Een verdeeld huis door coronavirus
Kand. G.A. van Ginkel | 9 reacties | 20-11-2020| 15:54
Vraag
Ik loop al een tijdje lang met een aantal vragen rond en nu kwam ik dit platform tegen, waar ik allereerst enorm blij en dankbaar voor ben. Mijn vraag luidt als volgt: Wanneer ben je gehoorzaam ‘bezig’ in Gods ogen? Als je je houdt aan (alles) wat de overheid beslist m.b.t het coronavirus of als er van wordt afgeweken omdat het mogelijk het werk van de duivel is?
Even een uitleg waarom ik dit vraag. Ik woon in een gezin waar wij altijd door één deur konden. Maar sinds ongeveer vijf maanden kan dat niet meer. Wij hebben ontzettend veel ruzies en discussies als het gaat om het coronavirus. Ik, als jongere, word hier soms best wanhopig van. Bidden helpt, omdat je je hart kunt luchten bij de Heere alleen, maar dat is zo ontzettend lastig en al helemaal als het niet (direct) verhoord wordt. Ik sta er vanaf het begin al ‘neutraal’ in als het gaat over de meningen die verdeeld zijn over het coronavirus. Maar thuis wordt dat niet (echt) geaccepteerd. Ik mag van mijn ouders niet meer ergens heen waar een mondkapje verplicht is. Denk aan school, werk, ect. Ja, naar mijn mening gaat het echt heel ver. Omdat ik nog minderjarig ben moet ik mijn ouders tot zover nog wel gehoorzaam blijven. Alleen mijn respect voor mijn ouders raak ik zo kwijt. Terwijl ik dat ECHT niet wil!
Tijdens een gesprek met mijn moeder merkte ik dat ze eigenlijk niet dezelfde mening als mijn vader heeft, maar dat ze die wel moet hebben omdat er anders conflicten ontstaan. Het gaat naar mijn mening zover dat ik soms bang ben dat mijn vader (en moeder af en toe) het coronavirus boven de échte Waarheid zetten. En ik heb juist nu in deze tijd, omdat ik steeds meer verlangen heb naar de Heere, een helpende hand nodig als het gaat over hoe ik moet omgaan met twijfels over het geloof etc. Daar is ruimte voor, maar alleen voor mij is er minder geduld omdat ik immers ‘anders’ denk. Ik weet het echt niet meer. Net alsof het verplicht is om overal een mening over te hebben.
Ik zou graag hulp willen krijgen van een dominee die mij mogelijk het advies kan geven hoe ik hier mee om moet gaan. Hoe moet ik mij gedragen naar mijn ouders toe en hoe kan ik het ook een plekje geven in het gebed? Bidden vind ik namelijk steeds moeilijker worden en ik lees eigenlijk niet meer uit mijn Bijbel en dagboek.
Antwoord
Best moeilijk voor je. Corona leidt tot veel verdeeldheid. Verdeeldheid is niet wat God wil. Je probeert je ouders te gehoorzamen. Dat is goed. Maar lastig is het dat zij niet op één lijn zitten. Moeder conformeert zich, maar denkt zelf toch anders. Dat weet je. Wie moet je nu gehoorzamen? Je geeft zelf aan: God. Maar hoe doe je dat in een verdeeld huis?
God vraagt allereerst jouw persoonlijke toewijding aan Hem. Gehoorzaam luisteren naar Zijn Woord en bidden om Zijn zegen. Je leven delen met Hem. Laat het onderzoeken van het Woord en het gebed om Gods licht, leiding en zegen niet verslappen.
Als jij gelooft of stellig meent dat je op grond van Gods Woord een andere keuze kan of zelfs moet maken dan je ouders aangeven, probeer dan rustig en bedaard die overtuiging naar voren te brengen. Bid God ook om ruimte voor een oprecht en openhartig gesprek met je ouders. Vraag in zo’n gesprek rustig en vriendelijk ruimte voor jouw mening.
Zolang het geen gewetensprobleem voor je oplevert, probeer je je bij verschil van mening (uiteindelijk) te conformeren aan de wens van je ouders. Voor hen is het ook een heel moeilijke tijd om het goede te zoeken en te doen. Geef aan dat je beséft dat het ook voor hen moeilijk is. Bid om Gods licht en leiding, juist ook voor hen!
En: denk ernstig na over contact met je eigen predikant, wijkouderling of vertrouwenspersoon in je gemeente.
Kand G. van Ginkel
Lees ook: 'Coronadiscussies leiden af van de Heere' en de tag 'Ouders eren'
Dit artikel is beantwoord door
Kand. G.A. van Ginkel
- Geboortedatum:13-01-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Maartensdijk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Pastoraal werk te Veen, Wijk (bij Heusden) en Groenekan.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zelf ben ik het niet met alles eens wat de overheid ons voorschrijft. Maar ik pas me vaak wel aan om mee te kunnen doen in de maatschappij. Ik kan me voorstellen als jij die behoefte ook voelt. Gewoon mee te kunnen doen, met dingen die wel mogen, desnoods met mondkapje. Ik denk dat dit redelijk en normaal is, dat je dat wilt. Ik geloof niet dat je kunt zeggen hierin: het dragen van mondkapjes moet van God wel of mag juist niet. Het staat niet in de Bijbel en christenen kijken verschillend tegen de maatregelen aan.
