Hotel California - The Eagles

G. Slurink | Geen reacties | 27-11-2020| 16:33

Op het internet zijn veel theorieën te vinden over het nummer Hotel California van The Eagles. Zo zou het satanistisch zijn. Ik luisterde dit nummer eerder vaak omdat het goed in elkaar zit, maar ontdekte later pas de theorieën. Kan ik naar het nummer luisteren?

Beste vraagsteller,

Hotel California is één van de vele nummer waar mensen graag over speculeren wat het betekent en wat er precies achter zit. Het is mysterieus en suggestief. En dat is zo met opzet. Aan al die mogelijke theorieën die mensen bedenken waar het nu eigenlijk over gaat zou ik zelf niet veel aandacht schenken. Er zijn op het internet heel wat sites die gaan over de vermeende betekenis van allerlei liedjes. Aan de ene kant is het natuurlijk niet onbelangrijk welke gedachten en associaties een lied oproept bij de luisteraars. Maar als je wilt weten wat er nou eigenlijk bedoeld is dan zou ik toch eerder proberen uit te vinden wat de maker er zelf over heeft gezegd. Tegelijkertijd moet je bedenken dat de maker er misschien niet helemaal eerlijk over is, of dat hij over bepaalde toespelingen in de tekst doet alsof zijn neus bloedt, of dat hij het misschien zelf ook niet echt weet. 

In het algemeen kan je zeggen dat wanneer een lied niet expliciet duidelijk is, dat dat waarschijnlijk ook zo bedoeld is. Want als de maker er iets expliciet mee had willen zeggen dan had hij dat wel gedaan. Maar vaak zijn klanken belangrijker dan inhoud. De maker wil met een dergelijke nummer vaak liever een sfeer en suggestie oproepen dan iets expliciet zeggen. Het is vaak ook een soort van literair spelletje waarin het vooral gaat om goed klinkende zinnen. Vaak zitten er ook meerdere elementen in: er is een vage algemene abstracte gedachte, maar daarnaast zitten er ook allerlei half verborgen toespelingen op allerlei zaken in. Dat kan van alles zijn, toespelingen op bepaalde mensen, op bepaalde gebeurtenissen, op bepaalde boeken, op bepaalde films en nog veel meer. En dat kunnen ook Bijbelse zaken zijn. En dan zijn er woorden die ergens symbool voor kunnen staan, of die een gangbare maar misschien niet heel bekende uitdrukking zijn. Het maakt de schrijver meestal niet zoveel uit wat de luisteraar er nou van oppikt. Als het maar goed en interessant klinkt. Ook legt de schrijver er de betekenis nog wel eens pas veel later in. Het begint vaak met een goed klinkende zin, of iets bepaalds dat de schrijver tegenkomt op zijn weg, en dat bouwt hij dan verder uit. Op een bepaalde moment kan er wel een bepaalde abstracte gedachte komen, maar die komt dan pas later en kan ook weer veranderen.

Wat Hotel California betreft, de schrijvers Glen Frey en Don Henley hebben er door de jaren heel wat verschillende verklaringen over gegeven. In het begin hielden ze het vaag. Later gaf Don Henley er allerlei verschillende verklaringen over, zoals dat het zou gaan over de keerzijde en valse schijn van de ‘American dream’ waar mensen in verstrikt raken. Het zou ook best kunnen zijn dat ze er ook voor zichzelf door de jaren heen telkens weer een andere uitleg aan hebben gegeven. De meest waarschijnlijke verklaring is die Glen Frey op een bepaald moment gaf bij de BBC: “Wij weten het ook niet, het was zomaar een verhaal”. Het is zoals Glen Frey ook zelf zei: “Vaagheid is het belangrijkste instrument van songwriters, het betekent alles wat de luisteraar wil dat het betekent.” Dit is typisch iets dat tegenkomt bij heel veel popliedjes.

Maar is dat nu onschuldig of niet zo onschuldig? Ik denk dat het toch niet zo onschuldig is want het werkt mee aan een soort van droombeeld, een illusie, ook al kan die vaag zijn. Het versterkt het droombeeld van de luisteraar, want die is degene die er de betekenis in legt en deze romantiseert. Dat is de kern van wat er gebeurt in popmuziek en wat mij betreft ook misschien wel het grootste probleem van popmuziek: de illusie die het opwekt, een illusie in een schijn van waarde, in een schijn van liefde, in een schijn van betekenis, in een schijn van zin, enzovoort, enzovoort. Het een schijnwereld waarin de luisteraar rust en betekenis probeert te vinden. Daarbij is er dan een tekst (en een uitvoering in veel gevallen) waar een wereldbeeld en een mensbeeld achter zit, met een bijbehorend waardenbeeld, dat je ook naar binnen gegoten krijgt. En daar waar deze niet expliciet naar voren komt, zit deze wel verstopt in de woorden, in de toespelingen en in alles wat er tussen de regels door wordt gezegd.

En het is niet zo dat nu je nu daar nu gelijk helemaal in meesleept wordt door een enkel liedje te luisteren, maar dit sijpelt gestadig binnen en heeft een voortdurende invloed door de vele verschillende liedjes die je telkens weer luistert en die, alhoewel ze onderling verschillend zijn, toch eigenlijk allemaal een wereldbeeld en een mensbeeld en een waardenbeeld als achtergrond hebben die haaks staat op wat de Bijbel en de Heere Jezus zeggen. Dat is voor mij een grotere reden dergelijke liedjes (en vele andere) niet te luisteren (alhoewel ik ze muzikaal gezien zeker wel kan waarderen) dan dat ze satanistisch zouden zijn. En dat was voor mij ook de reden dat ik niet slechts enkele liedjes aan de kant heb gezet, maar mijn hele verzameling heb weggedaan. Want bij de Heere Jezus vond ik wat veel beters.

Ik hoop dat dit antwoord je helpt.

Een hartelijke groet,
Gerard Slurink

Dit artikel is beantwoord door

G. Slurink

• Geboortedatum:
  12-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Reformatorisch
• Woon/standplaats:
  Lahti, Finland
• Status:
  Actief

165 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven