwam steeds terug. Ik heb me er wel schuldig aan gemaakt door dit verschrikkelijke over God te zeggen in mijn hoofd. Ik heb heel veel gehuild. Het is zo erg. Ik heb een man en lieve kinderen, ik kan denk ik helaas nog niet zeggen dat ik bekeerd ben. Toch hoop ik dat we straks samen God mogen grootmaken. Maar ik ben zo bang dat het voor mij niet meer kan.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Het leven van een christen bestaat uit een oude en een nieuwe mens. Ik merk dat je jezelf niet zonder meer een christen in de volle zin van het woord durft noemen. Maar hoe dan ook, zelfs een levend mens kent in ieder geval de strijd die jij nu beleeft. Daar zit jij nu ook precies middenin, zo denk ik. De nieuwe mens zou deze gedachten voor geen goud willen uitspreken of hebben en heeft er droefheid en angst voor. De oude mens echter is tot alles in staat.
Enerzijds hoef je je niet te verwonderen dat je de meest gemene gedachten kunt hebben. Het is verdrietig dat wij mensen tot alle boosheid geneigd zijn. Maar wees er nu ook dankbaar voor dat er een beginsel in je is, dat hier volkomen en zuiver afstand van neemt. Op deze manier hebben ook veel oude schrijvers dit beoordeeld. Ook in die tijden waren er velen die hiermee werden bestreden.
Gods Woord leert ons dat er een strijd is tussen vlees en Geest (Gal. 5:17). Ook Romeinen 7 is hier van belang. Vers 13-26 laat deze strijd heel duidelijk zien. Paulus zegt daar ook: als ik het goede wil doen, ligt het kwade mij bij. Hetgeen ik niet wil, dat doe ik. En ook: Ik dan doe dat niet meer, maar de zonde die in mij woont. Paulus zegt verder in 2 Korinthe 12:7 dat hij doelwit is van een engel des satans. Zijn strijden daartegen bracht hem niet verder. Wel de bekende woorden: Mijn genade is u genoeg!
Je kunt je ook voorstellen dat er natuurlijke oorzaken bestaan. Bij gedachten zoals deze speelt angst mee. Je bent juist heel bang voor bepaalde dingen en waar je dan bang voor bent, komt daardoor des te makkelijker binnen. Iemand kan een angst hebben om te spreken in het openbaar en juist die angst maakt dat hij kan gaan stotteren. Angst maakt onzeker. Door die onzekerheid worden deze zaken opgeroepen. Ik kan me voorstellen dat je uit alle macht strijdt tegen deze gedachten. Maar hoe vreemd ook, deze afweer werkt die gedachten in de hand. In mijn boekje “Geloof en psyche” (deel 1), uitgegeven bij de Schatkamer in Rumpt heb ik hierover meer geschreven. Het beste zou zijn om er geen aandacht aan te geven. Brakel neemt het voorbeeld van iemand die onder een open raam doorloopt. Je hoort dat die man vloekt, maar dat doe je zelf niet. Het is buiten jezelf. Het is begrijpelijk dat je je verzet, maar beter zou het zijn om op geen enkele manier daartegen te reageren door je te verzetten. Ik besef wel dat dit moeilijk voor je is.
Dit mechanisme is ook vanuit Gods Woord te verklaren. Gods Woord zegt dat de wet aan de zonde ontdekt, maar de wet versterkt de zonde ook en roept deze op. Dit kunnen we lezen in Romeinen 7:7-12. De zonde neemt oorzaak door het gebod. Toen dat gebod kwam, werd de zonde levend.
Daarom moeten we ons laten leiden door het zien op Jezus. Hij heeft mensen gered die echt in de meest benauwende gedachten en werken hebben geleefd. Hij heeft de weg gebaand voor zondaren, goddelozen. Daar hebben we Gods Woord in mee. Het hopen op Zijn genade werkt bevrijdend. Hij heeft de duivel overwonnen. Houden we ons dus aan het geschreven en geopenbaarde Woord van God.
Je bent ook bang dat je niet meer bekeerd kunt worden. Dat is in ieder geval een list van de duivel, waarmee hij veel mensen aanvalt. Het is heel anders: De Heere zegt tegen jou en mij altijd weer: Bekeert u. Het bloed van Christus reinigt van alle zonden.
Ik wil het hierbij laten. Hopelijk heeft het Woord je kunnen overtuigen. Besef wel dat deze strijd zal blijven. Zo of op een andere manier. Het is smartelijk. Maar met Gods hulp is er een ruime weg tot Gods genade.
Hartelijke groet,
Ds. P. Roos
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online'
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. Roos
- Geboortedatum:29-10-1938
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. P. Roos is overleden op 26-10-2021.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het klopt wel dat dit averechts werkt. Hoe tegenstrijdig het ook klinkt, maar probeer te ‘accepteren’ dat het er is. Dan worden de gedachten minder.
Ik heb zelf gesprekken gehad met een ouderling uit de kerk, die ik vertrouw. Maar het kan zijn dat er professionele hulp nodig is. Je bent niet de enige.
Weet je... zo zondig, zo diep gevallen zijn wij nou. En bij ons vandaan kan het nooit meer goed worden. Maar dat andere... dat andere is ook waar en dat is veel groter! Genade overvloeiende, voor de grootste der zondaren! Het kan voor jou ook! De Heere Jezus is onschuldig als een Godslasteraar veroordeeld. Zijn volkomen offer neemt wél alle zonde weg. Hij wil ons geloof en betrouwen stellen op Zijn volkomen offer, eenmaal aan het kruis geschiedt, als op de enige grond en fundament van onze zaligheid.
Sterkte in alles en Gode bevolen.
Zoals hierboven ook al in zoveel woorden aangegeven: stop met aandacht geven aan ongewenste gedachten. Het zijn maar gedachten en niet meer dan dat. Ze tegenhouden heeft geen zin, evenals prakkeseren over de vraag waarom je die gedachten hebt of krijgt. Richt je in de plaats daarvan op gedachten die je wél wenst te hebben! Iets waarvoor je je vermogen om veel over dingen na te denken perfect in kunt zetten ;)
Een boek dat ik hierover van harte kan aanbevelen: 'Het duiveltje van de geest' van Lee Baer (https://www.bol.com/nl/p/het-duiveltje-van-de-geest/666885215/)
Weet dus dat je hier niet alleen in staat, en dat het niet iets is wat jou alleen overkomt. Zing maar, desnoods zachtjes in jezelf. Want zingen is tweemaal bidden.