Maar hoe houd je het thuis dan leefbaar als je ouders dit niet goed vinden? Zoek inderdaad hulp bij iemand die samen (met jou) met jouw ouders kan praten. Want dit is te ingewikkeld voor jou alleen! Sterkte en wijsheid en rust toegewenst!
Mag het niet OMDAT een mondkapje verplicht is (en de ouders niet willen dat hij er een draagt), of mag het niet omdat de situatie zo risicovol is dat ze mondkapjes verplicht hebben gesteld (en de ouders hem willen beschermen tegen corona)?
Dat maakt, lijkt me, nogal wat uit.
Hoewel het antwoord misschien niet eens zo veel zal verschillen. Als je een probleem ervaart, dan moet je dat proberen te bespreken. Bespreek dat je het gevoel hebt respect te verliezen. Ja, dat kan pijnlijk zijn, maar je lost dit alleen op door naar elkaar te luisteren; zij naar jou en jij naar hen. Luisteren naar waar het echt om gaat.
Enne... zet dat mondkapje gewoon op voor je naasten. Je wilt het toch niet het risico lopen dat je de genadetijd van een ander significant inkort?
Je laatste opmerking kan ik begrijpen, maar juist dit soort opmerkingen vind ik enorm gevaarlijk. Als ik het virus bij mij draag kan ik anderen besmetten. Maar laten we elkaar geen schuldgevoel laten aanpraten alsof wij daarmee verantwoordelijk zijn/veroorzaker zijn van de dood van onze naaste.
Je moet je verantwoordelijk gedragen en daarom heeft vrijwel iedereen zich aan de algemene maatregelen gehouden die in maart zijn afgekondigd. Er zijn (daarna) een aantal regels gespecificeerd die of zeer moeilijk te handhaven zijn (1,5 m regel, mi wel heel belangrijk) of discutabel, zoals het gebruik van de mondkapjes. Hierover denkt het RIVM/OMT nog steeds dat het schijnveiligheid biedt en als ik zie hoe ze gebruikt worden, ben ik bang dat de berichten dat het zelfs schadelijk voor de volksgezondheid kan zijn wel eens dichtbij de waarheid kunnen zitten. Dus mensen die tegen het gebruik van mondkapjes zijn maar niet te snel wegzetten als moordenaars van hun naasten, die de genadetijd van hun medemensen zouden bekorten ...
Een andere maatregel/uitleg baart mij ook zorgen. Over het zingen is nog heel veel onbekend en als gevolg van onvolledige informatie zijn er diverse mensen die niet naar de kerk durven gaan en/of is de lofzang in veel kerken verstomd (om er maar zeker van te zijn dat we elkaar niet zouden besmetten). Ik weet dat deze ziekte veel erger is dan een griepje, maar er is veel in de huidige aanpak die heel veel mensen bang maakt. Dat moeten we niet aanwakkeren met dit soort indirecte "beschuldigingen"
Ik heb zelf ook allerlei vage verhalen gezien waarom mondkapjes niet zouden werken:
- Meer CO2 in de longen (is onzin, ik heb dokters gezien met DRIE mondkapjes over elkaar heen en daar gebeurde nog steeds niks mee).
- De stoffen mondkapjes houden virusdeeltjes niet tegen (maar de microdruppels waar die deeltjes in zitten wél)
- Je zou je eigen bacterieën of schimmels inademen (nou en?)
- Het werkt niet 100%. (Nee, autogordels beschermen je ook niet 100% in een auto-ongeval, maar die zijn toch verplicht! 60% bescherming is nog steeds beter dan 0%)
Ik weet niet of de lagere aantallen besmettingen en doden in andere landen toe te schrijven zijn aan de mate van compliance aan het gebruik van mondkapjes. De eerste golf ging op prima op zijn retour terwijl wij nog vrolijk vrij van gezichtsbedekking rond liepen.
Maar laten we een discussie over de zin of onzin van de mondkapjes hier niet voeren.
Het gaat mij erom dat het niet aangaat om elkaar een schuldgevoel aan te praten als een ander door ons zou zijn geïnfecteerd.
Zo reageerde ook burgemeester Aboutaleb toen hij Corona kreeg, terwijl hij ongeveer de profeet was van het stikt volgen van de regels: ik moet kennelijk een moment van onbedachtzaamheid hebben gehad (want anders was ik natuurlijk niet besmet geraakt, is de daar achterliggende redenering; wij hebben het al dan niet ziek worden in onze eigen hand door ons gedrag). Nee meneer Aboutaleb, dat is maar zeer ten dele waar! Er waart een gevaarlijk besmettelijk virus rond. En tenzij je jezelf een volledige quarantaine oplegt, kun je de kans op besmetting niet naar 0% brengen. Naar mijn bescheiden mening wordt de kans op besmetting gereduceerd, naarmate je een aantal essentiele maatregelen in acht neemt, waaronder de belangrijkste is: als je je ziek voelt, blijf in afzondering. En dan ook geen handen schudden, drukte vermijden, waar mogelijk 1,5 m afstand houden, handen wassen. Doordat in Nederland de eerste golf met succes bestreden is (zonder mondkapje) vergelijkbaar met andere landen meen ik empirisch bewijs te hebben dat het dragen van een mondkapje niets of slechts weinig bijdraagt. Laten we elkaar dan ook niet aanpraten dat bij het niet dragen van een mondkapje je het risico loopt om de genadetijd van je naaste te bekorten. Het is juist het maken van deze ongefundeerde conclusies dat de vader van de vraagsteller, die waarschijnlijk een innerlijke weerstand voelt bij diverse inconsequenties in de maatregelen en de effecten daarvan op ons welbevinden en de grote impact op de economische schade in diverse sectoren zich zo irrationeel principieel als tegenstander heeft ontwikkeld. Heel veel mensen zijn Corona moe. Ik pleit daarom ook voor het beperken van de maatregelen tot de meest effectieve en tav overige maatregelen slechts (dringend) te adviseren. Dan worden de maatregelen in onze vrijgevochten Nederlandse cultuur (waarin bij elke maatregel gevraagd wordt: waarom zou ik dat moeten doen) het beste nageleefd.
Excuus dat ik nu toch weer een discussie over de mondkapjes ben begonnen .... want nogmaals het gaat mij om de onjuste suggestie alsof besmettelijke mensen als zodanig er de schuld of oorzaak van zouden zijn dat anderen ziek worden. Met een soortgelijke redenering zouden we straks een vaccinatieplicht opgelegd kunnen krijgen, want als je niet ingeent bent, ben je mogelijk zelf de verspreider van de ziekte. Het virus gaat rond en het verspreidt zich. En tenzij ik opzettelijk, kwaadwillig met klachten in iemands gezicht loopt te spetteren , maar gewoon mijzelf verantwoordelijk gedraag, ben ik niet verantwoordelijk als anderen ziek worden.
Je zegt verder ook "blijf thuis als je je ziek voelt," maar een van de grootste problemen met dit virus is dat je al enkele dagen besmettelijk bent voordat je überhaupt iets merkt (asymptomatisch)
En nee, tenzij je inderdaad iemand bewust in zijn gezicht hoest, is mijn conclusie wat zwaar aangezet, maar zelfs dan, als je weet dat iets het risico verkleind (en ik ben overtuigd dat mondkapjes dat doen), dan wil je dat toch gewoon doen?
Ik ben ervan overtuigt dat we echt niet klakkeloos de overheid moeten volgen in al hun adviezen, blijf zelf goed nadenken voordat je dat doet. Zelf vind ik een mondkapje verschrikkelijk om te dragen en doe dit dan ook alleen op bepaalde plekken omdat het verplicht is.
De meningen lopen vaak sterk uiteen over of het mondkapje nu wel of niet werkt, dus daarover discussiëren is voor mij nutteloos. Ook laat ik iedereen vrij in zijn of haar keuze en mening daarover. Vaak wordt er aangehaald dat je de een of andere maatregel voor je naaste moet doen, dit vind ik zo'n oneerlijke uitspraak. Ja corona-virus kan voor sommige mensen dodelijk zijn, bij griep was dat ook al, dit verschilt van persoon tot persoon. Moeten we nu ineens van je naaste afstand houden omdat je mogelijk besmet bent, dat deed ik in het griepseizoen en in andere tijden ook niet.
Je kan van mij niet vragen of ik er maar even elke dag bij stil ga staan dat ik mogelijk corona heb en dat ik dus persoonlijk iemand kan besmetten, ik weiger in angst te leven!! Het is vreselijk dat er vele mensen zijn die angst hebben die door de regering wordt gecreëerd, zelf ben ik de Heere zeer dankbaar dat ik geen angsten heb.
Ik denk altijd aan mijn naaste en als ik de maatregelen te ver vind gaan, betekent dit niet dat ik niet aan mijn naaste denk, het is te gek voor woorden dat dat wel wordt aangehaald door vele. Er wordt je helaas gewoon een schuldgevoel aangepraat en men wil het liefst dat je vooral naar een ander luistert en vooral niet je eigen gevoel achterna gaat en hoe je er zelf in staat.
Er gebeuren ook vele dingen die, in mijn ogen, tegen Gods Woord in gaan. Hoe kun je nog liefde tot je naaste hebben als er een advies uitgaat die er voor zorgt dat je nog nauwelijks fysiek contact kunt hebben met elkaar? Waar blijft de liefde, het wordt steeds killer en kouder!!
Ik hoop dat een ieder keuzes maakt waar die achter kan staan, ook lettend op Gods Woord. Meningen verschillen, laat een ieder in zijn of haar waarde. Laat de liefde niet verkouden, zoekt bovenal God en laat je door Hem leiden en bid of de Heere het virus wilt wegnemen, maar onthoudt bovenal dat Zijn wil geschiede.
